Inżynieria oprogramowania
dziedzina inżynierii, która obejmuje wszystkie aspekty tworzenia oprogramowania od początkowej fazy specyfikacji systemu aż do jego pielęgnacji po dacie rozpoczęcia jego użytkowania

modelowanie – skupienie się tylko na najważniejszych elementach systemu

rozwiązywanie problemów – modele służą do poszukiwania akceptowalnych rozwiązań

wiąże się z pozyskiwaniem wiedzy – podczas modelowania dziedziny aplikacyjnej i dziedziny realizacyjnej programiści kolekcjonują dane

jest procesem sterowanym racjonalizacją – programiści pozyskując niezbędną wiedzę i podejmując na jej podstawie rozmaite decyzje dotyczące systemu i jego dziedziny aplikacyjnej, muszą uwzględnić kontekst i uzasadnić swoje decyzje

CASE
Inżynieria oprogramowania wspomagana komputerowo

wspomaganie czynności procesu tworzenia oprogramowania, np. analizy wymagań, modelowania systemu, wyszukiwania i usuwania błędów oraz testowania.

Upper-Case – narzędzie wspomagające analizę i testowanie, związane z początkowymi fazami procesu tworzenia oprogramowania

Lower-Case - narzędzia wspomagające implementowanie i testowanie; związane z wyszukiwaniem błędów, analizą programów, generowaniem przypadków testowych i edytory programów

Kaskadowy cykl życia oprogramowania

1) Planowanie
kontakt z klientem, zdefiniowanie problemu, wybór rozwiązania

2) Analiza wymagań
specyfikacja wymagań, zbudowanie modelu logicznego

3) Projektowanie
projektowanie systemu i programowania

4) Implementacja
zakodowanie modelu projektowania w wybranym języku programowania

5) Testowanie
wykrycie błędów

6) Wdrożenie
uruchomienie systemu, szkolenie użytkowników systemu oraz przekazanie systemu odbiorcy

7) Pielęgnacja
dostosowanie działania systemu do zmian oraz usunięcie błędów



Wymagania funkcjonalne:
opisują funkcje wykonywane przez system

- określenie wszystkich rodzajów użytkowników korzystających z systemu
- określenie wszystkich aktorów niezbędnych do działania systemu
- określenie funkcji dla każdego aktora
- określenie systemów zewnętrznych, np. baz danych

Wymagania niefunkcjonalne:
opisują ograniczenia, przy których system ma realizować swoje funkcje

użyteczność – łatwość nauki obsługi systemu przez użytkowników
niezawodność – zdolność systemu do spełnienia wymaganych funkcji w określonych warunkach
wydajność – mierzalne aspekty działania systemu
wspieralność – łatwość wprowadzania zmian

Wzbogacony wizerunek:
skupia uwagę na najważniejszych zagadnieniach

pomaga wszystkim użytkownikom określić role

może być środkiem do wyrażania obaw przez pracowników

jest środkiem komunikacji między procesem analizy a projektowaniem

UML
język pół-formalny wykorzystywany do modelowania różnego rodzaju systemów
Służy do modelowania dziedziny problemu Na przykład modelowanie tego, czym zajmuje się jakiś dział w firmie) – w przypadku stosowania go do analizy oraz do modelowania rzeczywistości, która ma dopiero powstać – tworzy się w nim głównie modele systemów informatycznych. UML jest przeważnie używany wraz ze swoją reprezentacją graficzną – jego elementom przypisane są odpowiednie symbole wiązane ze sobą na diagramach.

Związki:
zależności – reprezentują używanie danej klasy przez inną
uogólnienie – obrazują relację między klasami ogólnymi i szczegółowymi
powiązania – są związkami strukturalnymi między obiektami

SCRUM
metodyka projektowania

W ramach postępowania rozwój produktu podzielony jest na mniejsze iteracje – sprinty.
Po każdym sprincie zespół jest w stawienie dostarczyć jego działającą wersję.