esejpodatkowe

Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić, opłatę miejscową. Opłata miejscowa jest pobierana od osób fizycznych, przebywających dłużej niż doba w miejscowościach uprawnionych do jej pobierania. Takie miejscowośći muszą posiadać korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych. Opodatkować opłatą miejscową można również miejscowości znajdujące się na obszarach którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych szczegółowo w Ustawie o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.
Rada Ministrów w rozporządzeniu określa minimalne warunki, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową, uwzględniając zróżnicowanie warunków regionalnych i lokalnych. W tym rozporządzeniu określane są również ważne dla środowiska i gospodarki warunki klimatyczne, krajobrazowe oraz standardy środowiskowe.
Ustanowienie poboru opłat w danej miejscowość, terminy płatności i wysokość stawek opłat, określa Rada gminy z uwzględnieniem górnych granic stawek ogłoszonych przez Ministra Finansów w drodze obwieszczenia. Pobór tej opłaty może się również odbywać w formie inkasa. Rada gminy ma prawo do określenia inkasentów oraz nałożenia na nich obowiązku prowadzenia ewidencji osób zobowiązanych do uiszczania opłaty miejscowej. Opłaty nie pobiera się od osób przebywających w szpitalu oraz osób niewidomych i ich przewodników. Podatnicy podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową są z niej zwolnieni. Zorganizowane grupy dzieci oraz młodzieży w wieku szkolnym również nie ponoszą owej opłaty. Opłaty miejscowej nie pobiera się pod warunkiem wzajemnośći od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto Rada gminy może wprowadzić inne niż ww. zwolnienia przedmiotowe od opłaty miejscowej.
	Ustawodawaca ustala standardy które powinny zostać spełnione aby w danym regionie mogła zostać pobrana opłata miejscowa, tym samym daje podatnikowi niejako gwardancje utrzymania tych standardów w normach.