Wysokie góry i płynąca woda (高山流水 知音难觅)

Idiom: Wysokie góry i płynąca woda (高山流水 知音难觅)

W okresie Wiosen i Jesieni (770 - 221 p.n.e.) istniał pewien mistrz muzyki o imieniu Boya Yu. Miał dobry temperament muzyczny i wysoką umiejętność gry na różnych instrumentach.
Pewnego letniego wieczoru, Boya nie mógł spać, więc wyszedł, wsiadł do łódki i zaczął wiosłować. Księżyc mienił się jasnym blaskiem i powiewał delikatnie chłodny wiatr. Zainspirowany piękną naturą, zatrzymał się i zaczął grać. Przyjemnym brzmieniem melodyjnej muzyki, Boya okazywał swoją wdzięczność naturze.
Nagle ktoś głośno krzyknął: "Brawo!". Boya przerwał grę i rozejrzał się w około. Dostrzegł drwala stojącego na brzegu. Widząc, że ten człowiek zrozumiał jego muzykę, Boya zaprosił go na łódkę i zaczął dla niego grać.
Gdy Boya zagrał utwór wychwalający wysokie góry, drwal powiedział: "Cudowna! Melodia jest tak wspaniała i dostojna jak Góra Tai, i tak wzniosła, jakby mogła dosięgnąć nieba".
Gdy Boya wykonywał utwór przedstawiający burzliwe fale, drwal powiedział: "Potężna! Melodia jest tak rozległa i potężna jak rwące rzeki!".
Boya był bardzo podekscytowany i powiedział: "Rozumiesz muzykę, którą gram i rozumiesz mnie!". Od tego czasu stali się dobrymi przyjaciółmi.
Zanim się rozeszli, umówili się ponownie za rok, w tym samym miejscu i w ten sam dzień. W przyszłym roku Boya zgodnie z umową przyszedł na miejsce. Czekał i czekał, lecz drwal się nie pojawił. Postanowił zatem złożyć mu wizytę.
Na swojej drodze spotkał starego człowieka. Mężczyzna był ojcem drwala. Starzec powiedział, że w zeszłym miesiącu drwal umarł z powodu choroby. Zanim umarł, poprosił go o spotkanie się z Boya w umówionym miejscu i w ustalony dzień.
Słysząc o śmierci swojego przyjaciela, Boya był bardzo smutny. Poszedł za staruszkiem do grobu drwala i wykonał utwór w pamięci drogiego przyjaciela.
Mówi się, że po odegraniu utworu, Boya uderzył instrumentem o kamień grobowy i postanowił już więcej nie grać.
Pierwotnie, historia pochodzi z książki "Prace Lie Zi" z okresu Wiosen i Jesieni. Później idiom "Wysokie góry i płynąca woda" był używany do opisania wzajemnego zrozumienia i wdzięczności między przyjaciółmi lub w odniesieniu do prawdziwych przyjaciół, którzy rozumieją się nawzajem.