#include <iostream>
#include <vector>

using namespace std;

//1. Napisz prosty program z użyciem dwóch instrukcji if ... else, np. sprawdzający zakres,
//parzystość. W warunku w if użyj wybrane operatory relacyjne oraz wszystkie logiczne (AND, OR oraz NOT).

void parzystosc (int num) {
    if (num % 2 == 0) {
        cout << "Ta liczba jest parzysta\n";
    } else {
        cout << "Ta liczba nie jest parzysta\n";
    }
}


//2. Zademonstruj użycie niekończącej się instrukcji cyklicznej (z warunkiem zawsze prawdziwym)
//przerwanej instrukcją break pod wymyślonym warunkiem
void always( ){
    bool work = true;
    int n = 100;
    while (work) {
        if (n == 90) {
            cout << "break";
            break;
        } else {
            n--;
        }
    }
}

//3. Napisz program obsługi prostego menu z użyciem instrukcji switch. Wyjście z pętli głównej
//programu powinno nastąpić po naciśnięciu klawisza: Q lub q
void menu (){
    char sym;
    cout << "Wybierz rozdział:\n 1. Test\n2. Qwe\n3.Lolka";
    cin >> sym;
    while (sym != 'Q' or 'q') {
    switch (sym) {
        case '1':
            cout << "Jestes w rozdziale Test";
            break;
        case '2':
            cout << "Jestes w rozdziale Qwe";
            break;
        case '3':
            cout << "Jestes w rozdziale Lolka";
            break;
        case 'q':
            cout << "quit";
            break;

        default:
            cout << "Nie mamy takiego rozdzialu";
            break;
        }
    cin >> sym;
    }
}

// 4. Napisz program, który w tablicy jednowymiarowej umieści dziesięć liczb pseudolosowych w
// wybranym zakresie i wyświetli je w jednym wierszu – przedzielonych wybranym znakiem.
// Dopisz komentarze dotyczące podjętych wyborów.
void random(int from, int to, char znak) {
    int array1[10];
    for (int i = 0; i < 10; i++) {
        array1[i] = rand() % (to - from + 1) + from;
        if (i < 9) {
            cout << array1[i] << znak << " ";
        } else {
            cout << array1[i] << endl;
        }
    }
}


//5. Napisz program, który w tablicy dwuwymiarowej zapisze wyniki mnożenia z „tabliczki
//mnożenia” (od 1 do 9). Następnie wydrukuj na ekran zawartość tablicy z zachowaniem
//wierszy i kolumn.
void tablica(){
    int tabl[9][9];
    for (int i = 1; i < 10; i++) {
        for (int j = 1; j < 10; j++) {
            tabl[i][j] = i * j;
            cout << i << " * " << j << " = " << tabl[i][j] << endl;
        }
        cout << endl;
    }
}


//6. Napisz funkcję, która otrzyma w argumencie trzy wartości całkowite, z czego dwa argumenty
//powinny mieć wartości domyślne. Funkcja powinna zwracać sumę wszystkich liczb w
//argumencie. Zademonstruj wszystkie możliwe warianty wywołania swojej funkcji z funkcji
//main().
int sumarg(int a, int b = 1, int c = 3) {
    return a + b + c;
}

//7. Napisz uniwersalną funkcję działającą dla dowolnego rozmiaru tablicy w argumencie, która
//otrzyma argumenty w postaci: tablicy jednowymiarowej z liczbami typu całkowitego oraz
//niezbędne inne dane. Funkcja ta ma za zadania zwrócić maksymalną liczbę znalezioną w
//tablicy. Zademonstruj wywołanie swojej funkcji z funkcji main(). Zabezpiecz tablicę w
//argumencie przed przypadkowymi zmianami wartości w funkcji.
void tabliczka(int roz,int num[roz]){
    int max = num[0];
    for (int i = 0; i < roz; i++) {
        if (num[i] > max) {
            max = num[i];
        }
    }
    cout << "Najwyzsza liczba to " << max << endl;
}

//8. Napisz uniwersalną funkcję działającą dla dowolnego rozmiaru tablicy w argumencie, która
//otrzyma argumenty w postaci: tablicy jednowymiarowej z liczbami naturalnymi oraz
//niezbędne inne dane. Funkcja powinna wypełnić tablicę wartościami pseudolosowymi w
//zakresie zadanym w argumencie funkcji. Zademonstruj wywołanie swojej funkcji z funkcji
//main(). Funkcja ta nie musi nic zwracać.
void randtabl(int roz,int num[roz], int from, int to){
    for (int i = 0; i < roz; i++) {
        num[i] = rand() % (to - from + 1) + from;
        cout << num[i] << endl;
    }
}

//9. Zdefiniuj pusty wektor i dopisz do niego pięć naturalnych liczb pobranych z klawiatury z
//zakresu od 1 do 20. Zabezpiecz proces wpisywania przed omyłkowym podaniem liczby spoza
//zakresu. Wyświetl rozmiar wektora oraz wartości elementów. Następnie spowoduj, że
//wektor ponownie będzie pusty i upewnij się, że ci się udało wykonując odpowiedni test.
void lolkek(){
    vector<size_t> numbers;
    int num;
    while (numbers.size() != 5) {
        cout << "Podaj liczbe od 1 do 20\n";
        cin >> num;
        if (num >= 1 and num <= 20) {
            numbers.push_back(num);
        }
    }
    for (int i = 0; i < 5; i++) {
        cout << numbers[i] << endl;
    }
}

//10. Napisz uniwersalną funkcję działającą dla wektora w argumencie. Funkcja ma za zadania
//zwrócić liczbę znalezionych liczb parzystych w wektorze.
void vectorparz(vector<int> wector) {
    int count = 0;
    for (int i = 0; i < wector.size(); i++) {
        if (wector[i] % 2 == 0) {
            count++;
        }
    }
    cout << count;
}


//11. Napisz uniwersalną funkcję działającą dla wektora w argumencie. Przekaż dodatkową liczbę
//w argumencie. Funkcja ma za zadania zwrócić liczbę wystąpień zadanej liczby znalezionych w
//wektorze. Analogicznie, jeśli liczba nie wystąpi w wektorze funkcja ma zwrócić zero




int main() {
    vector<size_t> numbers(5, 2);

}