Taśmy Wprost

Zapis rozmowy:
FRAGMENT O BUDCE:

Paweł Wojtunik: – Do mnie się nie odzywał, jak na koordynatora dwumiesięczna cisza w rozmowach.

Elżbieta Bieńkowska: – Tak.

P.W.: – Mnie jest z tym dobrze...

E.B.: - Tak, tak.

P.W.: - Bo mam czas. Nie muszę nigdzie jeździć. Widzę, jak on gania Łuczak… [chodzi o Dariusza Łuczaka, szefa ABW – przyp. red.]

E.B.: - Tak, tak, tak.

P.W.: - W piętkę, ledwo się wyrabia, jak co pięć minut telefon...

E.B.: - Tak, tak.

P.W.: - Znaczy Bartek ma ze mną taki problem, że Bartek się nauczył zarządzać wszystkim przez telefon. Nawet jak siedzieliśmy na tej trybunie, to szef BOR-u do niego telefonem, czy śmigłowiec nie może dalej latać. No ja pierniczę. No to minister. Jak on do mnie zadzwonił, czy może śmigłowiec dalej latać czy nie. Jakbym go pierdyknął telefonem.

E.B.: - Ha, ha, naprawdę?

P.W.: - Stołeczny dostaje telefon, żebyśmy…

E.B.: - Ale jaja, ale jaja, ale jaja.

P.W.: - Widzisz, ale facet nauczył ich, że on dzwoni i on im rozkazuje. I tak samo poszli, spalili budkę pod ambasadą, bo minister osobiście wymyślił taką… wiesz z takiego…

E.B.: - Taką koncepcję, tak, tak.

P.W.: - Z takiego zarządzania ręcznego są same problemy. Tym bardziej dla ministra, który nie ma takich uprawnień, on nie ma uprawnień.

Dalej pojawiają się inne ciekawe wątki. Szef CBA zwierza się Bieńkowskiej ze swojego konfliktu z Sienkiewiczem i zdradza, że jego żona jest podwładną szefa MSW. Martwi się o pracę dla niej.

Pod koniec rozmowy Wojtunik podpytuje wicepremier, co dalej będzie robić. Proponuje współpracę. W tym czasie toczyły się już rozmowy o objęciu przez Bieńkowską teki komisarza w Komisji Europejskiej, ale ta nie wspomina o tym szefowi CBA ani słowem. Mówi za to, że obawiałaby się zdobywania politycznej posady w wyborach.

P.W.: - A masz już taki pomysł za rok, dwa? Widzisz się gdzieś?

E.B.: - Nie, nie mam w ogóle. Dałby Bóg, żebym nie była zmuszona gdzieś startować w jakichś wyborach.

P.W.: - Zostań prezesem jakiejś małej, fajnej firmy, a ja będę Twoim doradcą do spraw rzeczy trudnych.

E.B.: - Ja się na tym nie znam.

P.W.: - Ech, na to coś wymyślimy, a przepraszam, a ci, którzy są, pokaż mi z tych dużych prezesów, który się na tym zna?

E.B.: - Wiem, wiem.

źródło: „Do Rzeczy”