-No dobrze, więc obowiązkowo musisz przyjechać jutro podczas przerwy. - zagryzłam wargę, gdy obrócił mnie do siebie przodem. Spojrzałam głęboko w jego oczy i w tym momencie już byłam pewna. Chcę z nim być, uczyć się wspólnego życia u jego boku i zaznawać jeszcze większego szczęścia. - Więc chcesz, żebym może wyprasowała Ci również skarpetki? - zaśmiałam się cicho, ponieważ to ich było najwięcej w praniu. Chciałam wypytać go o miejce jego pracy, aby móc od czasu do czasu go odwiedzić, ale zauważyłam, że niechętnie o tym mówi.