#include <iostream>

using namespace std;

class A
{
    float b; // domyślnie jest private!

    // a)
    public:
        A(float b) : b(b)
        {
            this->b = b;
        }

        // c)
        void printB()
        {
            cout << this->b << endl;
        }

        // e)
        float getSquare()
        {
            return b*b;
        }

        // g)
        float operator +(const A *a1)
        {
            return this->b + a1->b;
        }
};

// Kartka 2 - c)
void fun(int *tab)
{
    for (int i=0; i<10; i++)
    {
        tab[i] = i;
    }
}

int main()
{
    cout << "Kartka 1" << endl;
    // b)
    A wartosciowy(5.2); // wartościowy
    A *dynamiczny = new A(5.2);

    // d)
    wartosciowy.printB();
    dynamiczny->printB();

    // f)
    cout << wartosciowy.getSquare() << endl;
    cout << dynamiczny->getSquare() << endl;

    // h)
    cout << wartosciowy + dynamiczny << endl;


    cout << "Kartka 2" << endl;
    const int n=10;
    int tablica[n];

    // a)
    int *tab = new int(n);

    // b)
    // void fun(int *tab)

    // d)
    fun(tab);

    // e)
    delete tab;

    /* f)
        Dynamiczna rezerwacja pamięci wykorzystuje stertę na której alokowana jest przestrzeń potrzebna przez zmienną lub obiekt.
        Charakteryzuje się tym, że program zna tylko adres tej przestrzeni w formie wskaźnika. Przestrzeń ta nie jest automatycznie zwalniana, w tym celu użyć operatora delete.
        W przeciwnym razie mamy do czynienia z tzw. wyciekiem pamięci.
    */
    return 0;
}