※ LOVE SCENARIO

user ;; pseudo_fanka
postać ;;  Jiwon
hasło ;; Jiwon (wow?xD)

face claim ;; Instagram: @knhs2

face claim x2 ;; Instagram: @soocolor


imię i nazwisko ;; Akane Hotaru (jeśli ci się nie podoba możesz zmienić, bo dla mnie wszystkie japońskie imiona są brzydkie i nie umiem się zdecydować na jedno xD)
klasa ;; 1
data urodzenia ;; 14.07
wzrost ;; 166 cm

    ※ KILLING ME

charakter ;; Akane to zdecydowanie typ artystki. Chodzi z głową w chmurach i często nie wie co dzieje się dookoła. Jest mocno drażliwa, najbardziej gdy jeśli ktoś przerywa jej w rysowaniu, albo myśleniu (potwierdzone info: gryzie). Pomimo że na początku znajomości wydaje się bardzo zamkniętą w sobie i mało rozmowną osobą, to po przełamaniu pierwszych lodów staje się osobą w pełni otwartą, dowcipną i rozgadaną. Naprawdę na pierwszy rzut oka można uznać, że dziewczyna jest bezbronną, wrażliwą i drobną nastolatką, co dość mocno nie zgadza się z jej charakterem. Uwielbia się przedrzeźniać, przez co małe riposty czy też jakiekolwiek zaczepki traktuje jako formę zabawy. Zwykle pełna energii i optymizmu, no chyba że siedziała nad nowym projektem do piątej w nocy. Jest uparta jak osioł i jeśli sobie coś postanowi, to tego nie zmienisz. Uwielbia stawiać na swoim, jednak mniej więcej dobrze radzi sobie z przegranymi. Ponadto jeśli złapie ją zły humor to chodzi i zachowuje się jak zombie, no może z tym wyjątkiem, że stworzy w miarę poprawne składniowo zdanie. Jest wtedy bardzo, ale to bardzo drażliwa i nie polecam podchodzić do niej bez jakiejś broni łagodzącej (typu: poduszka, albo nowy zestaw bloków do akwareli)

historia ;; od urodzenia mieszka w sercu Osaki i na codzień uczęszcza do jednego z liceów w centrum tegoż miasta. Najważniejszym wydarzeniem z jej młodocianego życia, było chyba złamanie ręki, którego doświadczyła w jednej z pierwszych klas podstawówki. No niestety, trzeba przyznać, że dziewczyna nie miała jakiegoś niezwykle ciekawego życia. Głównie wyglądało ono tak: szkoła/przedszkole dom filmy/kreskówki  rysowanie spanko. Od dziecka pasjonowała się rysowaniem (szczególnie malarstwem) jednak z wiekiem przerodziło się to w sztukę raczej cyfrową (dlatego nie odstępuje swojego laptopa na krok) i tworzy zazwyczaj sztukę użytkową (typu plakaty). W liceum (zważywszy na swój dobry angielski, ale jednak nie zważając na swój nieszczególnie dobry koreański) zapisała się na miesięczną wymianę do Korei i tak oto trafiła do małego miasteczka blisko Daegu.

rodzina ;; Hikaru Hotaru to prawie czterdziestopięcioletni tata z lekką nadwaga, który w rodzinie sprawuje funkcję tego, który wskaże ci gdzie jest mama. Sam nigdy nie wchodzi w konflikty i raczej nie podejmuje ważniejszych decyzji. Kocha córkę nad życie i był jedynym rodzicem który przy pożegnaniu z dziećmi (gdy wylatywała do Korei) niemalże błagał ją na kolanach by nie jechała, bo to niebezpieczne. Jest dość nadopiekuńczy jednak rozumie błędy córki, przez co mają ze sobą bardzo dobre i szczere relacje. Jest dentystą, przez co mocno dba o uzębienie dziecka (co niezbyt podoba się samej Akane). Ojciec przypal, który dzwoni do córki średnio raz na godzinę, by upewnić się ze nikt jej nie porwał/zamordował/zgwałcił/zgwałcił i zamordował.
Kamiko Hotaru to czterdziestosześcioletnia matka, a także głowa rodziny. To od niej dziewczyna zawsze dostaje kary, to ona w tym domu rządzi i gotuje. Często upomina ojca i to ona najlepiej rozumie to, że Akane potrzebuje pewnej przestrzeni prywatnej. Pomimo swojej surowości i czasami ostrości córka wie, ze matka ją kocha i chociaż czasami ma ochotę uciec z domu po niesprawiedliwym oskarżeniach, kocha mamę nad życie
Hiro Hotaru to siedmioletni istny diabeł. Wszystko niszczy i zawsze kłoci się z siostrą. Zawsze na nią skarży, za to dziewczyna odpłaca mu się ciągłym szantażem i pokazywaniem języka. Rodzice (mama) zawsze muszą ingerować w och konflikty, bo młodzi potrafią się dosłownie pobić. Pomimo to, gdy się nie kłócą tworzą całkiem zgrany duet.


zainteresowania ;; sztuka użytkowa; historia Japonii (szczególnie okres Edo); angielski;

kierunek ;; językowy (poszłaby na mat—art, ale matma to jej pięta Achillesowa)

ciekawostki ;; — ukrywa swoją miłość do Twice, co uważa, że to obciachowe;
— po koreańsku umie jedynie podstawowe wyrażenia, przez co rozumiem rozmowę w sklepie czy pierwsze spotkania oraz jakieś wyrywkowe słówka z życia codziennego;
— zawsze chciała mieć psa, jednak rodzice się nie zgadzali, powołując się na te kilka rybek, które miała i przez przypadek zabiła w przedszkolu;
— zna bardzo dużo cytatów ze świata sztuki (w sumie to logiczne, bo chce pisać maturę z historii sztuki) i używa ich w bardzo dziwny i nietaktowny sposób;
— ma uczulenie na większość pyłków, więc zwykle chodzi zakatarzona;
— „ej.. a to za co!" to chyba najczęstsze pytanie padające z jej ust, ponieważ dziewczyna ma takiego pecha, że zawsze na coś wpadnie, coś wywróci lub o coś się potknie.
— zbyt często używa form honoryfikatywnych (//nie umiem tego napisać sr//)

lubi/nie lubi ;; wszelakie ciasta i chinszczyznę (ogółem jedzenie); twórczość japońską (znowu szczególnie z okresu Edo);  ciepłe kąpiele; grać w gry komputerowe (chociaż jest w nie ponadprzeciętnie okropna); zwierzęta; ciepłe dni; uśmiech u innych //gdy ktoś nie zamyka za sobą drzwi do pokoju; warzyw; alkoholu; dzieci; wstawać; szkoły; gdy jest gorąco; dramatów (w sensie literackim);

znajomi, przyjaciele ;; (nazwisko, wiek, zawód i po krótce opis)
Akane to typ samotniczki, jednak jak każdy ma tam jakiś kilku znajomych, ale raczej w Japonii.
•Jung Eunwoo to uczennica u której mieszka. Chodzi do trzeciej klasy na profil matematyczno fizyczny, jednak ni jak nie umie pomóc Akane z tymi przedmiotami. Ma huskiego imieniem Rex, przez co często nie ma jej w domu (spacery). To szalona nastolatka, która pragnie korzystać z życia w pełni i kompletnie nie przejmuje się konsekwencjami. Zawsze dowcipna i w dobrym humorze (nawet po wstaniu!)
•Państwo Jungowie (to się odmienia?):
—pani Jaeyeon— (54 lata) pracuje w urzędzie, jednak jedyne o czym marzy to opuszczenie tego miejsca. Relacje z córką ma świetne, dogadują się jak dobre koleżanki, za to do Akanę traktuje jak niemalże 5 członka rodziny (nie zapominajmy o Rexie)
—pan Doohyun— (60 lat) pracuje w Chinach, więc niezbyt często jest w domu. Zajmuje się tam projektowaniem motorów. Z córka i żoną ma relacje dobre, jednak przez długi czas rozłąki Eunwoo ma zdecydowanie lepsze relacje z matką. Akane podczas pobytu w Daegu mieszka w jego sypialni.
•przyjaciele z Japonii:
— Lee Luda — czyli ta przyjaciółka, która zawsze powie ci, że to nie wypali. Kochana kujonka, która boi się samolotów, wiec nie mogła pojechać na wymianę, przez co Akane w Korei czuje się bardzo samotna i to dlatego chodzi na później wspomniane przechadzki po mieście.

      ※ GOODBYE ROAD

love story ;;
Historia nie jest jakaś bardzo skomplikowana, jednak radzę się skupić, bo mam wrodzony antytalent do tłumaczenia czegokolwiek, także
Mamy sobie piękny dzień, jeden z pierwszych (o ile nie pierwszy) spędzony w miasteczku. Akane spaceruje sobie po okolicy, mniej więcej kojarząc już teren. Oczywiście głowę ma w chmurach, a pod pachą dzierży swoją ulubioną teczkę. Nagle zauważa, że za nią wesoło idzie sobie pewien berneńczyk (znaczy berneński pies pasterski). Jak to pies merda sobie ogonkiem i idzie tym swoim uroczym krokiem. Dziewczyna postanawia go zlać, jednak po chwili znów się odwraca, a pies jak był, tak jest. Przyspiesz kroku, stara się go zgubić— lecz nic nie pomaga. W końcu dziewczyna zatrzymuje się i kuca, na co pies odrazu do niej podchodzi. Bernenczyk jest zadbany i widać nawet że ma obroże antykleszczową. Dziewczyna zastanawia się co z tym fantem zrobić. Nie ma pojęcia czy gdzieś blisko jest schronisko, poza tym ledwie zna koreański, do domu go nie weźmie, bo nie wie jak zareaguje Rex, a poza tym napewno ktoś szuka tego słodziaka. Postanawia się nim w tajemnicy zająć (i tym samym spełnić swoje marzenie o posiadaniu zwierzaka) do czasu odnalezienia właściciela. Codziennie dokarmia psa, robi mu legowisko, a nawet kupuje jakieś prowizoryczne zabawki. Pies zostaje obdarowany nawet obrożą! I w sumie dziewczyna nie za bardzo chciałaby go oddawać. Podczas jednego ze spacerów z psem zostaje zatrzymana przez chłopaka— tak tak Jiwona, który podaje się za właściciela psa. Prawdopodobnie Jiwon jest bardzo zdziwiony i myśli niezbyt pozytywnie o dziewczynie, jednak zachowuje się całkiem miło. Dziewczyna jest zdziwiona; kojarzy chłopaka ze szkoły do której chodzi Eunwoo i do której chodzi na czas wymiany. Oczywiście oddaje psa, jednak w już w drodze powrotnej tego żałuje. W sumie polubiła tego futrzaka. Gdy zostaje jej już kilka ulic do domu Eunwoo czuje, jak coś za nią biegnie i o dziwo! jest to ten sam piesek, którego oddała chwile temu Jiwonowi. Kuca i głaszcze psiaka, a za chwile zza rogu wyłania się biegnący za psem Jiwon we własnej osobie. Przeprasza dziewczynę za kłopot i bierze psa, litego nazwijmy bobby, bo synonimy do słowa pies mi się kończą,, ze sobą. Jednak kolejnego dnia zostaje obudzona przez szczekanie Rexa. I o dziwo x2 Rex przy furtce szczeka na Bobbiego, który merdając ogonem grzecznie sika na płot. Widocznie psy się zaczynają lubić. A jako, że Bobby niestety ucieka do Akany/Rexa średnio kilka razy na dzien, toteż kilka razy na dzien Jiwon odbiera go z rąk dziewczyny. I tak prosze państwa zaczyna się nasz romans, który powolutku rozwija się poprzez takie małe urocze spotkanie czy sytuacje. Ogółem dużo fluffu, bardzo dużo. Jednak koniec tej jakże cudownej znajomosci (z czego oboje zdają sobie sprawę) nadchodzi nieubłaganie— zalana musi wracać do kraju kwitnącej wiśni.

happy/sad end ;; ja tu widzę tę scenę, gdy ona odlatuje do Japonii, chociaz nie wiem czy to sad czy happy end

      ※ MY TYPE

propozycja na poprowadzenie love interest ;; Jiwon jak Jiwon. Uśmiechnięty, uroczy i jiwonowaty. Widzę go jako takiego miłego nastolatka, który co sobotę chodzi na treningi i kompletnie nie przejmuje się niczym.

specjalne życzenia ;; raczej nie. Chyba ze masz pomysł na imię, to byłabym mega wdzięczna.

kocham ciebie! 💖
W ogóle świetny pomysł z tym af, pierwszy raz się z czymś takim spotkałam.
Sinosijak!