ეძიე, რეფერალს!
ეძიე სისხლს - ხორცს,
იძიე სულს, იძიე სახლს,
ეძიე შვილს - ცოლს,
იძიე ხეს, ეძიე..
შენ სანთელს გახსოვდეს - შენვე წვავ,
შენვე ზრდი -  შენ ვეზირს..
ამ სოფელს დატოვებ...  (შეგეცი)

რას აფუჭებ,  რას ანიჭებ უპირატესობას -  თქვი!
ანაბეჭდებს ვიღებ,  გითრევ  - ნაბიჯებით ქაოსში!
და ვით კლიტორის გიტევ, გითმენ, გიდებ,
ფენიქსს - სმენის სინდრომს
ვენის წნევით - მცველი ბგერის ველი
მწველი - რხევით ვსვრი დროს...

და ჯერ Beat - Drops  (ხელი-ხელს)
და მერე ფიქრობს მთელი დღე
აზრით -ცრუ, ბაზრით - დედით ყლე,  რომ აზროვნებას შერიგდე
დღეს აქ ვერ გავზრდი შეგირდებს!
(ვამბობ) თითქოს გესმით პირიქით
ვინც არ მინცობს,  გამიცნობს -  ვით შიზოფრენიკს ლირიკის

ვფიქრობ სმენის ბილიკი, მოგიყვანეს ჩემამდე...
მოვიტან შენამდე არ დათქმულ ამბორს
- მოდიდან გავიდა!  - როდიდან?
გერენტოფობიკად ვაცოცხლებ სიბერით - სანტოსს
არადა კარადა სავსეა:
წიგნებით, გეგმებით, ფიქრებით..
უბრალოდ მკითხველი არ ყავს!
იქამდე ვიქნები,  გპირდები:
სანამ არ შეიგრძნობ არა ''არის'' არამედ გახლავს!

Rhyme-იც მახლავს, ონორე ბალზაკივით!
წელს ჩემი ძმა  - წერს ზონაში...
გონორით თავს არ ვიქებ, ომონიმს ვეძებ რომ ავღწერო პერსონჟი....
ვწეროთ მაშინ სანიმუშოდ ,  თუ თვით სიმრუშეა სიშიშვლე...
''დიდა და მუშა'' ნიმუშად მიდევს.... (გა-გამიშვი მე)

ახლა მიყურებ -  ვით ულევ სირთულეს, (იგემე ტერმინი)
ვაბითურებ - ფიტულებს
ვრჩები საფეთქელთან დენთვით!
თქვენ ვერ ცვლით მანძილს...
ხვდებით რომ ჩემთან ხართ,  როგორც თრიფსები
(და თუ მწირს გაწვდით) ჩაგძირავთ მე და აპოკალიფსები...

და თუ  - ვივსები აგრესიით აქ,
მაშინ დევიზიც მაქვს, რომელსაც არ გიმხელ!
თუმცა სიგნალებს გაწვდი...
არადა საკმარისზე მეტი-ც კი მოგისმინეთ ყველას
გავიგე თქვენი ფაბულა...
თუმცა ჩემს აზრზე დავრჩი!

თავი აწიე მაღლა - და მერე,  გასწორდი მხრებში!
თუ გიღალატა მასამ...  მე ხომ, გიდგავარ გვერდში...
(არავის ვერჩი) ვიცი რომ საკუთარი თავი - გავათავნებე
მაგრამ გახსოვდეს სუფთა სულში - არასოდეს  გავათავებ მე!