// Notkun:  i = helmingunarleitB(a,n,s);
// Fyrir:   n er heiltala (þ.e. int) >=0.
//          a er strengjafylki (þ.e. fylki af const
//          char*) sem inniheldur n sæti (eða fleiri),
//          og sætin eru í vaxandi stafrófsröð miðað
//          við venjulega strengjasamanburðarfallið
//          strcmp.  s er C strengur (þ.e. const char*).
// Eftir:   0 <= i <= n, og allir strengirnir í
//          sætunum a[0..i-1] eru fyrir framan
//          strenginn s í stafrófsröð eða jafnir s,
//          og allir strengirnir í sætunum a[i..n-1]
//          eru fyrir aftan s í istafrófsröð.
//          Innihald fylkisins a er óbreytt.
int helmingunarleitB( const char **a, int n, const char *s )
{
    int low = 0;
    int high = n-1;
    printf("%s"," low: ");
    printf("%d", low);
    printf("%s"," high: ");
    printf("%d", high);
    int mid = (low+high)/2;
    printf("%s"," mid: ");
    printf("%d", mid);

    if (low==high) return low;
    if (s == "") return 0;
    if (a[mid]>s) {
        printf("%s"," mid nuna: ");
        printf("%d", mid);
        return helmingunarleitB(&a[low],mid,s);
    }
    if (a[mid]==s) {
        return mid+1+helmingunarleitB(&a[mid+1], mid+1, s);
    }
    else {
        printf("%s"," mid núna: ");
        printf("%d", mid);
        return mid+1+helmingunarleitB(&a[mid+1], mid+1, s);
    }



    // HÉR VANTAR FORRITSTEXTA.
    // MUNIÐ AÐ HÉR Á AÐ NOTA ENDURKVÆMNI OG ENGA LYKKJU.
    // ATHUGIÐ AÐ TIL AÐ LEITA ENDURKVÆMT Í SVÆÐINU
    // a[i..j-1] MÁ NOTA KALLIÐ
    //     helmingunarleitB(&a[i],j-i,s)
    // EN ATHUGIÐ LÍKA AÐ SKILAGILDIÐ ÚR ÞVÍ KALLI ER
    // HLIÐRAÐ MIÐAÐ VIÐ BYRJUNARSÆTIÐ a[0] Í HEILDARFYLKINU.









}