Język polski

Język polski jest także najbardziej produktywnym językiem świata w zakresie wulgaryzmów. Jest ich tak zajebiście dużo, że chuj wie ile! By stworzyć nowe przekleństwo wystarczy sprawnie napierdalać przedrostkami np.:

Podstawa: pierdolić (1 uprawiać seks, 2 lekceważyć coś, 3 gadać głupstwa, 4 nie wytrzymywać);

Czasowniki:

wypierdolić (1 wyrzucić, 2 przewrócić, 3 uderzyć);
popierdolić (1 pomylić, 2 zbojkotować, 3 mówić bez sensu np. popierdoli sobie i przestanie);
popierdalać (1 szybko się poruszać lub coś robić);
zapierdolić (1 ukraść, 2 zabić, 3 upić, 4 odurzyć/naćpać się, 5 zapchać, np. kibel, 6 zniszczyć coś przez zużycie lub upierdolenie);
zapierdalać (1 intensywnie pracować, 2 szybko się poruszać lub coś robić);
upierdolić (1 ubrudzić, 2 ułamać, ukruszyć, urwać, uciąć);
przypierdolić (1 uderzyć);
przypierdolić się (1 czepiać się, 2 wtrącać się);
odpierdolić (1 zrobić coś głupiego, 2 zwariować, np: jemu już odpierdala, 3 ułamać, ukruszyć, urwać, uciąć);
odpierdolić się (1 się dać komuś spokój, 2 ubrać się odświętnie);
dopierdolić (1 obciążyć kogoś czymś 2 dorzucić, np. węgla do pieca 3 dobić kogoś/coś);
dopierdolić się (1 czepiać się);
napierdolić (1 użyć czegoś w nadmiarze, 2 upić się, 3 pobić kogoś, 4 mówić o kimś kłamstwa, 5 powiedzieć coś bardzo szybko);
napierdalać (1 bić, 2 boleć, sprawiać ból, 3 robić coś dobrze, 4 uczyć się, 5 szybko mówić, 6 wydawać głośne dźwięki, np: ale ten alarm napierdala);
spierdolić (1 uciec, 2 zepsuć, 3 nie spisać się, 4 zrzucić coś z czegoś);
spierdolić się (1 puścić bąka, 2 spaść z czegoś, np. ze schodów);
podpierdolić (1 ukraść, 2 donieść na kogoś, 3 podpalić);
nadpierdolić (1 nadmienić, 2 nadrobić, 3 nadgryźć, 4 nadłamać, 5 nadwyrężyć);
wpierdolić (1 pobić, 2 zjeść);
wpierdolić się (1 wejść/wpaść w coś lub na coś 2 popaść w kłopoty);
przepierdolić (1 zdefraudować, 2 zgubić, 3 przegrać, 4 przebić, 5 wydać, np. całą wypłatę);
opierdolić (1 zganić, 2 lenić się, 3 ubrudzić k-g, 4 obrać, 5 oskubać, 6 sprzedać, 7 ostrzyc, 8 obrazić, 9 okraść, 10 zjeść);
rozpierdolić (1 zepsuć, zniszczyć, 2 rozwalić, 3 pokonać);
obpierdolić (1 zniszczyć coś, 2 wypić butelkę wódki);
nawpierdalać (1 obrazić kogoś, 2 nasypać, nawrzucać czegoś za dużo);
nawpierdalać się (1 najeść się);
ponadpierdolić (1 pobić kogoś bardzo mocno);
bezpierdolić (1 powstrzymać się od uprawiania seksu).


Imiesłowy utworzone od czasowników, np:

pierdolony – (ktoś go pierdolił);
zapierdolony – (ktoś go zapierdolił);
spierdolony – (ktoś go spierdolił);
odpierdolony – (odpierdolił się);
upierdolony – (ktoś go upierdolił).


Przymiotniki:

wypierdolony (1 bardzo duży);
pierdolony (1 budzący podziw, 2 budzący odrazę/niechęć);
popierdolony (1 szalony, aspołeczny);
pierdolnięty (1 szalony, aspołeczny).


Rzeczowniki:

pierdolnik – (1 mały, bliżej nieokreślony przedmiot, często przełącznik, 2 miejsce gdzie panuje nieporządek, np: ale tu macie pierdolnik; 3 internat);
napierdalacz – (1 ktoś kto dobrze napierdala);
zapierdalacz – (1 ktoś kto szybko zapierdala);
podpierdalacz – (1 złodziej, 2 donosiciel, konfident).


Podobne możliwości dają słowa jebać i kurwa, co pozwala w praktyce wyeliminować inne słowa i posługiwać się wyłącznie wulgaryzmami.