Poradnik dla osób zdających certyfikat Basic Life Support.



Spis treści:

1. Definicja BLS oraz podstawowe wyposażenie
1.1 Czym jest certyfikat BLS?
1.2 Podstawowe wyposażenie ratownika
1.3 Podstawowe wyposażenie karetki BLS
1.4 Podstawowe wyposażenie EMT-Baga
1.5 Spis leków i ich stosowanie

2. Przydział karetek oraz budynek Red County General Hospital
2.1 Przydział karetek BLS
2.2 Dbanie o porządek oraz stan techniczny pojazdów
2.3 Garaż dla pojazdów
2.4 Parkowanie pojazdów przy wejściu głównym
2.5 Budynek Red County General Hospital

3. Meldowanie, rozpoczęcie patrolu oraz przyjazd na miejsce zdarzenia.
3.1 Mobilna radiostacja
3.2 Kody radiowe

3.3 Jak powinny wyglądać meldunki? + przykłady
3.4 Czynności patrolowe
3.5 Centrala i jej zadania
3.6 Zabezpieczenie miejsca zdarzenia

3.7 Kanały taktyczne

3.8 Współpraca na miejscu zdarzenia z Fire Department oraz Police Department

4. Sprawdzenie stanu poszkodowanego
4.1 AVPU
4.2 ABC
4.3 BTLS
4.4 Wywiad SAMPLE

5 Pierwsza pomoc przy poszkodowanym
5.1 Krwawienia oraz ich tamowanie
5.2 Złamanie zamknięte
5.3 Złamanie otwarte
5.4 Poparzenia skóry
5.5 Rany postrzałowe
5.6 Tlenoterapia bierna
5.7 Kaniulacja
5.8 Uraz kręgosłupa i kręgów szyjnych
5.9 Resuscytacja krążeniowo-oddechowa
5.10 Defibrylacja
5.11 Parametry i ich normy

6. Wypadek samochodowy
6.1 Pierwsza pomoc osobie biorącej udział w wypadku
6.2 Chwyt Rauteka

7. Poruszanie się pojazdem uprzywilejowanym
7.1 Zasady dotyczące kierowania pojazdem uprzywilejowanym
7.2 Parkowanie pojazdu uprzywilejowanego podczas akcji ratowniczej

8. Spis użytych skrótów




Rodział 1: Definicja BLS oraz podstawowe wyposażenie

1.1 Czym jest certyfikat BLS?
Basic Life Support (BLS) jest oficjalnym certyfikatem pierwszej pomocy medycznej wydawanym przez zarząd Red County General Hospital. Symbolizuje on zwieńczenie okresu stażu na stanowisku Candidate Paramedic oraz rozpoczęcie pracy jako pełnoprawny pracownik Emergency Medical Services. Certyfikat obejmuje podstawową pierwszą pomoc na poziomie średnio-zaawansowanym - na przykład rany postrzałowe, złamania, czy podawanie dożylne podstawowych leków.

1.2 Podstawowe wyposażenie ratownika BLS
Każdy ratownik Emergency Medical Services podczas pełnienia obowiązków musi być ubrany w granatową koszulę mundurową z naszywkami Red County Fire & Rescue Service i flagi Stanów Zjednoczonych, czarne spodnie mundurowe oraz czarne, taktyczne obuwie. Na koszuli mundurowej musi znaleźć się również nameplate z wygrawerowanym logo Red County Fire & Rescue oraz takimi danymi jak: numer odznaki ratownika, aktualny stopień oraz nazwisko. Na pasku ratownika zawsze powinna się znajdować jego mobilna radiostacja, kilka par rękawiczek nitrylowych oraz latarka laryngologiczna.

1.3 Podstawowe wyposażenie karetki
Podstawowym wyposażeniem każdej karetki BLS są:

nosze transportowe
nosze podbierakowe
krzesełko kardiologiczne
EMT-Bag
deska ortopedyczna
kamizelka Kendricka (KED)
szyny Kramera
AED
podstawowe wyposażenie pojazdu
gaśnica samochodowa
trójkąt ostrzegawczy
1.4 Podstawowe wyposażenie EMT-Baga
Podstawowym wyposażeniem każdego EMT-Baga są:

gazy i opatrunki jałowe
bandaże
bandaże elastyczne
opaski uciskowe (stazy)
siatka opatrunkowa (CODOFIX)
przylepce (taśma opatrunkowa)
rękawiczki nitrylowe
płyny do dezynfekcji - skinsept oraz octanisept
folia NRC (izotermiczna)
opatrunki hydrożelowe
opaski TRIAGE
maseczki twarzowe
woreczki samorozprężalne
butla z tlenem
ssak automatyczny
kleszczyki Magilla
pulsoksymetr
ciśnieniomierz
kołnierz ortopedyczny
butelki z wodą
kaniule
fiolki z lekami do podawania dożylnego
woreczki z substancjami do kaniulacji
opakowanie z pastylkami paracetamolu do podawania doustnego
1.5 Spis leków i ich stosowanie
Każdy ratownik z certyfikatem BLS ma prawo do podawania pewnej puli leków. Może on to zrobić za pomocą kaniulacji, dożylnie oraz doustnie.

Leki stosowane przy kaniulacji:

NaCl 0.9% 500ml - roztwór chlorku sodu. Rozszerza on naczynia krwionośne i zwiększa przyswajalność leków podanych dożylnie. Potocznie sól fizjologiczna.
Płyn Ringera 500ml. Wypełnia on naczynia krwionośne spowodowane sporą utratą krwi przez pacjenta. Stosować przy osobach ze sporą utratą krwi.
Leki podawane dożylnie:

NaCl 0.9% 10ml - roztwór chlorku sodu. Rozszerza miejscowo naczynia krwionośne i zwiększa przyswajalność leków podanych dożylnie. Potocznie sól fizjologiczna.
adrenalina
resuscytacja krążeniowo-oddechowa - 1mg. Stosować podczas defibrylacji pacjenta.
wstrząsy - 0.5mg
paracetamol 0.5-1mg - lek działający przeciwbólowo oraz przeciwgorączkowo
Beta-Blocker 5mg - stosować przy osobie z tętnem powyżej 100 uderzeń na minutę
atropina 0.5-3mg - stosować przy osobie z tętnem poniżej 50 uderzeń na minutę
Lek podawany doustnie:

paracetamol w formie tabletki 500mg - lek działający przeciwbólowo i przeciwgorączkowo.



Rodział 2: Przydział karetek oraz budynek Red County General Hospital

2.1 Przydział karetek BLS
Każdy ratownik, który zdał certyfikat BLS ma przydzieloną, własną karetkę. Jego obowiązkiem jest o ten pojazd dbać - w przypadku uszkodzeń mechanicznych spowodowanych przez osoby trzecie zgłosić to do zarządu wydziału, tankować oraz odwiedzać myjnię samochodową. W pojeździe zabronione jest trzymanie i przechowywanie własnych przedmiotów. Wymagane jest również monitorowanie stanu sprzętu karetki oraz ewentualne uzupełnianie braków w siedzibie głównej. Każdy ratownik odpowiada za stan swojej karetki i w przypadku znalezienia przez zarząd niedociągnięć, będzie on podciągany do odpowiedzialności.

2.2 Dbanie o porządek oraz stan techniczny pojazdów
Jak było wspomniane w punkcie 2.1, każdy ratownik ma obowiązek dbać o stan techniczny swojej karetki. Każda karetka, zanim zostanie zadysponowana do akcji, musi:

być zatankowana, minimalny stan paliwa to 75 litrów
nie mieć żadnych wizualnych ani mechanicznych uszkodzeń - takich jak zepsute światła, uszkodzony zderzak, czy niedziałający klakson
być dokładnie umyta
2.3 Garaż dla pojazdów.
W garażu Red County General Hospital mogą znaleźć się tylko:

karetki BLS - Brute E-450
karetki ALS - Brute G4500
pojazdy należące do Supervisory Staff - Declasse Premier oraz Declasse Rancher Explorer
pojazdy marki Declasse Premier należące do pracowników Central Treatment Suite
pojazdy wydziału koronerów - Declasse Burrito
prywatne pojazdy pracowników Red County General Hospital
2.4 Parkowanie pojazdów przy wejściu głównym
Przy wejściu głównym mogą stać zaparkowane tylko:

karetki BLS lub ALS przygotowane do wyjazdu - maksymalnie trzy
pojazdy Supervisory Staff
Wszelkie inne pojazdy - pojazdy prywatne pracowników szpitala, czy osób postronnych, mają całkowity zakaz parkowania na terenie Red County General Hospital. W przeciwnym razie mogą zostać one odholowane przez funkcjonariuszy Police Department. W przypadku złego zaparkowania pojazdu przez pracowników szpitala mogą zostać nałożone dodatkowe sankcje - konfiskata kluczy od karetek oraz sankcje pieniężne.

2.5 Budynek Red County General Hospital
Główną siedzibą Emergency Medical Services oraz Central Treatment Suite jest Red County General Hospital przy ulicy Pasadena Boulevard w dzielnicy Jefferson.




Rozdział 3: Meldowanie, rozpoczęcie patrolu oraz przyjazd na miejsce zdarzenia

3.1 Mobilna radiostacja
Każdy ratownik medyczny jest wyposażony w mobilną radiostację. Służy ona do komunikacji z centralą, innymi jednostkami i konkretnymi osobami oraz także do meldunku dotyczącego aktualnej sytuacji jednostki, bądź konkretnej osoby, dojazdu na miejsce zdarzenia i powrotu do szpitala z osobą poszkodowaną.

Przykłady:

BLS-470, rozpoczynamy patrol w składzie Smith, Roberts, 10-20 RCGH, 10-8

ALS-98, napotkaliśmy osobę nieprzytomną leżącą na ziemi, 10-20 Howard Boulevard, Jefferson, przystępujemy do działań, 10-7

ALS-63, 10-2 do RCGH z osobą po wypadku, podejrzenie uszkodzenia kręgosłupa, 10-20 Beverly Avenue, Market, 10-5 trzy minuty, kod trzeci

Smith do Bensona, zgłoście się do RCGH do mojego biura w trybie natychmiastowym

3.2 Kody radiowe
Spis wszystkich kodów radiowych stosowanych przez Emergency Medical Services:

kody operacyjne
CODE 2 - przyjazd na miejsce zdarzenia bez użycia sygnałów świetlnych oraz dźwiękowych, bez naginania zasad ruchu drogowego
CODE 3 - przyjazd na miejsce zdarzenia z użyciem sygnałów świetlnych oraz dźwiękowych, można delikatnie nagiąć zasady ruchu drogowego
CODE 4 - jednostka nie jest już potrzebna na miejscu zdarzenia
CODE 6 - przerwa
CODE 7 - patrol
kod dziesiątkowe
10-0 - meldunek aktualnej pozycji oraz sytuacji
10-1 - do wszystkich jednostek
10-2 - jednostka w drodze do
10-3 - neguję, odmawiam
10-4 - potwierdzam, przyjąłem
10-5 - szacowany czas dojazdu na miejsce/ETA
10-6 - jednostka na miejscu
10-7 - jednostka niedostępna do wezwań
10-8 - jednostka dostępna do wezwań
10-10 - przejście na kanał taktyczny
10-19 - powrót do szpitala
10-20 - aktualna lokalizacja
10-21 - potrzebny holownik
10-22 - potrzebny radiowóz Police Department
10-25 - potrzebny śmigłowiec
3.3 Jak powinny wyglądać meldunki? + przykłady

Poniżej przedstawione zostają podstawowe meldunki, jakie znać musi każda osoba zdająca certyfikat EMT-B:

szukanie wolnej jednostki jednoosobowej
Wymagane informacje: pytanie o wolną jednostkę jednoosobową, 10-20
Przykład; czy znajduje się jakaś wolna jednostka jednoosobowa na patrolu? Moje 10-20 to RCGH.
rozpoczęcie patrolu
Wymagane informacje: nazwa jednostki, aktualny skład (nazwiska), 10-20, kod siódmy/10-8
Przykład; ALS-69, rozpoczęcie patrolu w składzie Smith oraz Roberts, 10-20 ASGH, 10-8
odebranie meldunku od centrali o zdarzeniu
Wymagane informacje: nazwa jednostki, 10-4, 10-2 do zgłoszenia, 10-20, 10-5, użyty kod na miejsce zdarzenia
Przykład; BLS-335, 10-4, 10-2 do ostatniego zgłoszenia o wypadku, 10-20 Howard Boulevard, Jefferson, 10-5 cztery minuty, kod trzeci
napotkanie zdarzenia podczas patrolu
Wymagane informacje: nazwa jednostki, co jednostka zobaczyła?, 10-20, kod szósty, 10-7
Przykład; ALS-63, napotkaliśmy osobę leżącą na chodniku, 10-20 Beach Road, Santa Maria, kod szósty, 10-7
aktualizacja statusu jednostki przy zgłoszeniu
Wymagane informacje: nazwa jednostki, co się stało i po co jest potrzebne wsparcie? , 10-20
Przykład; BLS-470, potrzebujemy jednostki RCPD, gapie przeszkadzają nam w prowadzeniu działań, 10-20 Beverly Avenue, Market
prośba o zmianę kanału taktycznego
Wymagane informacje: nazwa jednostki, powód zmiany kanału, ewentualnie - prośba o zmianę kanału inne jednostki, 10-10
Przykład; EMS-02, jednostki reagujące przy wypadku samochodowym na Pasadenie 10-10 TAC 1
przyjazd jednostki na miejsce zdarzenia
Wymagane informacje: nazwa jednostki, 10-6, 10-20
Przykład; EMS-01, 10-6, 10-20 Rodeo Drive, Rodeo
powrót jednostki do szpitala z poszkodowanym
Wymagane informacje: nazwa jednostki, 10-2 do wybranej jednostki szpitalnej, jak ranna jest osoba?, jaki jest jej ogólny stan? (stabilny, ciężki, krytyczny), 10-20, 10-5, użyty kod podczas powrotu, opcjonalnie - podane leki
Przykład; ALS-91, 10-2 do RCGH z osobą po zawale serca, podana nitrogliceryna, rozcieńczona morfina oraz aspiryna, stan ciężki, 10-20 Niebieska 425 na wschód od Palomino Creek, 10-5 dziesięć minut, kod trzeci
powrót jednostki do szpitala
Wymagane informacje: nazwa jednostki, 10-19, 10-7/10-8 (10-7, jeśli jednostka się rozwiązuje; 10-8, jeśli jednostka nie rozwiązuje się)
Przykład; EMS-02, 10-19, 10-8
3.4 Czynności patrolowe
Podczas pełnienia czynności patrolowych każda jednostka ma obowiązek:

stosować się do wszelkich panujących zasad ruchu drogowego
odpowiedzieć na meldunek 10-0, 10-1 wydany przez centralę
odpowiedzieć na wezwanie wydane przez centralę
połączyć się w jednostkę dwuosobową, jeśli w radiu padnie meldunek o poszukiwaniu osoby do wspólnego patrolu, a my jesteśmy jednostką jednoosobową
w przypadku aktualizacji składu zameldować nowy skład jednostki
zameldować aktualną pozycję przy rozpoczęciu kodu szóstego
w przypadku kolizji bądź wypadku wezwać osobę z Supervisory Staff na miejsce zdarzenia
3.5 Centrala i jej zadania
Centrala Emergency Medical Services odpowiada za:

powiadomienie o nowym zgłoszeniu na numer alarmowy 911
dysponowanie jednostek dostępnych do ostatnich wezwań
wezwanie na miejsce zdarzenia dodatkowych jednostek
kontakt z centralami Police Department oraz Federal Bureau of Investigation
3.6 Zabezpieczenie miejsca zdarzenia
Po przyjeździe jednostki na miejsce zdarzenia należy:

zabezpieczyć teren
jeśli doszło do wypadku, bądź poszkodowany leży na ziemi, należy wyłączyć odpowiedni pach ruchu, bądź całą drogę z użytkowania
jeśli do zdarzenia doszło na chodniku, należy odgonić gapiów i osoby postronne z daleka od miejsca zdarzenia.
wezwać na miejsce zdarzenia:
Fire Department, jeśli doszło do wypadku i nie jesteśmy w stanie wyciągnąć osoby z pojazdu, bądź jeśli z pojazdu wydobywają się płyny eksploatacyjne
Police Department, w celu pomocy w kontroli tłumu, spisaniu zeznań świadków z miejsca zdarzenia, pomocy w zabezpieczaniu miejsca zdarzenia (wprowadzenie ruchu wahadłowego, bądź wyłączenie odcinka jezdni) i ukaraniu sprawcy zdarzenia
dodatkowe jednostki Medical Services do pomocy w transporcie większej liczby osób poszkodowanych
3.7 Kanały taktyczne

Kanały taktyczne EMS służą do szybkiej, sprawnej i dynamicznej komunikacji między jednostkami podczas zdarzeń. Podczas większego zdarzenia - masowej strzelaniny, wypadek drogowy, akcji ze śmigłowcem USARu, należy zameldować przejście na wybrany kanał taktyczny. Przykład:

T7, jednostki reagujące przy wypadku na Pasadenie, 10-10 TAC 1
Liczba kanałów taktycznych wynosi trzy - TAC 1, TAC 2 oraz TAC 3.



Zasady korzystania z kanałów taktycznych:

Kanał taktyczny służy do sprawnej komunikacji jednostek podczas zdarzenia.
Obowiązuje zakaz przechodzenia na kanały taktyczne podczas zwykłych sesji patrolowych - od tego są kanały patrolowe.
Radia należy korzystać tylko podczas komunikacji z innymi jednostkami, aktualizacji statusu zdarzenia oraz nagłych zdarzeń - nie wolno robić z kanału taktycznego pogawędki ze znajomym z pracy.
Po zakończonej akcji, kiedy Supervisor nada Tobie kod czwarty, należy zmienić kanał taktyczny na kanał patrolowy
3.8 Współpraca na miejscu zdarzenia z Fire Department oraz Police Department
Jako Emergency Medical Services bardzo często współpracujemy z innymi wydziałami, lub departamentami. Głównie są to Fire Department oraz Police Department. Ratownik powinien każdą osobę z innego wydziału, bądź departamentu traktować z należytym szacunkiem. Nie macie prawa wydawać rozkazów strażakom, bądź policjantom i vice versa. Wszelkie pogwałcenie tego obowiązku będą piętnowane przez członków Supervisory Staff, a w przypadku innego wydziału, albo departamentu, zostanie przekazana informacja o zaistniałej sytuacji do osób dowodzących.




Rozdział 4: Sprawdzenie stanu poszkodowanego

4.1 AVPU
AVPU to ocena świadomości osoby poszkodowanej. Każda z liter odpowiada za inny stan, w jakim aktualnie znajduje się pacjent.

A - alert. Osoba przytomna
V - verbal. Osoba, która reaguje tylko na nasz głos
P - pain. Osoba, która reaguje tylko na zadawany ból - potrząsanie barkami, ukłucia igły
U - unresponsive. Osoba nieprzytomna.
4.2 ABC
ABC to sprawdzenie oddechu oraz pulsu osoby poszkodowanej bez specjalistycznych urządzeń, takich jak pulsoksymetr.

A - airway. Usunięcie z gardła przedmiotów oraz płynów uniemożliwiających prawidłowe oddychanie (krew, płyn mózgowo-rdzeniowy, wymiociny, resztki jedzenia)
B - breathing. Sprawdzenie oddechu osoby poszkodowanej. Należy odchylić głowę do tyłu i pociągnąć żuchwę ku dołowi. Należy przyłożyć swój policzek do ust pacjenta i skierować wzrok na jego klatkę piersiową (widzę-słyszę-czuję). W przypadku osób z podejrzeniem urazu kręgosłupa nie wolno odchylać głowy do tyłu, jedynie pociągnąć żuchwę ku dołowi. Po dziesięciu sekundach należy określić oddech i podjąć dalsze działania. Norma oddechów w ciągu dziesięciu sekund wynoszą dwa.
C - circulation. Należy przyłożyć dwa palce, wskazujący i środkowy, do tętnicy szyjnej pacjenta, w celu oceny jego pulsu.
4.3 BTLS
BTLS to badanie urazowe osoby nieprzytomnej. Kolejność jest wyznaczona z góry i należy się do niej bezwzględnie stosować.

głowa - krwawienia z nosa, gardła, wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego z uszu, nosa, lub do gardła, rany twarzy, siniaki, krwiaki, pęknięcia i deformacje czaszki, złamana przegroda nosowa
szyja - krwawienia, ślady po duszeniu, pęknięcia, deformacje i złamanie kręgów szyjnych. Po sprawdzeniu szyi należy założyć pacjentowi kołnierz ortopedyczny.
obojczyk - pęknięcia, deformacje, złamania, przemieszczenia obojczyka
klatka piersiowa - krwawienia, rany postrzałowe, cięte, pęknięcia, deformacje, złamania, przemieszczenia żeber, zapadnięcie bądź przemieszczenie mostka. Charakterystyczna jest tak zwana 'wiotkość żeber'
brzuch - zaczerwienienia, siniaki, krwiaki, krwotok wewnętrzny. Charakterystyczny jest tak zwany 'twardy brzuch'
miednica - pęknięcia, deformacje, złamanie miednicy
ręce - pęknięcia, złamania zamknięte oraz otwarte, zwichnięcia, wybicia kości rąk - barku, ramienia, łokcia, przedramienia, nadgarstka oraz paliczków palców, rany postrzałowe, cięte, wszelkie krwotoki zewnętrzne
nogi - pęknięcia, złamania zamknięte oraz otwarte, zwichnięcia, wybicia kości nóg - uda, podudzia, kolana, piszczela, kostki, śródstopia oraz palców nóg, rany postrzałowe, cięte, wszelkie krwotoki zewnętrzne
Dodatkowo, jeśli pacjent nie ma podejrzenia urazu kręgosłupa, można sprawdzić:

plecy - możliwe do wykrycia pęknięcia i deformacje kręgosłupa
pośladki - pęknięcia, deformacje, złamanie miednicy
4.4 Wywiad SAMPLE
Wywiad SAMPLE to wywiad z osobą w pełni przytomną i zdolną się porozumiewać (A w skali AVPU). Pozwala on dowiedzieć się o tym, co pacjenta w tym konkretnym momencie boli oraz jak mogło dojść do zdarzenia. Każda z liter odpowiada jednemu z pytań.

S - symptomy. "Co Pana boli?", "Jak się Pan czuje?"
A - alergie. "Czy jest Pan na coś uczulony?"
M - medykamenty. "Czy przyjmuje Pan jakieś leki na receptę?"
P - przebyte choroby. "Czy chorował Pan na coś ostatnio?"
L - lunch. "Jaki był Pana ostatni posiłek?"
E - ewentualnie. "Czy pamięta Pan jak doszło do zdarzenia?"



Rozdział 5: Pierwsza pomoc przy poszkodowanym

5.1 Krwawienia oraz ich tamowanie
Krwawieniem nazywamy wypływ krwi z naczyń krwionośnych na zewnątrz ciała, głównie na skutek przerwania ciągłości skóry i rozerwania żył i tętnic.

W celu zatamowania krwawienia, należy na miejsce upływu krwi położyć gazę jałową i mocno docisnąć, aż do ustania krwawienia. Jeżeli gaza mocno przesiąka, należy przyłożyć następną gazę. Cykl trzeba powtarzać, aż do ustania krwawienia. W przypadku bardzo dużych utrat krwi, należy rozważyć podanie płynu Ringera za pomocą kroplówki.

5.2 Złamanie zamknięte.
Złamaniem zamkniętym nazywamy uszkodzenie trwałości kości. Mogą być to drobne pęknięcia na powierzchni, ale także może dojść do całkowitego złamania kości, albo złamania z przemieszczeniem.

Po wykryciu złamania, należy usztywnić kość na całej długości kończyny. W tym celu należy przyłożyć odpowiedni rozmiar szyny Kramera do nogi, bądź ręki i mocno obandażować ją wokół kończyny.

Szynę Kramera modelujemy na zdrowej kończynie pacjenta, bądź w przypadku złamania kości obu kończyn, należy wymodelować na własnej. Stosujemy je również tylko w przypadku złamań kości na terenie kończyn.

5.3 Złamanie otwarte
Złamaniem otwartym nazywamy uszkodzenie trwałości kości razem z jej przemieszczeniem i rozerwaniem części skóry, a co za tym idzie, krwawieniem z okolic złamania.

Kość należy mocno usztywnić używając bandaży. W tym celu obwiązuje się mocno kość, przy której doszło do złamania. Po zabandażowaniu należy jak najszybciej udać się do szpitala, gdzie chirurdzy wymodelują poprawnie złamaną kość.

Uwaga! Na miejsce krwawienia nie wolno kłaść żadnych opatrunków jałowych!

5.4 Poparzenia skóry
Poparzeniem skóry nazywamy uszkodzenie trwałości tego organu. Poparzenia dzielimy na:

pierwszego stopnia - skóra jest zaczerwieniona, gdzieniegdzie można zauważyć złuszczający się i pękający naskórek na miejscu poparzenia
drugiego stopnia - na skórze pojawiają się 'bąble' z płynem surowiczym, których nie wolno przebijać
trzeciego stopnia - nieodwracalne zwęglenie skóry
Poparzenie należy schładzać wodą, jednak należy to robić powoli, żeby nie doszło do szoku termicznego ciała. Na raz należy schładzać maksymalnie dziesięć procent powierzchni skóry. Można stosować na miejscu poparzenia opatrunek hydrożelowy, którego posiada każdy ratownik w ramach wyposażenia EMT-Baga.

5.5 Rany postrzałowe
Rany postrzałowe to rany powstałe na skutek postrzału z broni palnej. Wyróżniamy dwa rodzaje ran postrzałowych:

wlotowe (ślepe) - pocisk utkwił w ciele, brak rany wylotowej. Żeby zatamować ranę, należy zdjąć, ewentualnie rozciąć ubranie znajdujące się na ranie. Potem należy przyłożyć na miejsce postrzału gazę jałową i zatamować krwawienie aż do jego ustąpienia. Następnie należy ranę zabandażować, zabezpieczyć, a pacjenta zawieźć na chirurgiczne usuwanie kuli do szpitala.
wylotowe - pocisk przeleciał na wylot, zostawiając dwie rany - jedną wlotową, drugą wylotową (rana wylotowa posiada przy miejscu wylotu poszarpane fragmenty skóry). Z tą raną postępujemy podobnie jak w przypadku rany wlotowej, jednak należy przyłożyć gazę jałową również przy miejscu wylotu kuli. Należy oba opatrunki obandażować i zabezpieczyć, a pacjenta przewieźć do szpitala.
5.6 Tlenoterapia bierna
Tlenoterapia bierna to bezpośrednie dostarczenie czystego tlenu osobie nieprzytomnej, lub przytomnej, która ma problem z równomiernym oddychaniem.

Zestaw do tlenoterapii biernej składa się z:

maseczki twarzowej
drenu (rurki) odprowadzającej od butli tlenowej
butli tlenowej
Po podłączeniu maseczki i butli za pomocą drenu, należy ustalić ręcznie przepływ tlenu na butli na 25l/min. Po upływie minuty przepływ zmniejszamy do 15l/min.

5.7 Kaniulacja
Kaniulacja (cewnikowanie) to dożylne podanie sporych ilości substancji przez tak zwaną kroplówkę. Przy certyfikacie BLS ratownicy mogą za pomocą kroplówki dostarczyć jedynie 0.9% roztwór NaCl 500ml oraz płyn Ringera o takiej samej objętości.

Jak prawidłowo przeprowadzić kaniulację?

Na ramieniu należy założyć opaskę uciskową.
Miejsce wkłucia (żyła na zgięciu łokciowym) należy przetrzeć gazikiem oraz spryskać skinseptem.
Na igłę ze strzykawki zakładamy kaniulę.
Skórę przy miejscu wkłucia napinamy kciukiem.
Wprowadzamy kaniulę na igle do żyły pod kątem trzydziestu stopni.
Wsuwamy kaniulę po igle do żyły, strzykawkę wyjmujemy, a kaniulę zabezpieczamy przylepcem.
Opaskę uciskową zdejmujemy z ramienia
Odnotowujemy czas założenia.
Łączymy dren z woreczka z płynem, który chcemy podać.
5.8 Uraz kręgosłupa i kręgów szyjnych
Uraz kręgosłupa bardzo niebezpieczny dla człowieka i może doprowadzić do trwałego kalectwa pacjenta. Sytuacje, w których osoby najczęściej doznają urazów kręgosłupa, to wypadki samochodowe oraz upadki z wysokości. Osobie z podejrzeniem urazu kręgosłupa należy założyć kamizelkę usztywniającą plecy (kamizelka Kendricka/KED), w celu niepogłębienia możliwego urazu.

Uraz kręgów szyjnych jest równie niebezpieczny i może doprowadzić do kalectwa. Osobie, u której podejrzewamy uraz kręgów szyjnych, należy założyć kołnierz ortopedyczny, który usztywnia odcinek szyjny kręgosłupa.

5.9 Resuscytacja krążeniowo-oddechowa
Rescuscytacja krążeniowo-oddechowa to działanie wykonywane przez ratowników, w celu przywrócenia pracy serca pacjenta. Osoba, która straciła oddech oraz tętno, należy sztucznie podtrzymać krążenie poprzez uciskanie jego klatki piersiowej.

Jeśli RKO prowadzi dwóch ratowników:

pierwszy ratownik pozbywa się ubrania z torsu pacjenta, układa jedną dłoń na drugą, splata palca i uciska przy niezgiętych łokciach na wysokości mostka z częstotliwością stu dwudziestu uciśnięć na minutę i głębokości 5cm. Należy wykonać trzydzieści uciśnięć.
drugi ratownik w tym czasie układa na twarzy poszkodowanego maseczkę twarzową i łączy ją z woreczkiem samorozprężalnym. Po wykonaniu uciśnięć przez pierwszego ratownika drugi ratownik naciska dwa razy na AMBU (maseczka+woreczek).
cykl uciśnięć i wdechów prowadzimy aż:
przywrócone zostaną czynności życiowe pacjenta
obaj ratownicy nie będą mieli sił na dalszą kontynuację masażu serca
Jeśli RKO prowadzi jeden ratownik:

należy przed rozpoczęciem uciśnięć położyć maseczkę twarzową na twarzy
ratownik pozbywa się ubrania z torsu pacjenta, układa jedną dłoń na drugą, splata palca i uciska przy niezgiętych łokciach na wysokości mostka z częstotliwością stu dwudziestu uciśnięć na minutę i głębokości 5cm. Należy wykonać trzydzieści uciśnięć.
po wykonaniu uciśnięć ratownik wdmuchuje przez maseczkę powietrze do jamy ustnej pacjenta, jednocześnie zatykając mu nos
cykl uciśnięć i wdechów prowadzimy aż:
przywrócone zostaną czynności życiowe pacjenta
ratownik nie będzie miał sił na dalszą kontynuację masażu serca
5.10 Defibrylacja
Podczas prowadzenia RKO można przeprowadzić również defibrylację. Polega ona na przepuszczeniu przez ciało pacjenta wiązki ładunku elektrycznego, która może przywrócić prawidłową pracę serca. Defibrylację przeprowadzamy za pomocą urządzenia AED.

Proces defibrylacji:

Należy wstrzyknąć dożylnie 1mg adrenaliny.
Należy elektrody z urządzenia AED umieścić w odpowiednim miejscu na ciele:
jedna elektroda na lewej linii pachowej ciała pacjenta
druga elektroda pod prawy sutek pacjenta
Urządzenie AED należy włączyć i popatrzeć na jego ekran.
Jeśli na ekranie AED występuje częstoskurcz bądź migotanie komór serca, należy przygotować się do defibrylacji. Jeśli na ekranie AED występuje asystolia (prosta linia), należy kontynuować masaż serca, aż do czasu pojawienia się częstoskurczu albo migotania komór serca.
Po ukazaniu się częstoskurczu bądź migotania komór serca, należy kazać się odsunąć wszystkim zgromadzonym na bok, ustawić moc urządzenia na 150J i nacisnąć przycisk 'wyładowanie'.
Po nieudanym pierwszym wyładowaniu należy przeprowadzić jedną serię ucisków oraz wdechów.
Jeśli nadal występuje częstoskurcz bądź migotanie komór, należy wykonać drugi strzał - ponownie prosimy wszystkich o odsunięcie się na bok, ustawiamy moc tym razem na 200J i naciskamy przycisk 'wyładowanie'.
Po nieudanym drugim wyładowaniu należy przeprowadzić kolejną serię ucisków oraz wdechów.
Jeśli nadal występuje częstoskurcz bądź migotanie komór serca, należy wykonać trzeci, ostatni strzał - prosimy wszystkich o odsunięcie się na bok, ustawiamy moc na 360J i naciskamy przycisk 'wyładowanie'.
Jeśli po trzeciej próbie nadal występuje częstoskurcz, migotanie komór, albo asystolia, należy zaprzestać działań ratowniczych, ponieważ tej osoby nie można już uratować.
5.11 Parametry i ich normy
Poniżej prezentują się parametry i ich normy, które ratownicy z certyfikatem BLS mogą sprawdzić:

saturacja - poziom wysycenia krwi tlenem. Mierzona za pomocą pulsoksymetru założonego na palec serdeczny. Jednostką tego parametru jest procent (%). Ogólnoprzyjęta norma wynosi od 95 do 100%.
tętno/puls - średnia liczba uderzeń serca na minutą. Mierzone za pomocą pulsoksymetru założonego na palec serdeczny. Jednostką tego parametru jest uderzenie na minutę (ud/min). Ogólnoprzyjęta norma wynosi od 70 do 75 ud/min.
ciśnienie - ciśnienie wywierane przez krew na ściany naczyń krwionośnych. Mierzone za pomocą ciśnieniomierza założonego na ramię. Jednostką tego parametru jest milimetr słupka rtęci (mmHg). Ogólnoprzyjęta norma wynosi 120/80 mmHg.



Rozdział 6: Wypadek samochodowy

6.1 Pierwsza pomoc osobie uczestniczącej w wypadku.
Każda osoba, która bierze udział w wypadku samochodowym, ma podejrzenie urazu kręgosłupa i kręgów szyjnych. Kiedy miejsce wypadku jest zabezpieczone i czujesz, że jesteś bezpieczny, a auto nie eksploduje za Twoimi plecami, spróbuj dostać się do środka pojazdu.

Po dostaniu się do środka pojazdu sprawdź puls osoby poszkodowanej, przykładając dwa palce do tętnicy szyjnej - odwrócona kolejność ABC - CAB
​Jeżeli pacjent nie oddycha, należy natychmiast wyciągnąć osobę z pojazdu, niezważając na pogłębienie ewentualnych urazów i rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową poza pojazdem.
Po przeprowadzeniu CAB należy zatamować wszystkie krwawienia z okolic głowy, szyi, czy klatki piersiowej.
Po ewentualnym zatamowaniu krwawień należy założyć osobie kamizelkę Kendricka (KED). W tym celu należy delikatnie odchylić plecy osoby poszkodowanej i wsunąć jej kamizelkę pod plecy.
Jeśli osoba jest przytomna, bądź oprzytomnieje podczas trwania akcji ratowniczej, należy zapewnić jej komfort psychiczny.
6.2 Chwyt Rauteka
Chwyt Rauteka pozwala wyciągnąć osobę poszkodowaną z pojazdu bez konieczności pogłębienia urazu kręgosłupa. Do przeprowadzenia potrzebnych jest dwóch ratowników.

Przygotujcie uprzednio osobę do wyciągnięcia - zatamujcie krwawienia i załóżcie kamizelkę Kendricka.
Jeden z ratowników musi stanąć przy fotelu samej poszkodowanej, drugi ratownik staje od strony nóg pacjenta.
Pierwszy ratownik chwyta osobę poszkodowaną prawą ręką pod prawą pachę za jej żuchwę oraz stabilizuje swoim barkiem jej głowę. Lewą ręką natomiast chwyta pacjenta pod lewą pachę za lewe ramię.
Drugi ratownik chwyta stabilnie za jego nogi.
Obaj ratownicy synchronicznie wynoszą osobę z pojazdu i kładą na desce ortopedycznej.
Osobę na desce należy zapiąć i przenieść na nosze.
Gdy poszkodowany znajdzie się w karetce, należy podać mu tlen poprzez tlenoterapię, jeśli jest nieprzytomny i natychmiast zawieźć do szpitala.




Rozdział 7: Poruszanie się pojazdem uprzywilejowanym

7.1 Zasady dotyczące kierowania pojazdem uprzywilejowanym
Każdy ratownik powinien posiadać aktualne i ważne prawo jazdy kategorii B. Spis kilku zasad dotyczących jazdy pojazdem uprzywilejowanym:

pojazd uprzywilejowany to pojazd należący do służb porządkowych (Police Department, Emergency Medical Services, Fire Department Red County Government i Federal Bureau of Investigation), który posiada włączone sygnały dźwiękowe w postaci syreny lub klaksonu oraz sygnałów dźwiękowych w kolorze niebieskim oraz czerwonym.
poruszając się pojazdem uprzywilejowanym, czytaj kodem trzecim, można nagiąć niektóre z zasad ruchu drogowego.
można nagiąć zasadę dotyczącą prędkości w terenie zabudowanym
można nagiąć zasadę dotyczącą prędkości w terenie niezabudowanym
można nagiąć zasadę dotyczącą zakazu wyprzedzania na linii pojedynczej i podwójnej ciągłej
można nagiąć zasadę dotyczącą zatrzymywania się, postoju oraz parkowania pojazdu w miejscu do tego niedozwolonym
można nagiąć zasadę dotyczącą znaku 'ustąp pierwszeństwa przejazdu' (YIELD)
można nagiąć zasadę dotyczącą znaku 'STOP'
nie można nagiąć zasady dotyczącej jazdy przeciwnym pasem ruchu (pod prąd)
nie można zaparkować pojazdu na pasie zieleni, chyba że jest to potrzebne w celu uratowania zdrowia lub życia ludzkiego
każda osoba, która nie stosuje się do wyżej wymienionych podpunktów, ma prawo zostać ukarana konfiskatą kluczyków na pewien okres.
w przypadku spowodowania wypadku samochodowego przez osobę kierującą pojazdem uprzywilejowanym, odpowiedzialność spada na kierującego pojazd 'na sygnałach'
być ustawiony podczas dużej akcji zbiorowej w poprzek pasu ruchu, razem z innymi pojazdami uprzywilejowanymi, żeby w pełni wykorzystać szerokość drogi oraz mieć szybki dostęp do noszy i krzesełek kardiologicznych


7.2 Parkowanie pojazdu uprzywilejowanego podczas akcji ratowniczej.
Każdy pojazd, który bierze udział w akcji ratowniczej, a nie jest wykorzystany jako blokada drogowa musi:

zaparkować w taki sposób, aby inne jednostki mogły później wyjechać z miejsca zdarzenia - nie stawiaj pojazdu tuż za tylnym wyjściem, zostaw miejsce na wyjazd noszy
być niezaparkowany na jezdni, która nie jest wyłączona z ruchu - stawiaj pojazdy na poboczu lub chodniku



Rozdział 8: Spis użytych skrótów



EMS - Emergency Medical Services (pogotowie ratunkowe)

FD - Fire Department (straż pożarna)

RCPD - Red County Police Department (departament policji hrabstwa Red County)
BLS - Basic Life Support (podstawowa pomoc medyczna)
ALS - Advanced Life Support (zaawansowana pomoc medyczna)
EMT - Emergency Medical Technician (ratownik medyczny)
AED - Automated External Defibrillator (automatyczny defibrylator zewnętrzny)
NaCl - chlorek sodu/sól kuchenna. Wzór sumaryczny substancji chemicznej.
mg - miligram. Jednostka masy.
ml - mililitr. Jednostka objętości.
ETA - Estimated Time of Arrival (szacowany czas dojazdu)
RCGH - Red County General Hospital. (główny szpital hrabstwa Red County)
RKO - resuscytacja krążeniowo-oddechowa
ud/min - uderzenia na minutę. Jednostka pulsu/tętna.
mmHG - milimetry słupków rtęci. Jednostka ciśnienia.

J - dżul. Jednostka pracy/wydzielonej energii