Wstęp:

Praca polega na przetrwaniu. Niezależnie od epoki, człowiek zawsze pracował po to, aby zapewnić sobie środki na przeżycie. Praca stawała się nieodłącznym elementem życia każdego człowieka, dyktuje status społeczny oraz możliwość godnego bytu, a także ustala czasami ustala poglądy i postawy jednostki.

Rozwinięcie:

    Władysław Reymont “Chłopi”:

Dla mieszkańców Lipiec praca była najważniejszą częścią ich życia. Opierali cały swój dorobek i status społeczny na wkład w swoją posiadłość. Można tu powiedzieć o pewnego rodzaju miłości. Przykładem oddania się swojej pracy jest śmierć Macieja Boryny, najzamożniejszego chłopa we wsi, który traci swoje życie podczas uprawy pola. Posiadanie miejsca pod uprawy było też źródłem kłótni, jak na przykład walka starego Boryny i jego syna Antka. Ostatecznie dochodzi do wyrzucenia młodego z domu. Powodem była chęć utrzymania swojego statusu w społeczeństwie i możliwości przetrwania. Maciejowi znana była historia ojca Hanki (żony Antka), który po oddaniu swojego majątku dzieciom, skończył jako żebrak.

    Gustaw Herling-Grudziński “Inny świat”:

Praca w nieludzkich warunkach w łagrach była powodem niszczenia więźniów pod względem psychicznym (zaburzenia poczucia moralności) i fizycznym (nieuleczalne wady serca). Wykonane obowiązki przekładały się na “zarobione” pieniądze, które przeznaczane od razu były na pobyt w łagrach. Jedenaście godzin (lub dwanaście po wybuchu wojny rosyjsko-niemieckiej) ciężkiej pracy sprawiało że więźniowie czuli się bezsilni po powrocie do obozu. Starano się unikać dodatkowej pracy odbywając pobyt w szpitalu. Często dochodziło do samookaleczeń, wszystko na rzecz pozyskania wolnego czasu, które miałoby przyczynić się do odpoczynku. W najgorszym przypadku więzień uzyskać mógł drugi wyrok w przypadku rozmowy na nieodpowiednie tematy. Wszystko to sprawiało że na więźniach przeprowadzane było swojego rodzaju pranie mózgu, skutkujące brakiem możliwości krytykowania jedynej słusznej racji wygłaszanej przez komunistów.

Zakończenie:

W przypadku mieszkańców Lipiec w “Chłopach” Władysława Reymonta a także więźniach sowieckiego łagru w “Innym świecie” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego praca zapewniała przetrwanie. Maciej Boryna uprawiając swoje pole zapewniał sobie godny byt, natomiast Grudziński uczestnicząc w brygadach leśnych zapewniał sobie jedzenie i możliwość przetrwania do następnego dnia. NKWD zmuszając więźniów do pracy także osiągali swój cel, uniemożliwiając im dyskutowanie na temat polityki narodu.