De SGP vindt dat de overheid de taak heeft om het kwade in te dammen en om strenge maatregelen te nemen tegen illegale praktijken. Een beleid waarin zedeloos gedrag wordt gestimuleerd of goedgekeurd, is funest voor de bevolking van Nederland. Dat geldt ook voor gedrag dat weliswaar strafbaar is, maar oogluikend wordt toegestaan. De SGP is daarom tegen gedoogbeleid en voor strikte strafrechtelijke maatstaven.
Op veel terreinen geeft de overheid zelf het slechte voorbeeld. Zo haalt de Nederlandse staat onder het mom van het tegengaan van verslavingen via de kansspelbelasting, voordeel uit de Staatsloterij en casino’s. (Zie bij kansspelen) Het halfslachtige gedoogbeleid op het terrein van drugs draagt eveneens bij aan het beeld dat in Nederland alles is toegestaan. Gedoogbeleid bij bijvoorbeeld drugs ondergraaft het overheidsbeleid. De overheid geeft immers met een gedoogbeleid te kennen dat iets weliswaar niet mag, maar toch (oogluikend) wordt toegestaan. De SGP vindt dat regels die zijn gesteld ook zorgvuldig en nauwgezet moeten worden gehandhaafd.

Veel problemen met de jeugd zijn mede een gevolg van verslaving aan verdovende middelen. Anders gezegd: verslaving is zowel oorzaak als gevolg van veel ellende. Mensen hebben de verantwoordelijkheid om een gezonde leefstijl te ontwikkelen drugs passen hier niet bij. Drugs zijn verslavende middelen die in Nederland op een verkeerde manier worden benaderd. Het drugsbeleid in Nederland is te soft. Het halfslachtige beleid van de overheid moet worden omgebogen tot een volledig verbod op de verkoop van drugs. Dit geldt zowel voor soft- als voor harddrugs.

Zowel soft- als harddrugs zorgen voor veel (financiële) problemen in gezinnen en zijn schadelijk voor de gebruikers. In plaats van legalisering van drugs als dé oplossing aan te prijzen, is daadwerkelijke handhaving noodzakelijk. Voor zogenaamde softdrugs gaan dezelfde strenge regels gelden als voor harddrugs, zodat het onderscheid verdwijnt. Dat betekent: coffeeshops sluiten, intensivering van de controle op de productie en teelt van elke vorm van drugs, geen reclame, het tegengaan van growshops. Ook is de strafmaat in Nederland mild, wat een aanzuigende werking heeft. De straf moet dus omhoog.

Op scholen moet al vroeg worden gewaarschuwd voor de negatieve gevolgen van drugsgebruik.
Gemeenten moeten de mogelijkheid hebben om op te treden tegen jongeren die zich te buiten (dreigen te) gaan aan drugs, óók als er nog geen sprake is van overlast. Lokale toezichthouders die de situatie goed kennen, kunnen daarbij goed helpen.
Alle coffeeshops moeten gesloten worden. Als dit (nog) niet mogelijk is, mogen ze zich niet bevinden binnen een straal van drie kilometer van een school, andere onderwijsinstelling of sportclub.
Voor mensen die als gevolg van hun drugsverslaving problemen ondervinden moet worden gekozen voor afkicken onder begeleiding. In ieder geval moeten er geen gratis drugs uitgedeeld worden. Ook methadonbehandelingen zijn geen oplossing.
Drugsgebruik binnen de krijgsmacht moet direct en stevig worden aangepakt.
Internationale drugshandel en drugshandel op straat moeten streng worden aangepakt. Er dient hierbij meer ingezet te worden op opsporing.
Drugshandel en drugsgebruik dienen binnen het gehele Koninkrijk streng bestraft te worden. Nauws samenwerking tussen politie en justitie van de landen van het Koninkrijk is noodzakelijk.