Szatkowski opracowanie pytań

1.       Wektor w układzie współrzędnych rysujemy jako strzałkę, ma początek i koniec kierunek i zwrot oraz moduł.
2.       Wersor to wektor o długości = 1, skierowany w określonym kierunku.
3.       Wersor nie ma wymiaru ani jednostki, służy do wyznaczania kierunku.
4.       Wersory oznaczamy jako i j k (kierunki x y z) CTRL + 6 = ^ - oznaczenie
5.       Wektory dodajemy przez uprzednie rozłożenie na wektory składowe, dodajemy je później na każdej osi, tak by otrzymać składowe sumy wektorów z których wyznaczamy wektor wyjściowy.
6.       Różnice wektorów przeprowadzamy przez u przednie rozłożenie na wektory składowe, dodajemy je później na każdej osi, tak by otrzymać składowe różnicy wektorów z których wyznaczamy wektor wyjściowy
7.       Iloczyn skalarny (a x b) zdefiniowany jest jako a x b = ab cos β   gdzie : β – to kąt między a i b
8.       Jeśli kąt β = 0 to składowa jednego wektora w kierunku drugiego jest maksymalna, więc iloczyn skalarny wektorów też jest największy.
9.       Jeśli kąt β = 90 to składowa jednego wektora w kierunku drugiego jest równa zeru, zatem iloczyn skalarny wektorów także wynosi zero.
10.   Iloczyn skalarny jest przemienny
11.   Iloczyn skalarny jest łączny względem mnożenia przez liczbę (jak jebane calki)
12.   Iloczyn skalarny jest rozdzielny względem dodawania wektorów (poniekąd jak jebane całki)
13.   Iloczyn skalarny jest równy zeru, gdy jeden lub drugi z wektorów jest wektorem zerowym lub wektory są prostopadłe
14.   Iloczyn skalarny wektora przez  ten sam wektor jest równy kwadratowi modułu tego wektora (a * a = a^2)
15.   i * i = 1 // j * j =1 // i * j =0 jeśli i  oraz  j  są wersorami prostokątnego układu kartezjańskiego
16.   Mnożąc wektory otrzymamy nowy wektor.
17.   Iloczyn wektorów a i b jest wektor c o długości c= ab sin β
18.   Iloczyn wektorowy jest : antyprzemienny, otrzymany wektor jest prostopadły do płaszczyzny wyznaczonej przez mnożone wektory, zwrot ustalamy przy pomocy prawej dłoni, rozdzielny względem dodawania
19.   Przyspieszenie – wektorowa wielkość fizyczna wyrażająca zmianęprędkości w czasie
20.   Przyspieszenie definiuje się jako pochodną prędkości po czasie, czyli jest szybkością zmiany prędkości.
21.   Jeżeli ciało porusza się po torze krzywoliniowym, wtedy całkowite przyspieszenie może być rozłożone na dwie składowe: prosopadłą do toru ruchu (przyspieszenie dośrodkowe) lub normalnym i składową równoległą (przespieszenie styczne).
22.   Wektor przyspieszenia to suma składowej normalnej i stcznej.
23.   Przyspieszenie dośrodkowe (normalne): składowa przyspieszenia prostopadła do toru ruchu, wpływa na zmianę kierunku prędkości a zatem na kształt tru, ale nie wpływa na zmianę wartości prędkości.
24.   Przyspieszenie styczne to składowa przyspieszenia styczna do tou ruchu, powodująca zmianę wartości prędkośći, ale nie powodująca zmiany kierunku ruchu.
25.   Ruch punktu materalnego opisany jest w układzie kartezjańskim równaniami parametrcznymi: x = ct, y = a + bt^2, gdzie a;b;c= const, t jestparametrem.
26.   Jeśli na ciało nie działą żadna siła, to nie może zmienić się jego prędkość, nie może przyspieszyć gdy spoczywa a gdy się porusza, to nie „zwolni”
27.   Jeśli wypadkowa sił działających na ciało jest równa zeru, to nie może zmienić się jego prędkość, czyli nie może ono przyspieszyć.
28.   Siła wypadkowa działająca na ciało jest równa iloczynow mas tego ciała i jego przyspieszenia Fw= m*a;
29.   Gdy dwa ciała oddziałują ze sobą, siły, jakimi one na siebie działają mają taką samą wartość bezwzględną i przeciwne kierunki.
30.   Wektor prędkości jest stały, czyli jego kierunek i zwrot nie zależą od czasu. Ciało porusza się ze stałą prędkośćią gdy nie działą na na niego żadna inna siła.
31.   Pęd zmienai się w wyniku działania na ciało siły przez pewien czas.
32.   Równowaga to zjawisko w którym działanie jednej siły jest równoważone przez działanie drugiej siły. Ciało na które działają  te siły pozostaje w spoczynku – a więc zostaje w równowadze.
33.   Układ nieinercjalny to taki układ w którym nie jest spełniona I zasada dynamiki Newtona.
34.   Postulat względności – we wszystkich inercjalnych układach odniesienia prawa fizyki są jednakowe
35.   Postulat stałej prędkości światła – We wszytkich inercjalnych układach odniesienia i we wszystkich kierunkach prędkość światłą w próżni jest taka sama i wynosi c. Prędkość światła jest prędkością graniczną a więc żaden obiekt nie może poruszać się szybciej. Co więcej ciało posiadające masę nigdy tej prędkości nie osiągnie!
36.   Równoważność masy i energii ma postać E=, w długopisie który trzymasz jest tyle energii aby zrobić z sosnowca ciekawy krater.
37.   Fuzja jądrowa polega na łączeniu dwóch lżejszych jąder w jedno cięższe. W wyniku fuzji mogą powstawać obok nowych jąder też wolne neutron, protony, cząstki elementarne i cząstki alfa. W wysokiej temperaturze prosto z jądra Słońca zachodzą przemiany wodoru w hej. W tych warnkach dochodzi do zderzeń jąder atomów wodoru, czyli zachodzą reakcje termojądrowe, w trakcie któ®ych atomoy wodoru przechodzą w he;.
38.   Pęd fotony  p  jest określany wzorem  gdzie h to stałą Plancka 6.626 * 10E-34 [J * s]
39.   Jeżeli na ciało sztywne nie działa żaden moment siły lub działają momenty sił, które równoważą się, to ciało to nie obraca się lub wykonuje ruch obrotowy jednostajny
40.   Jeżei na ciało sztywne działa stały i niezrównoważony moment siły, to ciałó to wykonuje ruch obrotowy jednostajnie przspieszony lub jednostajne opóźniony, w któ®ym przyspieszenie kątowe jest wprost proporcjonalne do działającego momentu siły, a odwrotnie proporcjonalne do momentu bezwładności ciała.
41.   Jeśli ciało A działa na ciało B momentem siły M(AB) to równocześnie ciało B działa na A momentem siły M(BA) przy czym M(AB) = - M(BA)	// nawiasy to indeksy M, nie funkcje
42.   Moment siły działającej na punkt materialny względem punktu odniesienia O jest zdefiniowany jako iloczyn wektorowy wektora położenia względem tego punktu i działającej siły M = r * F. Kierunek momentu siły definiuje reguła śruby prawoskrętniej.
43.   Moment pędy względem punktu odniesienia O jest zdefiniowany jako iloczyn wektorowy wektora położenia względem tego punktu i pędu cząstki l = r * p;
44.   Dla ciała znajdującego się w jednorodnym polu grawitacjnym środek ciężkości pokrywa się ze środkie masy.
45.   Gdy ciało wiruje lub drga istnieje w tym ciele punkt zwany środkiem masy który porusza się w taki sam sposób w jaki poruszałyb się pojedynczy punkt materialny poddany tym samym siłom zewnętrznym.
46.   Moment siły (moment obotowy) o iloczn wektorowy promienia wodzącego r o początku w punkcie O i końcu w punkcie przyłożenia siły F. Jest to  wielkość wektorowa.
47.   Kierunek momentu siły jest prostopadły do kierunku płaszczyzny wyznaczonej przez wetor F i promień wodzący r
48.   Zwrot wektora momentu siły oreśla się zgodnie z regułą prawejdłoni
49.   Wartośc wektora momentu siły wyraża się w zorem M = R * F * sin a
50.   Ciało wytrącone z położenia równowagi trwałej będzie wykonywało ruch okresowy wokół tego położenia
51.   Fala w fizyce to rozchodzenie się w przestrzeni zaburzenia stanu ośrodka materialnego.
52.   Fala przenosi ze sobą energię.
53.   Fala podłużna – kierunek drgań równoległy do kierunku rozchodzenia się fali.
54.   Fala poprzeczna – kierunek drgań prostopadły do kierunku rozchodzenia się fali.
55.   Fala kulista – powierzchnie falowe są wycinkami sfer współśrodkowych ( radialnych )
56.   Fala płaska – powierzchnie falowe są wycinkami równoległych do siebie płaszczyzn
57.   Powierzchnia falowa – zbiór punktów przestrzeni będących w tej samej fazie drgań
58.   Promień falowy – półprsta rozpoczynająca się w źródle i przechodząca przez dany punkt ośrodka
59.   Czoło fali – powierzchnia falowa najbardziej oddalona od źródła
60.   Prędkość (Fazowa) fali – prędkość przemieszczania się dowolnej powierzchni falowej
61.   Częstość fali – f=1/T;
62.   Okres fali – najmniejszy odstęp czasu po których w danym punkcie ośrodka fala ponownie będzie mała tą samą fazę drgań
63.   Długość fali – droga pokonywana przez powierzchnię falową w czasie jednego okresu
64.   Natężenie fali – energia przenoszona przez falę jednostkową powierzchnię w jednostce czasu
65.   Interferencja fal : Tworenie się fali wypadkowej w wyniku nakładania się fal składowych
66.   Interferencja destruktywna – wygaszanie interferencyjne
67.   Interferencja konstruktywna – wzmocnienie interferencyjne
68.   Gaz składa się z identycznych cząsteczek
69.   Cząsteczki poruszają się chaotycznie i podlegają prawom dynamiki Newtona
70.   Siły działają na cząsteczki tylko w momentach zderzeń.
71.   Zderzenia są sprężyste a czas ich trwania można pominąć.
72.   Całkowita liczba cząsteczek jest bardzo duża
73.   Objętość cząsteczek jest zaniedbywalnie mała w porównaniu z objętością gazu.
74.   Przy stałej objętości nie ma sprężania ni rozprężania gazu. Praca jest wtedy równa zeru, a przyczyną zmiany energii jest cieplo wymienione przez gaz z otczeniem.
75.   Pojemność cieplna – wielkość fizyczna która charakteryzuje ilość ciepła, jaka jest niezbędna do zmiany temperaturyciała o jednostkę temperatury.