1.‘=’ przykład:  ?- X = Y. Prolog stara się dopasować X i Y. Próba uczynienia X i Y równymi to unifikacja.
X =:= Y 		 X i Y są tą samą liczbą
X =\= Y 		X i Y są różnymi liczbami
X < Y		X jest mniejsze od Y
X > Y		X jest wieksze od Y
X =< Y		X jest mniejsze lub równe Y
X >= Y		X jest wieksze lub równe Y
write() – wypisywanie na ekran
read() – pobieranie danych od uzytkownika
fail,  repeat, false, true
2.Każda zmienna może być ukonkretniona (wiemy jakiemu odpowiada obiektowi) lub nieukonkretniona

3.Deklarowanie faktów, definiowanie reguł
Fakt: ciezszy(arbuz,jablko).
Pytanie: ?- ciezszy(arbuz,jablko). Lub ciezszy(arbuz,X).
4.Przykład reguły: lubi(magda,X):- mezczyzna(X), przystojny(X).
Predykat lubi jest tutaj głową (głowa składa się z jednego predykatu).
Reguła jest klauzulą
5.Atom – stała znakowa, ogólnego zastosowania nazwa bez konkretnego znaczenia.
Term – argumenty w predykacie. Mogą nimi być stałe, jak i zmienne i wyrażenia.
Struktura jest termem złożonym.
Lista może być przedstawiona w formie drzewa
6.Operator infiksowy – zapisywany pomiędzy swymi argumentami, np. +,-,*,/
Operator postfiksowy – występujący za swoim argumentem, np. 2! (silnia)
Operator prefiksowy – występujący przed swoimi argumentami, np. –x
Każdy operator w Prologu ma klasę priorytetu, jest to odpowiednia liczba całkowita, im ta liczba mniejsza, tym priorytet większy.
Łączność w Prologu:
lewostronna
prawostronna
Operatory arytmetyczne posiadają łączność lewostronną, dlatego 4/4/2 jest interpretowane jako (4/4)/2.
7.Nawracanieprzeglądanie dotąd zrealizowanego programu i próba ponownego spełnienia celów przez znalezienie alternatywnych rozwiązań.
Cel – zadanie do rozwiązania

9 .  Akumulator - dodatkowy argument predykatu, służy do przechowywania wyniku
odwroc([X|Y],Z,W):-odwroc(Y,[X|Z],W).
 odwroc([],X,X).
odwroc(A,R):-odwroc(A,[],R)
FUNKTOR - określa rodzaj struktury, odpowiada typom w innych jęz. progr.
funktor(składnik,składnik,składnik,etc)

Predykat is jest używany do wyliczania wyrażenia arytmetycznego.
?- Y is 2+2. Y = 4
Wbudowany predykat is bierze wyrażenie po prawej, oblicza je i porównuje z argumentem po lewej.