Pan Tadeusz

1. Pan tadeusz chronologia
- - - - - - - - - - - - -
1. Powrót Pana Tadeusza do Soplicowa
2. Poznanie dziewczyny z ogrodu
3. Kolacja na zamku
a. Oczekiwanie na Telimenę
b. Spór Rejenta z Asesorem o harty
4. Zainteresowanie się zamkiem przez Hrabiego
5. Opowieści Gerwazego o zamku
6. Polowanie
a.Zaspanie Tadeusza
b.Gonitwa za zającami
7. Grzybobranie
a. Kpiny Hrabiego z Telimeny
b. Rozmowa Sędziego z Telimeną o Tadeuszu i jego przyszłości
c. Udanie się do świątyni dumania
8. Rozmowa w Karczmie
9. Przerwanie rozmów przez emisariusza ostrzegającego o niedźwiedziu
10. Polowanie na niedźwiedzia
a. Wyruszenie na łowy
b. Zabicie niedźwiedzia przez księdza Robaka i uratowanie życia Hrabiemu
c. Kłótnia o to kto go zabił
11. Wprawienie Zosi przez Telimenę
12. Poznanie się Tadeusza i Zosi.
13. Wielka pomyłka Tadeusza
14. Atak mrówek na Telimenę
15. Kolacja na zamku
a. Spożywanie posiłków
b. Wejście Gerwazego
c. Wielka kłótnia
16. Narada Gerwazego i Hrabiego
17. Wytoczenie procesu Sędziemu
18. Nieudana próba pogodzenia stron przez Robaka
19. Przyjazd i rozmowa Robaka z sędzią
20. Rozmowa Tadeusza z sędzią i prośba o pozwolenie na wyjazd
21. Kłótnia z zazdrosną Telimeną
22. Niespodziewany napad Hrabiego na Soplicowo
23. Zniszczenie dworu i pojmanie Sopliców
24. Przyłączenie się do plądrowania Rosjan
25. Przyjazd księdza Robaka
26. Wielkie pijaństwo
27. Bitwa Sopliców z Horeszkami
28. Spowiedź umierającego Jacka Soplicy przed Gerwazym
29. Przebaczenie i śmierć Jacka Soplicy
30. Wizyta generała Dąbrowskiego
31. Uczta na zamku połączona z uwłaszczeniem chłopów
32. Koncert Jankiela
33. Polonez

2. Dzieje Jacka Soplicy
- - - - - - - - - - - - -
1.Wyjawienie prawdy na początku spowiedzi.
2. Częste biesiady u Stolnika.
3. Fałszywość i dwulicowość Stolnika.
4. Miłość Soplicy do Ewy.
5. Niechęć Jacka do Stolnika.
6. Trwoga mieszczan przed Jackiem.
7. Próżne próby otwarcia serca przed Ewą.
8. Podanie Jackowi czarnej polewki.
9. Myśl Soplicy o opuszczeniu ojczyzny.
10. Smutek Ewy z powodu planowanego wyjazdu Jacka.
11. Złośliwa mowa Stolnika na temat wesela córki.
12. Troska Soplicy o Ewę.
13. Nieprzemyślane, szybkie małżeństwo z nieznaną kobietą.
14. Narodziny Tadeusza.
15. Nałóg Jacka.
16. Śmierć żony.
17. Rozgłos o zaręczynach Ewy, niechętnej do poślubienia Wojewody.
18. Niechęć ludzi do Soplicy.
19. Wspomnienie Klucznika o dawnej potędze Jacka.
20. Najazd Moskali na zamek Stolnika.
21. Mieszane uczucia Jacka.
22. Żle zrozumiane gesty Stolnika prowadzące do strzału z rąk Soplicy.
23. Klątwa rzucona przez Jacka.
24. Okrzyknięcie Soplicy zdrajcą.
25. Ucieczka z kraju i cierpienia Jacka.
26. Wywóz Ewy wraz z mężem na Sybir.
27. Osierocenie Zosi-córki Ewy.
28. Wstąpienie Soplicy do Zakonu Bernardynów.
29. Przemiana Jacka Soplicy w Księdza Robaka.
30. Narodowowyzwoleńcze podróże Księdza.
31. Powrót Robaka dzięki pomocy Boga.
32. Przebaczenie Gerwazego.
33. Wyznanie Klucznika o przebaczeniu i uczynieniu znaku krzyża przez Stolnika w stronę Jacka.
34. Wieść o wojnie Napoleona z Rosją.
35. Śmierć Księdza Robaka.

3. Jacek Soplica charakterystyka
Jacek Soplica jest jednym z głównych bohaterów epopei "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza. Jest bratem Sędziego i ojcem Tadeusza. Nazywa sie go bohaterem dynamicznym, ponieważ w swoim wątku dokonał ogromnej przemiany.

Miał powodzenie u kobiet Przydomek "Wąsal" zyskał, ponieważ nosił duże sumiaste wąsy. Cieszył się zaufaniem wśród szlachty, choć sam do niej nie należał. Ubierał sie jak szlachcic. Impulsywność, duma, nieustępliwość i kłótliwość to jego najgorsze cechy.

Jednak pod tą tarczą zawadiaki miał czułe serce. Zakochał się w Ewie, córce swojego przyjaciela Horeszki. Stolnik odmówił mu ręki córki. Ten okropny cios dla Jacka spowodował jego upadek moralny. W chwili gniewu Soplica zabił Horeszkę. Ożenił się z matka Tadeusza, której nie kochał. Najpierw ja uszczęśliwił, a potem doprowadził do jej śmierci. Zaczął pic. Bardzo cierpiała z powodu tych złych czynów i bardzo się tego wstydził.

Właśnie te zdarzenia doprowadziły do duchowej przemiany Soplicy. W żalu za grzechy stał się człowiekiem do naśladowania, spokojnym, gorliwym, patryiotycznym. Jako ksiądz Robak poświęca życie ojczyźnie, próbuje zjednoczyć szlachtę. Ważne jest to, że próbował naprawić swoje błędy i udaje mu sie to. Pragnie szczęścia dla Zosi i Tadeusza, ponieważ wciąż jeszcze pamięta swoją niespełnioną miłość. Podziw budzi tutaj jego pokora, która pomogła mu odkupić swoje grzechy.

4. Gatunki w panu tadeuszu
Epos
PAN TADEUSZ JAKO EPOPEJA: Dzieło Adama Mickiewicza to epopeja. Jest to utwór dużych rozmiarów, pisany wierszem (trzynastozgłoskowcem), ukazujący losy wybranej grupy bohaterów (są nimi zwykli, przeciętni ludzie, przedstawiciele głównie średniej szlachty, choć pojawia się również arystokracja oraz drobna szlachta zaściankowa) na tle ważnych, przełomowych dla całego narodu wydarzeń. Narrator jest wszechobecny, wszechwiedzący i obiektywny. Pojawiają się liczne opisy, zarówno statyczne, jak i dynamiczne, mające na celu opóźnienie, czyli retardację rozwoju wydarzeń i wzmożenie ciekawości czytelnika.

5. Historia w panu tadeuszu

6. Wydarzenia i postacie historyczne
Jan Henryk Dąbrowski – generał wojsk polskich, twórca polskich legionów we Włoszech. Pojawia się w opowieściach Robaka oraz Bartka Prusaka. O jego bohaterstwie szepczą ludzie na Litwie, wyczekując jego przybycia. W 1812 roku zjawia się w Soplicowie, gdzie stacjonuje jego sztab. Na jego życzenie Wojski przygotowuje polską ucztę.

Karol Otto Kniaziewicz – generał, uczestniczył w wojnie polsko – rosyjskiej w roku 1792, dowódca dywizji w armii Księstwa Warszawskiego. Pojawia się w finałowej scenie dzieła na zaręczynowej uczcie w Soplicowie. Jako jedyny jest w stanie udźwignąć osławiony scyzoryk Gerwazego, który zresztą dostaje w podarunku od Klucznika.

Napoleon Bonaparte – postać znacząca, choć fizycznie nieobecna. Cesarz Francuzów, w którym Polacy widzą nadzieję na odzyskanie niepodległości i który jest wyczekiwany na Litwie. Bardzo często jego osoba przewija się w rozmowach szlachty. Jego wizerunek widnieje na tabakierce księdza Robaka.

7. Obyczaje
Obyczaje szlacheckie codzienne:
- zamieszkiwanie okazałych dworków i dworów;
- utrzymywanie licznej służby, jednakowo ubranej;
- ugaszczanie szlachty jadącej na sejmiki
- wznoszenie toastów i wiwatów za zdrowie: króla Jegomości, szlachty, Rzeczpospolitej
- przestrzeganie zasad grzeczności w życiu towarzyskim;
- odmawianie pacierza przed posilkiem
- wzywanie domowników i gości na obiad dzwonieniem
- usługiwanie damom przy posiłkach;
- noszenie strojów typowo szlacheckich i wąsów

Obyczaje szlacheckie świąteczne:
- urządzanie imienin, przyjmowanie znaczniejszych gości, bale, balety, fajerwerki
- noszenie biżuterii przez mężczyzn
- ozdobne ubieranie koni
- zażywanie tabaki
- przebieranie się w strój ludowy z okazji ważniejszych uroczystości
- przyjmowanie poczęstunkiem włościan na dziedzińcu, tańczenie poloneza
- obowiązek rozmowy przy stole
- zabawy kartami
- odbywanie przechadzek w ustalonym porządku
- grzybobranie, polowanie, gra na rogu na zakończenie polowania
- biesiadowanie po polowaniu
- rozwiązywanie sporów przez pojedynki

8. Prolog i tytuł cały