Volgens het VRT Taalnet is "derde leeftijd" verouderd Nederlands, en moeten we vandaag spreken over "senioren", "ouderen" of "60-plussers".

Bij deze lanceren we een nieuw begrip: de Elitaire Leeftijd. Zo bent u meteen mee met de titel van deze column.
De Elitaire Leeftijd is de leeftijd waarop mensen recente ontwikkelingen en de zorgen van jongere generaties beginnen afdoen als zijnde drama om niets. Kenmerken zijn een onverholen neerbuigende houding naar iedereen jonger dan 40, verouderd taalgebruik en uw gezicht boven elk schrijfsel laten afdrukken in plaats van een relevante afbeelding.

(http://www.standaard.be/cnt/dmf20170122_02689224?shareId=4f7ece98b4ca3173ccd59b6798e455f24d3971d371e1fdfda96534021efde17682aeb537194333ced55b947878287e5669840609c3ffcde00701eee9848ccd8aa2d675c11379f2c5685049e19e809a6b629ef77fc567f8c9aa5b3f2a0093cc1b&utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_term=dso&utm_content=article&utm_campaign=seeding)

Moest u die zaken kunnen Googelen, u zou zonder problemen uitkomen op Mia, de zogenaamde "expert in internationale betrekkingen" van De Standaard. Mia, die een jaar geleden even herviel in haar Volksunie-schrijfstijl toen ze Vlaanderen opriep om "wakker te worden". Mia, de barones die beweert dat alles wat vandaag elitair genoemd wordt tekenend is voor een gebrek aan discipline. Mia, die duidelijk geen idee heeft hoe de moderne wereld in mekaar zit. En Mia, die beweert dat de jeugd vandaag niet in staat is om een coherente tekst te formuleren tegen de tijd dat ze oud genoeg zijn om hun eerste pintjes te drinken.

Mia, ik heb slecht nieuws vrees ik, u bent een deel van het probleem. En het probleem is, moest dat niet duidelijk zijn, de denigrerende houding van ouderen naar kinderen, jongeren en jongvolwassenen die de laatste tijd bon ton is geworden.
Logisch ook, dat het een verplicht nummertje is op alle media om eens goed uit te halen naar elke scholier, puber, student of jonge starter  die toevallig het pad kruist van de om kopij verlegen journalist: het aantal 65-plussers steeg de afgelopen 10 jaar dubbel zo snel als het aantal minderjarigen. (http://statbel.fgov.be/nl/statistieken/cijfers/bevolking/structuur/leeftijdgeslacht/belgie/)

Aangezien al die ouderen gezellig samen blijven ademen en het internet ontdekt hebben stevenen we af op een onverwachte apocalyps: de totale verzuring, een situatie die enkel wenselijk is voor al wie er geld uit kan slaan.

De Standaard speelt hier dan ook op in door de Elitaire Leeftijd op regelmatige basis te laten fulmineren in hun columns en van De Morgen kunnen we enkel hopen dat de gemiddelde leeftijd er afdoende stijgt om het hele geval te doen stoppen met rood te lekken. Bij Het Laatste Nieuws hebben intussen zelfs de redacteurs moeten toegeven dat ze geen idee hebben wat er in de afvalbak van mediageil Vlaanderen precies gebeurt, dus daar verwachten we erg weinig verandering.

Of wat dacht u van de betuttelende houding naar kinderen en jongeren toe, waarvoor wij eerder al de hashtag #JeSuisLoser [LINK] lanceerden? Of van Joël, de man van middelbare leeftijd die het studentenleven even ging dicteren [LINK] wat ze wel en niet mogen doen? Of hoe Metro laatst nog pretentieus poseerde dat "millenials" (het woord laat vanzelf een vuile smaak na) koffie belangrijker zouden vinden dan hun spaarrekening, op basis van een pseudo-onderzoek dat meer gaten vertoont dan een socialistische begroting? http://nl.metrotime.be/2017/01/20/must-read/millennials-vinden-koffie-belangrijker-dan-spaarrekening/  || Onderzoek: https://app.box.com/s/sikpbs94y84tdugqy3rvqu0s1mv74sr8

Kunnen we nu eens stoppen met doen alsof de jongere generaties achterlijker zou zijn dan ze de afgelopen eeuwen geweest is? Zijn de generaties van Mei 68, Flower Power en Woodstock ons serieus aan het verwijten dat wij onverantwoord bezig zijn? Wie zijn deze mensen, die onze begroting op jaarlijkse basis aanranden, om ons dan te verwijten dat we niet weten hoe met geld om te gaan?

Beste Elitaire Leeftijd, wij zijn de generatie die al van op de kleuterschool te horen krijgen dat er voor ons geen Zilverfonds meer zal zijn. Dat wij de eindeloos druppelende kraan waaruit jullie pensioenen tappen zullen moeten bijvullen en tegelijkertijd onze eigen reserves aan te leggen, aangezien de bron voor ons opgedroogd zal zijn.

En beste Mia, beste Joël, beste Dominiek, beste Elitaire Leeftijd in zijn geheel, haal uw neus uit de lucht, kom uit uw ivoren toren en kijk ons recht in de ogen.

Geef ons verantwoordelijkheden. Geef ons uitdaging. Geef ons een transparante en open structuur om onze toekomst in te plannen.

Ik beloof u, we zullen u verrassen.

- M.