Beste Mark

Zonde dat het weer zo lang geleden is. De jaren aan het westelijk front waren waarschijnlijk de beste van ons leven.
Zulkeen innige momenten van, vreugde, verdriet, kameraderie, waar velen enkel kunnen van dromen. Er waren tegenslagen
zoals die keder dat gij in de latrine gevallen waard of die momenten van weemoed naar een frisse pint van ons stamcafé
"de waard" maar we verbeten de heimwee, trotse soldaten die we waren. Geen mens kon ons van ons stuk brengen,
mannen zoals ons maakt men niet meer en soldaten die tegen ons bestand zijn, moet men nog uitvinden!
Dat terzijde, de reden dat ik u deze briev schrijv. Onze kleine gaat met school op bosklassen en
het is nogal dichtbij een prachtig zoetwatermeer en ik weet nog goed hoe ge vroeger altijd met passie over het vissen sprak.
Verhalen van snoek en forel van wel zwei meter lang, en wij u niet geloven natuurlijk. Het lijkt mij de geschikte kans
om elkander weder te zien, het is tenslotte al geleden sedert het overlijden van Edgard. Edgard, die zo gruwelijk aan
zijn einde moest komen. Dat drama zal mij altijd bijblijven. Maar het is best dat we deze gruwelijke dag vergeten en
hem herinneren aan de mooie momenten die samen met hem hadden, zo zou hij het tenslotte ook gewild hebben.
Daarom deze vraag: Mag ik uw cirkelzaag nog eens lenen?

Groet
uw vriend Nand