Las

STRONA 1
PANEL 1
Małe miasteczko. Ulicami przechadzają się mężczyźni z brodami, biegają dzieci, wyraźnie widać białego mężczyznę (DRWAL ZERO) i Indiankę, którzy trzymają się za ręce (wyróżniają się ubiorem i/lub wyglądem) .
		NARRACJA
Ta historia wydarzyła się naprawdę w roku 1899 w Kanadzie.

PANEL 2
Las, między drzewami widać zwierzęta. Tu skubie trawę jeleń, gdzieś z boku widać jak przemyka rosomak. W gałęziach drzew widać sowę.
		NARRACJA
Kilkanaście mil od Saguenay, rozległy las stanowił dom dla wielu istnień.

PANEL 3
Ten sam kadr, ale jeleń podrywa głowę zaniepokojony. Rosomak chowa się do jamy. Sowa wzlatuje w powietrze.
		NARRACJA
Do czasu.

PANEL 4
Ten sam kadr. Widzimy kilku drwali, którzy rąbią i piłują drzewa.
		NARRACJA
Epoka industrialna odcisnęła swoje piętno nawet na terenach, które od najbliższej fabryki dzieliły dni jazdy konno.

PANEL 5
Wyrąbany las. Stosy pociętych drzew są transportowane na wozach zaprzęgniętych w konie. Na pierwszym planie dwóch mężczyzn. ściska sobie dłonie. Jeden z nich, ubrany w schludny garnitur, trzyma w drugiej ręce papiery. Natomiast drugi z mężczyzn, DRWAL JEDEN, trzyma worek, z którego wystają pieniądze.
		NARRACJA
W pewnym momencie Stany Zjednoczone i Wielka Brytania cierpiały na braki w paliwach.

PANEL 6
Drwal Jeden siedzi w namiocie i liczy pieniądze.
		NARRACJA
Eksport drewna sprawił, że ubodzy drwale nagle poczuli słodki smak dobrobytu.
		NARRACJA
Każde uderzenie siekierą wykrwawiało las, ale w tej krwi drwale widzieli jedynie pieniądze.

STRONA 2
PANEL 1
Noc. Obozowisko drwali na granicy lasu pogrążone jest we śnie.
		NARRACJA
Jednak nie wszystkim podobało się to co działo się z lasem.

PANEL 2
Ten sam kadr. Z jednego z namiotów dobiega krzyk!

PANEL 3
Środek namiotu, kilku drwali rozchyla poły, zaglądając do środka. W rękach trzymają lampy naftowe. Wszyscy mają przerażone miny.
		NARRACJA
Choć przez lata żyli w pokoju, drwale wiedzieli, że Indianie to zwierzęta.

PANEL 4
Wnętrze namiotu, zbliżenie na to co zobaczyli drwale. Zwłoki jednego z drwali pozbawiono rąk oraz niechlujnie zdjęto skórę z całej głowy (łącznie z twarzą).
		NARRACJA
Tego jednak nie mogli się spodziewać.

PANEL 5
Kadr na szerokość strony. Drwale kończą mordować Inuitów. Krwawa łaźnia to eufemistyczne określenie tej sceny. Drwal Zero z pierwszego panelu wbija siekierę w głowę kobiety, którą trzymał tam za rękę.
		NARRACJA
Następnego ranka drwale dokonali pomsty, upewniając się, że ani jedno indiańskie dziecko nie zakłóci ich pracy.

STRONA 3
PANEL 1
Drwal Jeden śpi jak dziecko, niemal dosłownie, bo ssie kciuka. Spod zwiniętego koca, który służy mu za poduszkę, wystają pieniądze.
		NARRACJA
Tej nocy wszyscy drwale spali spokojnie.

PANEL 2
Drwal Jeden podrywa się, kiedy dobiegają go krzyki z obozowiska.
		NARRACJA
Przynajmniej do północy.

PANEL 3
Drwal Jeden wychodzi z namiotu. W całym obozowisku panuje zamieszanie, buchają płomienie (palą się niektóre namioty). Obok przejeżdża Drwal Zero, z tym, że nie ma głowy.
		NARRACJA
Bo widzicie. To nie byli Indianie.

PANEL 4
Drwal Jeden wbiega do namiotu.

PANEL 5
Zbliżenie na Drwala Jeden, który wybiega z namiotu z workiem pieniędzy pod pachą i siekierą w dłoni.

PANEL 6
Zbliżenie na twarz Drwala Jeden, widać jak kolba od strzelby uderza go w głowę.
		NARRACJA
Oj nie, to nie byli Indianie.

STRONA 4
PANEL 1
Splash page.
Dolną część kadru zajmuje leżący Drwal Jeden, widzimy jego plecy, mężczyzna próbuje podeprzeć się na łokciach. Nie widać jego twarzy, ale patrzy na zajmujących większość kadru sprawców.
To stojący na dwóch nogach jeleń (ten z 2 panelu na 1 stronie). Trzyma w kopytach (!) strzelbę. Na ramieniu siedzi mu sowa z zakrwawionym dziobem, a obok stoi rosomak (również na dwóch nogach), który trzyma małą pochodnię.
		NARRACJA
To była natura, która w końcu powiedziała "dość".
		JELEŃ
To za las, skurwysynu.