slightly confession

เรื่องมันสิบห้าปีละ ใช่ตอนนั้นมีทีม จริงๆก็น่าจะเห็นได้ว่าสติกเกอร์ทุกอันไลน์ไม่ซ้ำกันเลย
จนตอนนี้เหลืออยู่เพียงคนเดียวที่คอยสอนวาดตั้งกะตั้งไข่ วันที่พ่อแม่พี่ชายแท้ๆตายหมด เหลือเขาเป็นพี่ชายที่รักที่สุดคนนึง แต่เขาก็ยังงี่เง่าบอกให้บอกคนเดียวๆอยู่นั้นไม่ยอมออกสื่อ
ทุกวันนี้เวลาป่วย ทำงานไม่ทันแขนหักแบบวันนี้พี่ชายก็จะรับจบให้หมด แต่ทั้งไอเดียหรือรัฟมาจากพุงก็จริงแต่ทุกวันนี้พี่ชายก็ไม่อยากออกสื่อเพราะเขาขี้รำคาญและกลัวจะสร้างปัญหาให้พุงเพิ่ม

คำถามคือ จะขุดมาทำไม

> This story is 15 years old. Yes, there was a team back then. Actually, you can see that every LINE sticker is unique.
Until now, there is only one person left who has taught me how to draw since I can't draw. The day my parents and real brother all died, I was the only one left who I loved the most. But he still foolishly told me to tell him alone, but he refused to let the media know.
Nowadays, when I get sick, can't work fast enough, or have a broken arm like today, my brother will take care of everything. But even though the idea or the rough draft came from Belly, my brother doesn't want to be in the media these days because he gets annoyed easily and is afraid of causing more problems for Belly.
The question is, why dig it up?

Ps. "Belly" or "Pung" in Thai is his pronoun for himself