Ogólne zasady wymiarowania

Przystępując do wymiarowania rysunku technicznego należy wziąć pod uwagę osoby, które na podstawie naszych wymiarów będzie wykonywać dany przedmiot. Daltego też należy zadbać o to, aby nie zabrakło żadnego z potrzebnych wymiarów i aby można je było jak najłatwiej odmierzyć na materiale podczas obróbki. Zastosowanie się do tych wymagań umożliwia w znacznym stopniu znajomość podstawowych zasad wymiarowania.

Do podstawowych zasad wymiarowania należą m.in.:

   1. Zasada wymiarów koniecznych - zaleca podawanie na rysunku tylko wymiarów koniecznych do odtworzenia przedmiotu przedstawionego na rysunku (wymiary gabarytowe). Nie należy wymiarować niewidocznych krawędzi, oznaczonych linią kreskową (choć czasem się to stosuje, jeżeli dzięki temu zbędne jest rysowanie dodatkowego rzutu). Każdy wymiar na rysunku powinien dawać się odmierzyć na przedmiocie w czasie wykonywania czynności obróbkowych.
   2. Zasada niepowtarzania wymiarów - nie dopuszcza podawania na rysunku wymiarów, które już raz były podane. Każdy wymiar powinien być podany tylko jeden raz. Dlatego wymiary powinny być umieszczone na tych rzutach, na których zwymiarowane zarysy przedmiotu występują najwyraźniej. Np. jeżeli wymiary szerokości i długości przedmiotu umieściliśmy na rzucie z góry, nie należy powtarzać tych wymiarów na innych rzutach; jeżeli wysokość przedmiotu została podana na rzucie głównym, nie ma potrzeby powtarzać tego wymiaru na rzucie bocznym.
   3. Zasada niezamykania wymiarów - wiąże się z wymiarowaniem rysunku za pomocą tzw. łańcucha wymiarowego, czyli szeregu następujących po sobie kolejno wymiarów. Łańcuch wymiarowy powinien być otwarty, to znaczy powinien zawierać wszystkie wymiary z wyjątkiem jednego najmniej ważnego. Brakujący wymiar na rysunku oblicza się jako różnicę wymiaru całkowitego i sumy wymiarów łańcucha. Zamknięcie łańcucha wymiarowego przez podanie wymiaru całkowitego i wszystkich wymiarów łańcucha jest więc sprzeczne z zasadą niepowtarzania wymiarów.
   4. Zasada pomijania wymiarów oczywistych - dotyczy głównie pomijania wymiarów kątowych wynoszących 0° i 90° odnoszących się do linii równoległych i prostopadłych.