Pionier pedau DJ

 PIONIER - Lokomotywa

Stoi na Sali pionier specjalny.
Dumny, rozumny nieobliczalny.
Niby normalny.

Stoi i sapie, dyszy i dmucha.
Ale ma dzisiaj doznania ducha

Wstępy – wspaniałe.
„Dzień dobry” – całe .
I studium małe.

Już ledwo sapie.
Już ledwo zipie.
Może gdzieś dzisiaj kawę wychlipie

Bracia się szybko podoczepiali .
Nieregularni.
Zwykli i stali.

I każdy chętnie by się umówił,
bo każdy przecież pioniera lubi,

I każdy w ręku kalendarz trzyma.
Jaaak tę współpracę tutaj przetrzymać ?

A na terenie zero odwiedzin
Do pana Jana przyszli sąsiedzi.

Czesiek trzeźwieje w oparach swędu.
A u Stefana nie było prądu.

Wiesław się spóźnił na odwiedziny.
Hipolit znosi sprzeciw rodziny.

U pana Franka biba dwudniowa.
„Zaraz mnie trafi ta służba polowa!”

A bloków w mieście jest ze czterdzieści.
Nikt nie wie, kto się w nich jeszcze mieści.

Lecz choćby przyszło tysiąc pionierów.
I każdy wziąłby tysiąc terenów.

I każdy nie wiem jak się wytężał.
Nie opracują, taki to ciężar!

Nagle – gwizd! Nagle – świst!

Działa duch! Nogi – w ruch!

Najpierw – powoli – jak żółw – ociężale.
Ze zbiórki do służby wyrusza ospale.

I chwyta za torbę, przez wzgląd na sumienie.
I kręci się, kręci się znów po terenie.

I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej.
Do drzwi różnych puka, notuje i pędzi.

A dokąd? A dokąd? A dokąd to tak ?

Na studium, na studium, przez most.

Przez drogę, przez place, przez pole, przez las.
I spieszy się, spieszy, i wciąż liczy czas.

Do bramy łomoce i puka, i stuka.
To to, tak to to, tak to to, tak to to tak

Tak gładko tak, lekko tak mówi nasz brat .
Jak gdyby nawrócić dziś chciał cały świat.

Jak gdyby ta służba mu sił dodawała.
Jak fraszka, igraszka, zabawa wspaniała.

A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to , a co to to, kto go tak pcha ?

Że pędzi, że wali, że bucha buch, buch?
To kawa gorąca wprawiła go w ruch.

Nie jedna, lecz piąta, dziesiąta od rana.
Na studium u Rysia i studium u Jana.

U Basi, u Stasi, u Czesi znów kawa.
Morele i ciasto, fotele i ława.

I gna go, i pcha go, i pionier się toczy.
bo kawę na studiach wciąż tłoczy i tłoczy.

I serce mu wali, i puka, i stuka.
to to tak , to to, tak, to to, tak to to, tak to to!.