Nieznajoma

zobaczyłem ją na dworcu
znienawidzonym dworcu
stała otoczona złymi wspomnieniami
wizją najgorszego
było jeszcze jasno
tak mówili ludzie
chodzący wokół mnie



widziałem
grupy duże i małe
rodziny i znajomych
przyjezdnych i odjeżdżających
uśmiechy szerokie i szczere



ja sam
wołałem o pomoc



wszędzie głosy
dookoła tragedii
ból zamknięty w klatce
agorafobiczny lęk



pęd życia walczy ze świadomością
o to co ważne



przede mną
nawiązywanie kontaktu
typowanie ofiary
nie wie jeszcze jak łatwo można mnie zagłuszyć



stała zagubiona w kącie
desperacki akt spojrzenia w oczy
błagalny wzrok pełen frustracji
przerażony szept
nieśmiały krzyk
bezmyślny słowotok w przypływie szczerości
bliscy nie chcieli wysłuchać



za dużo
otarła łzy i poszła



bezsilność
stan
na cmentarzu emocji

------------------------

Pożegnanie

jestem w miejscu o którym marzyłem
ostatnie pięć minut życia

ostatnie pięć minut
przed narodzeniem legendy

jestem dziś sam
cudowne zwieńczenie
życia w czasie przeszłym

ostatni akt
występ przerywający podróż
przypadkowych ludzi
tajemnica przemiany w złoto

niedlugo uslyszysz mądre słowa
z ust ludzi którzy mnie zabili
nie potrafię ukryć wdzięczności

żyłem przez pryzmat fałszywej diagnozy
wychodząc w szale improwizacji
poza ramy
treści pozascenicznych

to już czas

----------------------

Cichy bohater


Był jednym z czternastu dzisiaj
Lub jednym z piętnastu wczoraj
Zginął bezimienny bohater


Zostawił spuściznę
Testament w formie epistolarnej


Stałem się spadkobiercą
Z misją do spełnienia


Walka do ostatnich chwil
Nieskończonej batalii bohaterów tragicznych
Nierówna rozgrywka odseparowanych jednostek
Z władcą absolutnym


Z despotą konsekwentnie dążącym do zagłady
Samodzielnie wykonującym swoje rozkazy
Skrupulatnie dopilnowującym aby dzieło

Zostało przerwane
Nie wykonano ostatniego ruchu pędzlem
Interpretacja należy do widza


Twórca został bohaterem
Dla reszty gatunku skazanej na porażkę
I czarnym charakterem
Dla zamkniętych głów


Śmierć jednego z wielu
Cichych bohaterów
Po serii heroicznych dni
Z których każdy był zwycięstwem


Do ostatnich chwil myślał o bliskich
Nie odwzajemnili jego empatii
Nie wyciągnęli wniosków
Dalej stali po drugiej stronie


Poległ niedoceniony
Powiesił się cichy bohater