Lorin Yrell

Chłopiec jako iż orłem z eliksirów nie był, wziął sobie cynowy kociołek rozmiaru 2, który ustawił krzywo na trójnogu, po jakimś czasie, ruszył w stronę składzika by na srebrnej tacce ułożyć kolejne składniki takie jak: 2 kolce jeżowca, fiolka z krewią nietoperza, kamień księżycowy, 5 pokrzyw, korzeń rdestu ptasiego, i pajęczynę zamkniętą w słoiczku.

Idąc zpowrotem w kierunku swojego stanowiska, nadepnął na rozwiązaną sznurówkę buta i runął jak długi z tacą, obijając sobie kolano. Podczas upadku starał się ratować ingrediencje, łapiąc te, które podskoczyły, na tackę. Niestety nie do końca mu wyszło i korzeń rdestu ptasiego potoczył się po podłodze. By nie robić już większej siary, wstał, otrzepał szaty, odłożył tackę obok stanowiska po czym zabrał korzeń z ziemi i poszedł go opłukać.

Zaklął cicho pod nosem, i utykając wrócił do swojego stanowiska. Zabrał się za ważenie eliksiru, raz jeszcze czytając przepis na eliksir Giscapo.

Jako pierwsze, nalał do kociołka około litr wody włączając grzałkę na maksa, by woda szybko się zagotowała. Gdy ta zaczęła słabo bulgotać włożył do środka cały kamień księżycowy. Gdy to zrobił, zagapił się na przepis i chwilę zwlekał nim dodał pokrzywę i rdest ptasi. Teraz zerknął na zegarek, postanawiając sobie ,że 15 minut to idealny czas na drzemkę. Obudził się po 17 minutach po czym w panice bez zastanowienia się dodał najpierw pajęczynę a dopiero potem kolce jeżowca, zerknął na przepis i na zegarek. Ruszył w poszukiwaniu chochli, którą miał przed oczami jednak jej nie dostrzegł niczym typowy Janusz majonezu ,który leży na wprost w lodówce. Minęło 6 minut i dopiero wtedy zaczął mieszać przeciwnie do ruchu wskazówek zegara przez 4 i pół minuty. Zerknął na przepis, odkorkował fiolkę i wlał na oko 3 krople krwi nietoperza, tylko oko do składników miał słabe więc wyszło 5ml. Po 3 minutach zgasił grzałkę.