Hedef Türkiye

Bazan uyumadan önce âdeta niyetleniyorum: Bir rüya daha görsem, Türkiye'de tüm halkın uyandığını, milli birlik ve beraberliğin yeniden tesis ediliverdiğini, ulusal hedeflerin saptanıp oralara doğru devlet millet elele hızla yüründüğünü, şanlı tarihimize yaraşır itibar ve haysiyetimizi dünya yüzünde yeniden kazandığımızı düşlesem bari bu gece, diyorum. Nasip olur inşallah.
Hedefsiz plân olmaz. Plân için araştırma gerekli. Araştırma için de ciddi bir eğitim düzeni.
Şimdi bendeniz naçizane şöyle bir "insan" tanımı öneriyorum: Tanım: "insan" kendisinin dışında hedefleri olan yaratıktır. Bu tanıma göre sâde kendi kişisel çıkarlarını düşünen, o çıkarlar peşinde koşmaktan başka gayesi olmayan zavallıya "insan" diyemeyiz. "Zavallı" diyorum, çünkü böyle bir kişi gerçek mutluluğu tadamamıştır; tadamaz da. İnsanın hedefleri kendisinin dışında ve üstünde, toplumuna, milletine, insanlığa yapabilecekleriyle ilgili olmalı.
Amerika'da televizyonun babası diye bilinen zat'la tanışıp ahbap olmuştum. Amerika'da kurduğumuz bir araştırma merkezine ziyaretçi olarak gelmişti; o zaman 80 yaşındaydı, epey sene oluyor. Bu zat televizyonu icat eden adam diye biliniyor. O zaman Amerika'nın yerli basınında yazdılar, televizyonun babası geldi, diye. Kendisiyle mülakat yapıyorlar. Sonra ben kendisiyle öğle yemeği yerken dedi ki: "Mülakatta bana sordular, benim icat ettiğim bu televizyonla ilgili, "Senin icadın bu televizyonda en sevdiğin taraf ne?" demişler, O da demiş ki: "Düğmesi, kapatmak için." Çünkü âlet başka, âletin ne için kullandığı başka. Bir de bu mesele var.
Yamyam gibi çıkıp, dedeleri ...... gibi yüzlerini mor boyalarla boyamış, sarı saçlarına kireç sürüp dimdik havaya kaldırmış 2000 sene evvelki dedelerin aynı torunları İngiliz, Amerikan, bunlar vahşice birtakım hareketlerle, bağırtılarla müzik diye bütün dünyaya satıyorlar ve gençlik bunun peşinde. Her gün medeniyet biraz daha geriliyor.
Biz Batı'ya falan da karşı değiliz. Biz; haysiyetsizliğe karşıyız, yamyamlığa, barbarlığa, hunharlığa, birtakım milletleri soykırımdan geçirip de ondan sonra bir de insan hakları edebiyatı yapanlara karşıyız.
Her ülkenin planları, hedefleri var, Amerika'nın hepsinden fazla var. Ama serbest piyasa, herkes bildiğini okur edebiyatı bol bol yapılır. Kızılderilileri bu "medeni" Ingilizlerin torunları soykırımdan geçirip dururken, (hâlâ da geçiriyorlar) , Kızılderililer bazan savaşlarda galip çıkmış; sözleşmeler, antlaşmalar imzalanmıs. Fakat birkaç yıl sonra o antlaşmaları "beyaz adam" takmamış. Dolayısıyla Kızılderililer arasında bir tâbir var; diyorlar ki: "Beyaz adam çatal dille konuşur." Hakikaten öyledir: Bir ortaya çıkıp anlattıklarına bak, bir de dikkatle yaptıklarına; tam tersidir. Bu böyledir; Avrupa ülkeleri için de böyledir, Rusya için de tamamıyla böyledir. Onun için Amerika'nın öyle serbest piyasa dediğine bakma; muazzam hedefleri vardır.
Türkiye'deki safdiller (ya da aldatılmış hâinler) diyor ki: "Dünya küreselleşti, dünya İngilizce konuşuyor". Cezayir, Tunus, Afrika kabileleri ise diyorlar ki: "Dünya küreselleşti, dünya dili Fransızca oldu". Eski Sovyetlerdeki sözüm ona bizim akrabalarımız olanlar da (oralara gidince görüyoruz), diyor ki: "Hayır efendim, dünya dili Rusça oldu, egitim dili Rusça olsun". Her biri böyle bir şey diyor, hangisi doğru? Hepsi birden doğru olamaz, demek ki birilerine bir şeyler yutturulmuş.
Amerika'da, başka aklı başında ülkelerde bize burda yutturulan anlamda bir "küreselleşme" yok. Amerika'da gidip gezgin (turist) gibi değil, biraz gözünü açarak dolaşan görür..
"Globalleşme" yerine biz tabii "küreselleşme" diyoruz; Türkçe'dir ne derseniz deyin. Ayrıca unutmuşuz bunun aslında "eski" Türkçe'sinin de olduğunu: "Cihansümul". "Küresel" demek. O lâfı kim icat etti? Bizim kurduğumuz bütün devletlerin hepsi cihangirdir ve "Cihansümul" olmak için çalışmışlardır. Dünyaya "Cihansümul" luğu getiren atalarımızdır; Osmanlı ve öncekiler. Avrupa'ya sanki yeni mi gireceğiz? Avrupa'ya binlerce yıldır kaç kere girip oralarda asırlarca kalan, Avrupa'ya her defasında uygarlığı ve insanlığı öğreten yine bizim atalarımızdır.
Ben küreselleşmeye taraftarım, aslında Türkiye'de arasan benden daha küreselini bulamazsın, daha evrenselini bulamazsın. Ama küreselleşme, evrenselleşme, eşit haklara sahip olan aşağı yukarı eşitler arasında olur. Biri her şeyi dayatıyor, diğeri de her şeye eyvallah demek zorunda kalıyorsa ve buna da alışıyorsa o zaman bu küreselleşme değildir. Bunun adına sömürgeleşmek denmez de ne denir?
Bilimde birileri bir türlü tez konusu bulamaz, araştırma konusu bulamaz; ben böylelerine şaşarım: Hayret, kâinatın her tarafı sorun iken bazı bilimciler ondan bundan fikir çalmaya çalışırlar; yalnız Türkiye'den bahsetmiyorum, dışarıda böyle ahmak çoktur. Batılı olunca ahmak olmuyor mu? Daha da ahmak olabilir.. Böylesi çoktur ve ben bunlara şaşarım.