Raport spod muru. Nikt nie został pociągnięty do odpowiedzialności

Mur nic nie zmienił. Nie odstrasza i nie zatrzymuje ludzi uciekających przed wojną, prześladowaniami i głodem.
Grupa Granica podsumowała ostatnie trzy miesiące na polsko-białoruskiej granicy. Mur nic nie zmienił. Nie odstrasza i nie zatrzymuje ludzi uciekających przed wojną, prześladowaniami i głodem. A służby działające na granicy nadal odcinają ich od pomocy humanitarnej, łamią prawo do azylu i zasadę poszanowania godności. Wbrew prawu wydalają uchodźców do Białorusi, gdzie są poddawani okrutnemu traktowaniu: biciu, gwałtom, zastraszaniu. Raport zwraca uwagę, że odbijani jak piłka przez polskich i białoruskich pograniczników uchodźcy są łatwym celem dla handlarzy ludźmi. „Poziom dehumanizacji, przemocy i brutalności służb wzrasta i normalizuje się, czego jednym z przykładów jest sytuacja z dnia 6 października, podczas której mundurowi znęcali się nad mężczyzną zwisającym głową w dół z 5-metrowego muru granicznego” – czytamy w raporcie. Służby nie udzieliły mu pomocy medycznej, nie pozwoliły złożyć wniosku o azyl, nie ustaliły nawet jego personaliów. Gdyby nie film-mem, który do sieci wrzucili żołnierze, nikt by się nie dowiedział, że w ogóle był w Polsce. „W coraz większej liczbie przypadków funkcjonariusze wprowadzają w błąd migrantów i migrantki, pozbawiając ich możliwości skorzystania z tłumacza, pomocy prawnej czy wymuszając podpisanie dokumentów o »dobrowolnym« opuszczeniu terytorium RP” – ocenia w raporcie Grupa Granica. Mężczyzna z muru, po zabraniu go przez straż graniczną, zaginął.

Grupa Granica od 1 lipca do 10 października odnotowała 22 zaginięcia i 254 wywózki. Były wśród nich osoby chore, niepełnosprawne, dzieci i kobiety w ciąży. Wolontariusze dostali prośby o pomoc od 1642 osób, w tym 68 dzieci; zdołali pomóc 1172 osobom, w tym 56 dzieciom. Większość osób potrzebowała przynajmniej podstawowej pomocy medycznej. Od początku kryzysu humanitarnego potwierdzonych zostało przynajmniej 27 ofiar śmiertelnych – ostatnią pogranicznicy wyłowili z rzeki Świsłocz. Zmuszanie do pokonywania rzeki wpław to jeden z rodzajów tzw. push-backów (nazywanych „zawracaniem”).

Państwo polskie nie przyjmuje zgłoszeń o zaginięciach i nie szuka zaginionych. Kiedy do Polski przyjechał wuj mężczyzny, który zawisł na murze, straż graniczna nie udzieliła mu informacji.

Wszystko – od pomocy humanitarnej, przez prawną i medyczną – od ponad roku zapewniają uchodźcom na polsko-białoruskiej granicy wolontariusze. A państwo, które ma obowiązek takiej pomocy udzielić, szykanuje pomagających. Sądy już kilkakrotnie orzekały, że polscy funkcjonariusze łamią prawo, uniemożliwiając składanie wniosków o azyl i wypychając za druty osoby potrzebujące pomocy. Nikt nie został pociągnięty do odpowiedzialności.

Polityka 45.2022 (3388) z dnia 31.10.2022; Ludzie i wydarzenia. Kraj; s. 8
Oryginalny tytuł tekstu: "Raport spod muru"