Po wpadkach opozycji rozpaczliwie potrzebujemy nowych opcji politycznych. Jest w Polsce opcja poważna, konsekwentna i kompetentna, której się głosu odmawia. Nowa Opozycja - polska centrolewica oddolna
 Czytasz ten artykuł, bo jesteś prenumeratorem Wyborczej. Dziękujemy!
Scena polityczna w Polsce dojrzała do przetasowania. W narożniku rządowym dymisja Antoniego Macierewicza rodzi nadzieję na stabilizację sił zbrojnych, ale niesie też ryzyko trwałego konfliktu w PiS-ie. Inne zmiany wskazują na odejście od gestów społecznych na rzecz współpracy z biznesem. Rząd podjął ryzyko, które podważa fundamenty jego poparcia.

W narożniku opozycyjnym zawodnik stracił przytomność. Pełny katalog wpadek jest długi, tutaj wypomnę tylko ostatnie wyczyny. Pod obrady wchodzi niekontrowersyjna ustawa o świniach, do której ktoś wstrzyknął budzący zgrozę przepis o polowaniach. Opozycja to przyklepuje, głosem posłanki Ewy Lieder przyznając, że wie, o co chodzi.

Sprawa sumienia. Czyżby? Przeanalizowaliśmy, jak politycy głosowali w sprawie aborcji w 2016 r., a jak teraz

Dalej: rząd wymienia skompromitowanych ministrów na anonimów i nazywa to „rekonstrukcją”. Ten widoczny z orbity zabieg propagandowy ma na celu wyzerowanie bilansu. Platforma Obywatelska triumfalnie obwieszcza zasadność dawniejszych wniosków o odwołanie, wpisując się w rządową narrację najlepiej, jak to możliwe. Na wypadek, gdybyśmy podejrzewali zbieg okoliczności, Grzegorz Schetyna opowiada, że już nie chce być „totalną opozycją”, tylko współpracować. W międzyczasie Ryszard Petru, który niedawno przegrał wybory na przewodniczącego Nowoczesnej, zakłada osobne stowarzyszenie.

Gwoździem programu jest projekt „Ratujmy kobiety”. Około jednej czwartej posłów PiS-u i połowa posłów Kukiza głosuje za przepuszczeniem go do komisji. Oczywiście odrzucą go w drugim czytaniu, ale tu i teraz wykonują pewien gest: zobaczcie, jesteśmy demokratami, dopuszczamy głos obywateli. To skutek uboczny nowych ograniczeń, którym rząd obecnie podlega. Opozycja dostaje rzadki prezent: wreszcie może coś zdziałać, czymś się wykazać.

A jednak projekt zostaje odrzucony dziewięcioma głosami, ponieważ aż 39 posłów Nowoczesnej i Platformy Obywatelskiej rejteruje. Co najmniej 28 osób mamy prawo posądzić o sabotaż, ponieważ wzięły udział w poprzednim głosowaniu, a jedynie „Ratujmy kobiety” zaszczyciły wyjściem z sali lub wyjęciem karty do głosowania. Na wypadek gdybyśmy łudzili się, że to fortel, a nie kapitulacja, posłanka Alicja Chybicka oświadcza: – Nie myślałam, że mój głos może w ogóle cokolwiek znaczyć.

Doigrali się
Rozpaczliwie potrzebujemy nowych opcji politycznych. Nie chodzi nawet o to, żeby je teraz popierać, choć zaiste, każdy, kto przez ostatnie dwa lata głosił, że odsunięcie PiS-u od władzy stanowi nasz główny priorytet, powinien to właśnie uczynić w imię uczciwości. Wszakże ja sam nie uważam, że demokracja działa w ten sposób. Jej napędem jest rzetelna debata, w której każda poważna opcja polityczna otrzymuje prawo głosu.

Jest w Polsce opcja poważna, konsekwentna i kompetentna, której się głosu odmawia. Nowa Opozycja, czyli polska centrolewica oddolna, a zwłaszcza jej najsilniejszy reprezentant polityczny, czyli Partia Razem, wykonała przez ostatnie dwa lata olbrzymią pracę. Kiedy rząd się „rekonstruował”, lewica pytała: moment, co z lekarzami? Kiedy debatowano ustawę Lex Chrum Pif Paf, lewica bez trudu wyłapała wątpliwe dopiski.

Samo „Ratujmy kobiety” jest flagową inicjatywą lewicy! Wspólnym wysiłkiem partii politycznych, stowarzyszeń i ruchów obywatelskich nie tylko od dwóch lat udaje się demonstrować w sile kilkuset tysięcy osób, nie tylko znacznie przesunął się środek ciężkości w sondażach, ale także weszły do Sejmu dwa projekty. Nowa Opozycja jest skuteczna i czujna, działa strategicznie. Działacze Razem wypowiadają się kompetentnie i nie uchylają się przed odpowiedzialnością za poglądy, o których wiedzą, że nie każdy się z nimi zgodzi. Więcej: lewica jest skuteczna pomimo odrzucenia instytucji lidera. Spójne pryncypia sprawiają, że wiele różnych osób i grup mówi jednym głosem.

Apeluję do wszystkich mediów, którym bliska jest demokracja w Polsce, o equal time dla Nowej Opozycji. Kiedy robicie materiał o danej sprawie – zawsze donieście, co o tym mówi lewica. Kiedy zapraszacie do studia panów z PiS-u i z PO, dostawcie też krzesło dla pani z Razem. Zawsze zakładajcie, że konflikt ma trzy strony, a nie dwie.

Już trzykrotnie wymieniłem konkretną, lewicową partię. Rozmyślnie, bo jednym ze sposobów, w jaki zwalcza się Nową Opozycję, jest odbieranie jej twarzy. Oczywiście trudno poświęcić pół materiału tylko na wymienienie wszystkich grup i grupek, dlatego postuluję: Razem, jako najsilniejszą partię w tym gronie, traktujcie jak reprezentanta całych 20 procent, które miałaby dziś polska lewica zebrana do kupy.

Jesteśmy gotowi na przetasowanie. Wszyscy politycy poprzedniej generacji mają dziś kłopoty, których sami się doigrali. Nie zmarnujmy tej szansy na nową jakość w polityce. Pozwólmy ruchom oddolnym pokazać, że wiedzą, jak to się robi.

Jacek Wesołowski – programista, twórca gier komputerowych. Współpracował ze studiami Epic Games, Electronic Arts i Capcom, prowadzi pracownię Inżynieria Wszechświetności