Witam. Jestem Wiktor. Dzisiejszego dnia wraz z moimi kolegami postaramy się wprowadzić was wszystkich w niezwykle ciekawy świat sandomierski. A więc nie przedłużając zaczynamy…
Ja natomiast zaprezentuję państwu trzy bardzo ciekawe historie związane z klasztorem św. Jakuba…
Zacznę od księżnej, która pozostała w pamięci wielu Sandomierzan, a mianowicie księżna Adelajda Była ona córką księcia krakowskiego i zwierzchniego księcia Polski, księcia sandomierskiego i mazowieckiego Kazimierza II Sprawiedliwego .
Adelajda była fundatorką kościoła św. Jakuba w Sandomierzu. Jako ciekawostkę można uznać to, że była mniszką w klasztorze cysterek w Trzebnicy.
Zmarła 8 grudnia 1211. Została pochowana w erygowanym przez siebie kościele.
Najstarszym, materialnym źródłem  jest gotycka płyta z nagrobka księżniczki, która pochodzi z XIII wieku. Warto wspomnieć, że pierwotnie, płyta znajdowała się pośrodku głównej nawy kościoła i nakrywała grób usytuowany pod posadzką.
Równie ważnym czynem jest MĘCZEŃSTWO DOMINIKAŃSKICH BRACI, a mianowicie…
Rok 1260 przyniósł tragiczne chwile, kiedy to 2 czerwca Tatarzy wymordowali mieszkańców Sandomierza, a podobny los spotkał także 49 dominikanów. Po tym wydarzeniu książę Leszek Czarny przyszedł dominikanom z pomocą i nadał im plac, na którym mogliby w przyszłości wybudować kościół.
A czy wiecie, dlaczego mówi się, że było ich 50?
Za tym wszystkim stoi śmierć ks. Augustyna Rogali.
Podczas „Potopu Szwedzkiego” na Sandomierz napadli Kozacy. 6 Kwietnia 1657 roku dotarli do kościoła św. Jakuba, którego mury opuściła większość zakonników. Pozostał liczący 80 lat ksiądz Augustyn Rogala. Rozwścieczeni Kozacy nie odnalazłszy miejsca ukrycia sreber klasztornych, znęcali się nad starcem i doprowadzili do jego śmierci. Męczeńską ofiarę księdza Augustyna Rogali zaczęto symbolicznie łączyć ze śmiercią 49 dominikanów, a liczba braci męczenników wzrosła do 50.