Izak i jego matka żyli samotnie w małym domku na wzgórzu. Izak trzymał się na uboczu, rysował obrazki i bawił się swoimi zabawkami, podczas gdy jego matka oglądała chrześcijańskie audycje w telewizji.
Życie było proste i oboje byli szczęśliwi.
Tak było aż do dnia, którym matka Izaka usłyszała głos z góry: "Twój syn został zepsuty przez grzech! Trzeba go uratować!".
"Zrobię co w mojej mocy, by go uratować, mój Panie," odpowiedziała matka, biegnąc do pokoju Izaka, usuwając z jego życia wszystko, co było złe.
Lecz głos rzekł ponownie:
"Dusza Izaka jest wciąż zepsuta! Musi zostać odcięty od wszystkiego, co jest złe na tym świecie i wyznać swoje grzechy".
"Postąpię według twych instrukcji, Panie. Ufam im ponad wszystko" - odpowiedziała matka, zamykając Izaka w jego pokoju, z dala od wszelkiego zła tego świata.
Jeden ostatni raz, matka Izaka usłyszała głos wołający do niej:
"Zrobiłaś, jak prosiłem, lecz nadal wątpię w twe oddanie. By udowodnić swoją wiarę, musisz zrobić coś jeszcze".
"Tak, Panie. Zrobię wszystko". Matka Izaka zawyła.
"Aby udowodnić swą miłość i oddanie, musisz złożyć ofiarę. Twój syn, Izak, będzie ofiarą. Idź do jego pokoju i zakończ jego życie jako dar dla mnie, by udowodnić, że wielbisz mnie ponad wszystko!".
"Tak, Panie" - odpowiedziała, biorąc z kuchni nóż rzeźnicki.
Izak, patrząc przez szczelinę w drzwiach, zatrząsł się w przerażeniu. Miotając się po pokoju, by znaleźć kryjówkę, zauważył ukryty pod dywanem właz do piwnicy. Bez zawahania uchylił klapę, akurat gdy jego matka wdarła się przez drzwi, i rzucił się w nieznane czeluście piwnicy.