Magnus erat metus Tarquinii Superbi: Viderat enim serpentem1 in villa
sua. Rex superbus metui temperare2 non poterat; omnes signa metus
videbant. Tarquinius enim sentiebat serpentem signum deorum esse.
Quia consilia eorum scire voluit, filios suos cum Bruto, filio sororis, ad
oraculum Delphicum3 misit. Primo fratres magno cum gemitu patrem
rogabant: „Cur Brutum nobiscum mittis? An nescis eum stultum esse,
pater?“ Tarquinius autem filios tacere et parere voluit. Paulo post
iuvenes cum Bruto portum petiverunt.
Filii Tarquinii putaverunt id oraculum ad matrem suam pertinere.
Sed Brutus statim terrae osculum4 dedit. Fratres vultibus superbis
Brutum riserunt: „Quid agis, puer stulte? Ecce manus tuas: Manus tuae
sordidae5 sunt. Talibus manibus numquam imperium tenebis.“ Brutus
vultu laeto respondit: „Terrae, communi matri omnium, osculum dedi.
Ego igitur in urbe nostra summam potestatem tenebo.“
1 serpens, ntis f Schlange - 2 temperare m. Dat. bändigen -
3 oraculum Delphicum das Orakel von Delphi (in Griechenland) -
4 osculum Kuss - 5 sordidus schmutzig