"ไม่ว่าจะมีน้ำตา ความผิดหวัง ความสุข พวกเราจะเดินไปด้วยกัน"


ถ้าจะให้ผมเลือกไฮไลท์ของสเตจครบรอบ 100 ครั้งของทีม BIII ที่มีมากมาย ความสนุกที่เเทบทุกวินาทีต้องได้สักหนึ่งฮาหรือหนึ่งซึ้ง การสลับสับเปลี่ยนยูนิตของเมมเบอร์ที่น่าจะมีรอบแรกและรอบเดียว โมเมนต์น่ารักๆ ระหว่างเมมเบอร์ด้วยกัน พัฒนาการของเมมเบอร์ตั้งแต่สเตจแรกจนถึงตอนนี้ ความทรงจำทุกอย่างที่เกิดขึ้นในสองชั่วโมงกว่าๆ นั้นล้ำค่าก็จริง แต่โมเมนต์ที่ผมประทับใจที่สุด คงเป็นช่วงขณะที่ได้ยินประโยคข้างต้นนั้น เพราะมีแต่พวกเธอเท่านั้นที่เข้าใจว่า ทำไม น้ำตาและความผิดหวังจึงมาก่อนความสุข

+ กระโปรงของพิเฌอ
หนึ่งในไฮไลท์ต้นชั่วโมงที่ทำให้ทุกคนตาลุกวาวและหัวใจเต้นถี่ พี่เฌอปรางในเพลงสาวกระโปรงเหี่ยน หรือพลิ้วนั่นเอง! เอาจริงๆ แค่ได้เห็นเฌอปราง ราชินีไอดอลเดอะแบกของวงการไอดอลผู้มีอำนาจสูงสุดที่ทุกคนยำเกรงได้ใส่ชุดพลิ้วก็เป็นบุญตาหนักหนาเเล้ว แต่นี่ยังมาเต็มเพลงเคียงข้างไปด้วยแขกรับเชิญเพิร์ฟดีอย่างปูเป้ รินะ และปัญ รวมไปถึงเจ้าของเพลงอย่าง เจน จ๋า เคท ทำให้รอบนี้เป็นหนึ่งในพลิ้วที่ดีและเป็นบุญตาอย่างหาที่เปรียบมิได้

หากทุกคนจำได้ วันนั้นที่ JJ Mall พลิ้วคือหนึ่งในเพลงของอันเดอร์เกิร์ลที่ยังไม่เคยติดเพลงอะไรเลย ผ่านไป 2 ปี 100 สเตจ หนึ่งในอันเดอร์เกิร์ลนั้นก้าวสู่คามิ 7 และติดเซมบัตสึอย่างต่อเนื่องด้วยความมั่นใจที่มากกว่าเดิม คงเป็นรางวัลของเบื้องบนเจ้าขาที่มอบให้กับเด็กดีพูดน้อยขี้แยคนนึงนั่้นเอง

+ ห้องเรียนของพี่แก้ว
เช่นกันกับกระโปรงของพี่เฌอ พี่แก้วของน้องๆ ไม่เคยได้ลองสวมบทนักเรียนวัยใสมาก่อนถึงแม้จะชอบเพลงนี้มากก็ตาม อ่าห์ ความน่ารักสดใสที่ขัดแย้งกับออร่าอันรุ่มร้อนนี่มันคือะไรกัน!  ยิ่งพ่วงมากับมิวสิคและมายด์ด้วยเเล้ว ทำให้คาบเรียนที่ 100 นี้กลายเป็นคาบเรียนที่ ฮรึ่มม ฮรึ่มมม อยู่พอสมควร แต่พอมีเนยและจิ้ปปุเข้ามาเพิ่มก็ทำให้คาบเรียนคาบนี้ไม่มีดีกรีที่สูงเกินไป จบเพลงนี้พี่แก้วยังบอกว่าเพลงนี้เป็นเพลงที่ชอบที่สุด และสมใจสักทีกับการได้ขึ้นเพลงนี้

+ คริสมาสต์ของเพื่อนรัก
เป็นหนึ่งในคริสมาสต์ที่ประทับใจ เพราะความขำ 555555+ เป็นภาพชินตาสำหรับสองคนนี้ที่สนิทกันที่สุดคู่หนึ่งในวง อรที่เล่นไปกับทุกอย่างกับตาหวานที่จริงจังต้องมาร้องเพลงบอกรักกัน หากเราไม่ได้มองในสายตาคู่ชิปอะไรแบบนั้น มันคือเพื่อนสองคนที่ได้โอกาสบอกรักกันในทุกเรื่องที่ผ่านมา ยิ่งช๊อตสุดท้ายก็สมเป็นอรกับตาหวานจริงๆ นั่นเเหละ

+ จูบไม่ได้นะจ๊ะ <3
ยูนิตมินิเกราะทอง 153 CM ที่น่าจะมีครั้งเดียวอีกเช่นเคย หากคิสวะที่ผ่านมาร้อนแรงดั่งไฟเเผดเผาใจ คิสวะรอบฉลองครบ 100 รอบนี้ ก็เปรียบเหมือนสตอรว์เบอร์รี่มิลค์เชค ที่น่ารักสดใสอ่อนหวาน ไม่ทำให้รู้สึก ฮรึ่ม ฮรึ่ม ฮรึ่ม แต่อย่างใด น่ารักใสๆ ดุ๊กดิ๊กๆ นำโดยคุณไข่ มิโอริ และซัทจังนั่นเอง ไม่มีอะไรมาก็ ดุ๊กดิ๊กกันไปจนจบเพลงนั่นแหละ ซึ่งน่าจะไม่มีคิสวะที่ดุ๊กดิ๊กแบบนี้อีกเเล้ว 55555

+ อุณหภูมิของดาวฤกษ์
จอนอ น้ำหนึ่ง โมบายล์ จ๋า คือวิชช่วลเเถวหน้าของวงแบบไม่ต้องกังขา การรวมตัวมากระจุกอยู่ในยูนิตนี้ ทำให้ดาวที่เศร้าหมองมองหาความรักเป็นดาวฤกษ์สุกใสสะท้อนสาดส่องให้ทุกคนต้องจ้องมองไม่วางตา จอนอสวยมากแม่ น้ำหนึ่งในชุดข่าวก็พร่างพราวระยับ โมบายล์กับจ๋าอีกสักสองสามปีก็น่าจะตามพี่ๆ ทั้งสองทัน ยูนิตนี้จึงกลายเป็นเดอะเบสท์วิชช่วลของวันนี้ไปโดยปริยาย อ่อ ทุกคนร้องเพลงมาก อินเนอร์ได้มาก แม้จะยึกๆ ยักๆ บลีอคกิ้งกันนิดหน่อยก็ตาม 555555

+ Temodemo No Suprise!
เซอร์ไพร์สมากสำหรับเพลงนี้ เป็นเพลงที่ไม่คิดว่าจะได้อยู่ในสเตจปาร์ตี้ฯลฯ มาก่อน และด้วยความที่เมมเบอร์ทั้งสองอย่างก่อนและน้ำใสทำการบ้านมาอย่างหนัก ทำให้ทุกอย่างในเพลงนี้สวยงามไม่มีที่ติ (ชุดเหมาะกับทั้งสองคนมากโดยเฉพาะช่วงขาที่ยาวรับกระโปรงฟองฟู) ทั้งเพลงยันเพิร์ฟ อินเนอร์อาจจะน้อยไปนิ้ดดดด เข้าใจว่าเพลงนี้มันอาจจะต้องอาศัยความเบียวนิดนึงถึงไปต่อตลอดรอดฝั่งได้ดี แต่แค่นี้ก็ดีมากๆ และเซอร์ไพร์สมากๆ เเล้วสำหรับ Temodemo No Namida ครั้งแรกในเธียเตอร์

+ MC Session
ผมดูเธียเตอร์น่าจะเกิน 10 ครั้ง ครั้งนี้เป็นเซสชั่น MC ที่ยาวที่สุดครั้งหนึ่ง ลด แลก แจก แถม ปามุกกันโบ๊ะบ๊ะตามสไตล์รุ่น 1  ผมไม่รู้ว่าคนอื่นในห้องดูเเล้วรู้สึกแบบไหน แต่ในสายตาของคนที่อยู่โยงกับวงมาตั้งแต่วันแรกๆ ตั้งแต่งานจับมือแรกจนวันนี้ ภาพครบทีม BIII แบบนี้ อาจจะไม่ได้เห็นอีกเเล้วก็เป็นได้ จากเริ่มแรกที่เมมเบอร์ทุกคนพยายามทางนั้นที ทางโน้นที จนมาวันนี้ที่ทุกคนมี "พื้นที่" ของตัวเองอย่างชัดเจน ทุกคนทำความเข้าใจจุดเด่นและความสามารถของตัวเองและก้าวไปสู่จุดๆ นั้นส่งเสริมกันและกันได้อย่างเข้าขาเหมือนทีมฟุตบอลที่เล่นกันมานาน