Po przeczytaniu wiersza pt "Spieszmy się" ks. Jana Twardowskiego zaczałem bardziej rozmyślać na temat śmierci i życia. Zgadzam się z wieloma spostrzeżeniami zawartymi w wierszu.
	Wiersz "Śpieszmy się" skłania czytelnika do licznych refleksji nad wzajemnymi relacjami. Autor zwraca uwagę abyśmy doceniali to co mamy - oczywiście nie chodzi tutaj o rzeczy materialne czy też nabyte, lecz o drugiego człowieka. Według ks. Jana Twardowskiego niczego w życiu nie powinniśmy uważać za pewnik w związku z czym należy pielęgnować i dbać o ważnych dla nas ludzi. Nigdy nie wiadomo ile czasu zostało nam do wykorzystania, dlatego nie powinniśmy oszczędzać w słowach ani czynach. Trzeba dawać do zrozumienia osobom dla nas ważnym, że takie są i będą mimo wszystko. Musimy zachować ludzką wrażliwość pomimo, że czasami życie potrafi przytłaczać i pozbawiać nas właśnie tych ważnych uczuć.
	Uważam, że w wierszu "Spieszmy się" zawartych jest wiele mądrych spostrzeżeń, które pozwalają nam otworzyć oczy i dostrzec jeden z problemów ludzi żyjących w czasach współczesnych. Przykładem podobnego dzieła jest książka "Mały Książe" Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, w której to głowny bohater tęskni za swoją Różą. Uzmysławia to sobie jednak dopiero w trakcie podróży po innym świecie, gdzie spotyka liczne barwne postacie, które pozwalają mu zrozumieć nietylko jego własne uczucia, lecz również problemy i pogląd na świat innych ludzi.
	Podsumowując, wydaje mi się, że potrzebujemy więcej podobnych utworów w celu uzmysłowienia sobie tego, jak ważne są relacje międzyludzkie i jak nieobliczalne potrafi być życie. Nigdy nie jest za późno aby zmienić swoje nastawienie do drugiego człowieka.