00:31
zyje prawie dziewietnascie lat na tym swiecie
kazdy jest mi obcy a do tego sam nie znam siebie, mimo to
staram sie byc bliski dla kazdego mi bliskiego
nie rozumieja tego, widza kogos zlego, mam

00:43
wrazenie, ze to wszystko zaczyna sie sypac
a moze to zludzenie, moze mam przestac gdybac
gdyby... gdybym byl szczesliwy to bym tego nie napisal
ide do przodu ale depresja kaze mi sie zatrzymac

00:53
wylalem tyle lez ze móglbym teraz w nich plywac,
brakuje mi wyraz-u, tego jednego wyrazu twarzy
która mówi, "tam gdzie jestes ty, tam jest mój azyl"
nie jestem spokojny, ciezko mi to sobie wyobrazic, argh

01:04
Kocham rodzine, choc prawie w ogóle jej nie mam
Mam brata i mame, z reszta kontaktu nie mam
Zajrzala do nas bieda, teraz juz nie tak straszna
Bo mimo wszystko, robie wszystko, zeby do niej nie wracac

01:14
Z bratem prawie w ogóle nie rozmawiam, bo chociaz
dzielimy pokój to zyjemy w dwóch róznych swiatach, bo ja
cos glupiego kiedys mu powiedzialem i
chyba obrazil sie na mnie na stale, na amen

01:24
Kocham tez mame, chociaz z dnia na dzien jest z nia gorzej
Nie jestem przygotowany, ze moge stracic tak bliska osobe
Nie moge, sama mysl o tym mnie przeraza
Fortuna kolem sie toczy, moja plecami do mnie obraca

01:35
Zyje przyszloscia, nie mam do czego wracac
Jestem egoista, chociaz opieka chce otaczac
I czuje, ze znów trace zmysly, kiedy o tym mysle
CO raz mniej cokolwiek mnie obchodzi, czekam kiedy znikne