Prawdopodobnie każdy człowiek, niezależnie od wieku, pochodzenia czy koloru skóry marzy, lub marzył, czy to o pieniądzach, wolności, miłości czy szczęściu. Nasze marzenia często są motywacją do dalszego działania, do niepoddawania się, do ciągłego dążenia naprzód. Każdy z nas, ludzi, o czymś marzy, ale czy zastanowiliśmy się kiedyś jaki jest sens marzeń? Czy pomagają nam one w ciężkiej drodze do celu, czy wręcz przeciwnie, są przekoloryzowaną wizją tego co może nas czekać. Moim zdaniem realizacja marzeń to jedna z niewielu dróg do spełnienia się oraz  do poznania szczęścia. Podobnym myśleniem, być może nieświadomie, kierowali się liczni bohaterowie literaccy. Za cel życia stawiali oni spełnianie swoich marzeń, trwali w swoich przekonaniach, często byli nieugięci jeśli chodzi o realizowanie się w marzeniach.
	Nasze marzenia często zabierają nas do innego świata, wyobrażamy sobie idealne scenariusze naszego życia, tworzymy wizję wymarzonych przyjaciół, pieniędzy, miłości. Przechodząc do strefy marzeń zapominamy o szarej rzeczywistości i przenosimy nasze myśli do wymyślonego świata. Marzenia są sposobem na oderwanie się od wszystkich smutków i nieszczęść, które czekają na nas codziennie. Pozwalają nam na osiągnięcie wszystkiego, czego w prawdziwym życiu nigdy byśmy nie doświadczyli. W fragmencie Księgi II,  „Pana Tadeusza”, Juliusza Słowackiego opisano postać Hrabiego. Narrator wspomina o tym, że Hrabia często marzył, właściwie to „wyłączał się”, w marzeniach dostrzegał wizję, które potem szkicował, odrealniał się i prowadził monologi. Marzenie o przejęciu zamku stawało się dla niego sensem życia. Postać Hrabiego pokazuje nam, że wszystkie nasze fantazje mogą być dla nas źródłem szczęścia, powodem do rozmyśleń i wzorem do działania. Podczas wyobrażeń przenosimy się do innego świata, jak nam się wydaje – idealnego świata marzeń.
	W dzisiejszych czasach, na szczęście, nie musimy walczyć o wolność. Tego szczęścia jednak wciąż nie mogą poznać ogromne ilości ludzi. Liczne wojny, konflikty, odbierają ludziom to, co powinno być podstawowym prawem każdego człowieka, coś co może definiować człowieczeństwo – wolność. Jednak większość z osób pozbawionych wolności marzy o tym żeby ją odzyskać. Marzenia motywują ludzi do walki o niezależność, są impulsem do działania. Mitologiczna historia o ojcu i synu, Dedalu i Ikarze pokazuje nam bunt przeciwko władcy, marzenie o wyjściu z niewoli. W mitologi historia ta przedstawia próbę ucieczki z Krety, za pomocą skrzydeł zbudowanych z piór sklejonych woskiem. Ojciec wielokrotnie ostrzegał syna, że musi on utrzymywać optymalną wysokość, aby pióra się nie rozkleiły. Ikar nie posłuchał Dedala i skończył martwy w wodzie. Historia ojca i syna pokazuje nam, że mimo tego, że marzenia mogą być impulsem do manifestu naszych poglądów, do podjęcia decyzji w ciężkich chwilach to mogą być również powodem naszego upadku, zbytniego samozachwytu prowadzącego nas powoli do klęski.
	Nasze marzenia często pomagają nam przejść przez trudne okresy w życiu, w marzeniach wyobrażamy sobie to, że ciężki okres się już skończył, że najlepsze przed nami. Jednak takie odrealnienia, zmiany rzeczywistości, złudne wyobrażenia mogą mieć negatywny wpływ na nasze postrzeganie i w efekcie uświadomimy sobie, że coś nie jest takie jak sobie to wyobraziliśmy. Przykładem znów może być postać Hrabi, z „Pana Tadeusza”, który spotykając Zosię idealizuje ją, porównuje do nimfy, do ducha. Hrabia nie może pojąć piękna młodej kobiety, mówi że zawładnęła ona jego sercem. Zosia przez zachowanie mężczyzny uznaje go za dziwaka, milczy i toleruje jego ekscesy. Po pewnym czasie Hrabia uświadamia sobie jak naprawdę wygląda i zachowuje się Zosia. Natychmiastowo załamuje się, dochodzi do niego, że urok pryska. Nasze marzenia mogą być powodem olbrzymich rozczarowań, zderzenia się faktycznego wyglądu niektórych spraw z naszymi wyolbrzymionymi wyobrażeniami. Musimy pamiętać, że nie wszystko będzie takie, jak sobie to wyobrazimy.
	Są w naszym życiu momenty, kiedy czujemy, że już nic nie może nam pomóc, buntujemy się przeciwko wszystkiemu. Uważamy, że nie ma już dla nas wyjścia. W takich momentach z pomocą przychodzą marzenia, w których układamy wszystko od nowa, idealizujemy rzeczywistość.  W książce Erica-Emmanuela Schmitta, pt. „Oskar i pani Róża”, przedstawiono postać młodego Oskara, który cierpi na białaczkę i powoli umiera. Oskar zapomina o wszystkich swoich marzeniach, które miał będąc zdrowym i zamyka się w sobie, rozpacza całymi dniami, nie może pogodzić się ze zbliżającą się śmiercią. Z pomocą przychodzi mu pani Róża, która opowiada mu różne historie i proponuje, żeby chłopiec każdy dzień traktował jako 10 lat życia.
W ten sposób nadchodząca śmierć nie była aż tak straszna, bo chłopiec w swoich marzeniach miał inny świat, w którym był zdrowy i bawił się z innymi rówieśnikami. Marzenia często pomagają nam zapomnieć o smutkach, stają się odskoczniom od rzeczywistości, dzięki nim możemy poczuć się szczęśliwi.
	Na świecie nie ma osoby, która by nigdy w życiu nie marzyła. Marzenia są nieodłącznym elementem naszego życia, wpływają na nasze postrzeganie świata, pomagają nam przetrwać ciężkie chwile. W marzeniach możemy być kimkolwiek chcemy, i mieć cokolwiek chcemy. Jednak czasami   zbyt głębokie zanurzanie się w sferę marzeń może skutkować późniejszym brakiem akceptacji dla szarego świata, który nas otacza. Moim zdaniem jednak marzenia pozytywnie wpływają na nasze umysły i pomagają osiągać cele, motywując nas do działania.