Adresacja publiczna IP - adresy publiczne są wykorzystywane w celu umożliwienia hostom dostępu do Internetu. Adresy te są unikatowe, to znaczy, że tylko jeden host w całej globalnej sieci może mieć przypisany dany adres.
Adresacja prywatna - adresy prywatne, które również są unikatowe, ale tylko w obrębie tej sieci. Oznacza to, że w ramach jednej sieci LAN, każdy komputer ma inny adres IP, ale w już w innej sieci LAN adres taki może się powtórzyć.

NAT odnosi się do konkretnego procesu, który polega na zamianie pojedynczego adresu IP na inny, często publiczny adres IP poprzez zmianę informacji o sieci i informacji adresowych, które znajdują się w nagłówku pakietu danych IP. Sieci lokalne posiadają kilka prywatnych adresów IP, które odnoszą się do konkretnych urządzeń w sieci. Poprzez system NAT te prywatne adresy są tłumaczone na publiczny adres IP, gdy wychodzące żądania z urządzeń sieciowych są przesyłane do Internetu. Proces odwrotny ma miejsce, gdy przychodzące dane, zwykle w odpowiedzi na konkretne żądania, są wysyłane do sieci lokalnej. W tym przypadku NAT zmienia publiczny adres IP na prywatny adres IP określonego urządzenia, do którego skierowany jest pakiet danych. Publiczny adres IP jest wielokrotnie używany przez router łączący komputery z Internetem.
Rodzaje NAT:
•	SNAT (Source Network Address Translation) to technika polegająca na zmianie adresu źródłowego pakietu IP na jakiś inny. Stosowana często w przypadku podłączenia sieci dysponującej adresami prywatnymi do sieci Internet. Wtedy router, przez który podłączono sieć, podmienia adres źródłowy prywatny na adres publiczny (najczęściej swój własny).
•	DNAT (Destination Network Address Translation) to technika polegająca na zmianie adresu docelowego pakietu IP na jakiś inny. Stosowana często w przypadku, gdy serwer, który ma być dostępny z Internetu ma tylko adres prywatny. W tym przypadku router dokonuje translacji adresu docelowego pakietów IP z Internetu na adres tego serwera.

Zalety NAT:
•	Możliwość używania prywatnych adresów IP
•	Ukrycie informacji o sieci wewnętrznej
•	Możliwość używania pokrywających się podsieci
•	Wydłużona żywotność protokołu IPv4
Wady NAT:
•	Utrudnione bądź niemożliwe inicjalizowanie połączeń z zewnątrz
•	Zwiększona złożoność sieci
•	Zwiększona utylizacja urządzenia dokonującego translacji