Het ultieme doel van ons onderzoek was de rekenmachine ook daadwerkelijk te bouwen. Toen we begonnen met spullen verzamelen vroegen we om npn-transitores bij een elektronica zaak in Nijmegen. We maakten de eerste of-poort en die werkte meteen. Daarna begonnen we met het maken van de en-poort, deze werkte helaas niet. We hebben meerdere keren geprobeerd om hem op verschillende manieren opnieuw te maken. Dit lukte helaas ook niet. Toen zijn we begonnen aan het ontwerp, wat een proces was van proberen, fouten maken en opnieuw proberen. Nadat dit klaar was bleek dat we voor de bouw van de rekenmachine ongeveer 400 poorten nodig zouden hebben, wat simpele berekeningen toonden aan dat de bouw ondoenbaar zou zijn. En als we de bouw al konden redden zou het waarschijnlijk toch niet werken, omdat de kans op falen met 400 poorten heel erg groot is. We bleven erbij dat we toch van elke poort een exemplaar wilden bouwen, maar we zaten nog steeds vast bij de en-poort. Wat bleek, de winkelier had ons de verkeerde transistors gegeven. We probeerden het opnieuw met goede transistors en het lukte ons om de poorten te bouwen. Het eindproduct is daarom ook een werkend model in MMLogic en een exemplaar van elke poort gemaakt met transistors en diodes.