Na początku świata był Chaos. Z Chaosu wyłoniła się królewska para bogów (Uranos - Niebo oraz Gaja - Ziemia). Z ich związku urodził się ród tytanów, cyklopi oraz sturęcy. Ojciec Uranos strącił ich do Tartaru. Gaja znienawidziła Uranosa i poprosiła syna Kronosa aby go zabił. Z krwi Uranosa urodziły się 3 Erynie - boginie zemsty (włosy wężowe). Razem z bogami narodził się świat. Rządził nim Kronos z żoną Reją. Pamiętał o klątwie Uranosa, że i jemu syn odbierze władzę. Każde więc dziecko połykał. Gdy urodziło się 6 dziecko, Reja podała Kronosowi kamień zawinięty w pieluszki. Reja zeszła na ziemię, umyła je i dała mu imię Dzeus, ułożyła w grocie. Opiekowały się nim Nimfy, a karmiła koza Amalteja. Karmiła go rogiem obfitości. Gdy dorósł stanął do walki z ojcem Kronosem. Doradził matce aby dała ojcu środek na wymioty. Wyrzucił wtedy z siebie synów: Hadesa i Posejdona i córki Herę, Demeter i Hestię. Gdy koza Amalteja umarła z jej skóry zrobił pancerz którego nie mogła przebić żadna strzała. Kronosowi pomagali cyklopi i sturęcy uwolnieni z Tartaru. Nowe pokolenie bogów zostało napadnięte przez ród gigantów. Pokonał ich człowiek śmiertelny - Herakles sprowadzony przez Atenę. Człowieka ulepił Prometeusz z gliny i łez. Był słaby i nagi. Prometeusz dał im ogień. Dzeus bał się tego co pochodzi z ziemi i kazał Hefajstosowi stworzyć cudną kobietę która nazwano Pandora. Wydano ją za brata Prometeusza (Epimeteusz). Epimeteusz był nie zbyt mądry i pozwolił Pandorze otworzyć beczkę, która wywołała nieszczęścia na świat (choroby, nędza, smutki). Prometeusz chciał bogom odpłacić podstępem za podstęp i oszukał Dzeusa (podzielił zabitego Woła na dwie części w której w jednej były kości a w drugiej mięso. Dzeus dał się oszukać i wybrał kości. Z zemsty Dzeus przykuł Prometeusza do skał Kaukazu. Dzeus zesłał na ludzi potop.