Fikcyjna Polska - Proces koncesyjny 94-95

W wyniku procesu koncesyjnego prowadzonego przez KRRiT w latach 94-95 postanowiła przyznać koncesje na częstotliwości:
A. dla stacji radiowych
- 92 częstotliwości dla stacji małej mocy w zakresie fal średnich (w 29 województwach)
- 109 częstotliwości dla stacji małej mocy w obecnie użytkowanym, dolnym zakresie fal ultrakrótkich (w 32 województwach)
- 2 częstotliwości dla stacji dużej mocy w dolnym zakresie fal ultrakrótkich (Warszawa, Kraków)
- 214 częstotliwości dla stacji małej mocy w przyszłościowym, górnym zakresie fal ultrakrótkich (w 33 województwach)
- 124 częstotliwości dla stacji dużej mocy w górnym zakresie fal ultrakrótkich (w 35 województwach)
B. dla emisji programów telewizyjnych:
- 85 częstotliwości (kanałów) dla stacji małej mocy (w 45 województwach)
- 30 częstotliwości (kanałów) dla stacji dużej mocy (w 24 województwach)

W postępowaniu koncesyjnym o stacje naziemne, do dnia 30 września 1993 roku napłynęło łącznie 314 wniosków o rozpowszechnianie programów radiowych (235) i telewizyjnych (79) o zasięgu lokalnym. Do dnia 30 listopada 1993 roku napłynęło kolejnych 60 wniosków na rozpowszechnianie programów radiowych (34) i telewizyjnych (26) o zasięgu regionalnym i ogólnopolskim. Rada zakwalifikowała jako wnioski o koncesje na rozpowszechnianie programu ogólnokrajowego wszystkie te wnioski, w których wnioskodawca określał projektowany program jako ogólnokrajowy. Rada otrzymała też 35 wniosków o koncesję na rozpowszechnianie programów w sieciach kablowych.

Spośród wniosków radiowych - 7 dotyczyło programów ogólnokrajowych (Radio Zet, RMF FM, Radio Eska, Radio Albedo, Polstudio, Radio Maryja, Stanley Malinowski), a 27 regionalnych. Spośród wniosków telewizyjnych - 10 dotyczyło programów ogólnokrajowych (Polskie Konsorcjum Telewizyjne TV7, Ogólnopolska Telewizja Prywatna S.A., Polska Korporacja Telewizyjna, Prywatna Telewizja Polska, Antena 1, Zjednoczone Przedsiębiorstwa Rozrywkowe, NTP Plus, Kuria Prowincjonalna O.O. Franciszkanów, Top Canal Media, Polska Telewizja Satelitarna POLSAT), a 17 regionalnych.

Koncesje otrzymali m.in.:
- Polsat - dla stacji małej mocy w 45 województwach
- Canal+ - dla stacji dużej mocy w 24 województwach
- sieć Odra - dla zachodniej Polski
- TV Wisła - dla południowej Polski (póżniej polączona z TVN)
- NTP Plus - dla północnej Polski (póżniej polączona z TVN)
- Nasza TV - dla centralnej Polski
- Radio Zet - dla stacji małej mocy w obecnie użytkowanym, dolnym zakresie fal ultrakrótkich
- RMF FM - dla stacji dużej mocy w górnym zakresie fal ultrakrótkich
- Radio Maryja - społeczno-katolicka

W okresie 1995/1996 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przeprowadziła drugi proces koncesyjny, oferujący nowe częstotliwości udostępnione w ostatnim okresie dla celów radiokomunikacji rozsiewczej przez resort łączności w wyniku postępu w opracowywaniu mapy zagospodarowania częstotliwości oraz uzgodnień międzynarodowych. Rada kontynuowała też prace zmierzające do właściwego rozwoju sektora nadawców publicznych.

W zakresie radia prywatnego, Krajowa Rada stworzyła sektor obejmujący:
• Dwie komercyjne sieci ogólnokrajowe o uniwersalnym charakterze programu dla Radia Zet i RMF FM. W założeniu mieli to być silni nadawcy mogący konkurować z trzema publicznymi sieciami UKF.
• Jedną sieć ogólnokrajową o społeczno-religijnym charakterze programu dla Radia Maryja przewidzianą jako sieć niekomercyjną (nie nadającą reklam), nie stanowiącą konkurencji dla pozostałych nadawców.
• Dwie komercyjne sieci o zasięgu ponadregionalnym - Inforadio (program o charakterze informacyjnym) i Radio Wawa (program o charakterze uniwersalnym).
• Sieć rozproszoną ZHP, przewidzianą jako rozgłośnię realizującą cele statutowe ZHP, a zwłaszcza edukacyjno-wychowawcze.
• Rozgłośnie lokalne i regionalne odpowiadające zapotrzebowaniom słuchacza lokalnego, w tym rozgłośnie diecezjalne, związane ze strukturą Kościoła Katolickiego (razem 144 stacji z czego 41 diecezjalnych).

W zakresie telewizji prywatnej, decyzje KRRiT w pierwszym procesie koncesyjnym zmierzały do stworzenia następującego modelu:
• Jedna telewizja ogólnokrajowa - Polsat - przewidziana jako silna sieć ogólnokrajowa, mogąca stanowić konkurencję dla telewizji publicznej.
• Cztery uzupełniające się sieci ponadregionalne (południowa dla Telewizji Wisła, północna dla NTP Plus, centralna dla Naszej TV, zachodnia dla sieci Odra). Ograniczenia współpracy między tymi sieciami miały zapobiec utracie ich regionalnego charakteru. Przewidywano zmiany w tym zakresie w zależności od rozwoju rynku nadawców i producentów telewizyjnych.
• Jedna sieć rozproszona TV kodowanej, płatnej - Canal+. Ponieważ jest to program kodowany i nie czerpiący z rynku reklamy, nie stanowi bezpośredniej konkurencji dla telewizji finansowanych z reklam. W założeniu jest to telewizja elitarna zarówno pod względem jakości produkcji jak i potencjalnych odbiorców (w innych krajach programy telewizji płatnej odbiera 10-15% ogólnej liczby widzów). Dzięki szczególnym warunkom koncesji nadawca miał stać się istotnym źródłem finansowania polskiej kinematografii.
• 11 lokalnych stacji telewizyjnych, z założenia przeznaczonych dla społeczności lokalnych.

W ofertach dla obydwu procesów koncesyjnych znalazły się częstotliwości z zakresu fal średnich i ultrakrótkich:
- 11 częstotliwości małej mocy z zakresu fal średnich w 92 lokalizacjach w 29 województwach,
- 210 częstotliwości dużej i małej mocy z zakresu fal ultrakrótkich I zlokalizowanych w 46 województwach,
- 461 częstotliwości dużej i małej mocy z zakresu fal ultrakrótkich II zlokalizowanych w 47 województwach.