Sceniariusz

[...] a Mariusz mówił: "gdzie bedziesz sie do Polski wracał. Może i robota tutaj ciężka ale za to patrz jak żyjesz. Koks, wóda dziewczynki a tam co? Pójdziesz na zaoczne, bedziesz miał Algebre z geometrią i kążą Ci liczyć takie dziwne cyferki. Zobaczysz, jeszcze wspomnisz moje słowa"
tak mi mówił.. i miał racje! Szkoda, że musiał zamknąć firme bo chętnie bym się do niego wrócił.
Splajtował.. zaraz po moim odejściu... nikt tak nie opróżniał szmba jak ja.. Jak ja obsugiwałęm szambiarke to paski klinowe starczały na miesiąc, bo robiłem to z pasją i wyczuciem, nie tak jak inni- na odwal się. Ale mniejsza o to. Świeć Panie nad jego duszą. Dwa misiące temu.. utonął we włąsnym szambie, próbował je wypompować pompką moja-twoja, tylko że nie miał drugiej osoby. A każdy wie jak kończy sie pompowanie pompką moja-twoja samemu. Na pogrzebie były cztery firmy konkurencyjne, pomyśl jaki miał szacunek...
Pamiętam jak opowiadał mi, jak był mały.. Podobno jego pasja zaczeła się od wychodka.. zwykłego, wiejskiego, małego, skromnego wychodka. Jak co niedziele, po kościele poszedł w wiadomym celu do przydoomowego wychodka. Gdy tam siedział, przepruchniała podłoga załamała mu się pod nogami w jednej chwili- tak samo jak jego cały świat.. To była trauma na całe życie. Miał wtedy 8 lat, w wieku 12 poszedł do psyhologa.. bo nie mógł patrzec na odchody-a pshyholog mu doradział: aby zwalczyć lęk musisz go pokonać! Zostań szambonurkiem! I tak został szambonurkiem, codziennie rano rozprawiał się z kupami- swoimi, swojej rodziny-obcymi, raz nawet chwalił się że opróżniał szambo prezydenta, mówił o tym, że były to jego najpiękniejsze chwile życia..
Niestety, w kupie się wychował- w kupie umarł. Morał jest taki, że gdybym został w Angli w moim zawodzie, moze teraz Mariusz by żył a ja bym spał zamiast użalać się nad sobą. Spoczywaj w pokoju Mariuszku.