% Długość pojedynczej serii pomiarowej
nser=1000
% Dopuszczalny błąd synchronizacji (zakładamy rozkład równomierny)
njitter=10
% Liczba uśrednianych realizacji
nreal=10000
% Odchylenie standardowe szumu zakłócającego
nstd=20
% wygenerujmy sygnał testowy
% Będzie on złożony z trzech impulsów prostokątnych

x=zeros(1,600);
x(1:100)=1;
x(101:200)=-0.6;
x(500:510)=2;

% tego nie potrzebujemy - zamiast tego :
%tutaj trzeba pobrac sygnal - jest zapisany w zmiennej sig

% usuńmy składową stałą
x=sig-mean(sig);
% wyświetlamy sygnał oryginalny po rozszerzeniu do "nser"
% i przesunięciu do 100-nej próbki
xpl=zeros(1,nser);
xpl(100:699)=x;
subplot(311)
plot(xpl)
grid on
title("Odpowiedz ukladu")
% Teraz stworzymy tablicę symulującą kolejne wyniki pomiaru
% Najpierw wypełniamy ją szumem białym o założonym odch. std.
pomiar=sqrt(nstd*12)*(rand(nreal,nser)-0.5);
% Teraz dodajemy nasz sygnał do kolejnych realizacji
for i=1:nreal
   % Zakładamy, że normalnie powinien od rozpocząć się od 100-nej
   % próbki, jednak dopuszczamy opóżnienie o rozkładzie równomiernym
   % w zakresie 0 do njitter
   nstart=100;
   if njitter>0
     nstart+=randi(njitter+1)-1;
   end
   pomiar(i,nstart+(0:599))+=x;
end
% Wyświetlamy pierwszą realizację, żeby było widać jak sygnał ukryty jest w szumie
subplot(312)
plot(pomiar(1,:))
grid on
title("Odpowiedz ukryta w szumie")
% Uśredniamy - używamy szybkich operacji macierzowych
xsr=mean(pomiar);
% Obliczamy odchylenie standardowe średniej (dzieląc odchylenie standardowe danych przez
% pierwiastek z liczby uśrednień)
xsrstd=std(pomiar)/sqrt(nreal);
subplot(313)
plot(1:nser,xsr,'k',1:nser,xsr+xsrstd,'y',1:nser,xsr-xsrstd,'b')
grid on
title("Odpowiedz wydobyta przez usrednianie realizacji")