CYTATY DO PREZENTACJI
Na Zachodzie bez zmian
„Książka ta nie ma być oskarżeniem ani też wyzwaniem. Ma tylko podjąć próbę udzielenia wieści o pokoleniu, które wojna zniszczyła – nawet gdy uchroniło się przed jej granatami.”

„Jesteśmy opuszczeni jak dzieci i doświadczeni jak ludzie starzy, jesteśmy zajadli i brutalni i smutni i powierzchowni – myślę, że jesteśmy zgubieni.”

„Mieliśmy osiemnaście lat i rozpoczęliśmy miłować świat i istnienie, a kazano nam strzelać do tego.”

„Przyjacielu, nie chciałem Cię zabić. Gdybyś skoczył tu jeszcze raz, nic bym ci nie zrobił, gdybyś i ty zachował się przyzwoicie. Poprzednio byłeś dla mnie tylko wyobrażeniem, zespołem pojęć, który żył w moim mózgu i wyzwolił decyzję. Zakłułem ten zespół pojęć. Dopiero teraz widzę, że jesteś człowiekiem, jak ja. Myślałem o granatach ręcznych, o twoim bagnecie i uzbrojeniu, a teraz dostrzegam twoją żonę, twoją twarz, to co mamy wspólne. Zawsze dostrzegamy to zbyt późno.”

Droga Powrotna
„Ale teraz jest pokój. Czy możemy się na coś przydać? Czy w ogóle jesteśmy zdolni do jakiegokolwiek zajęcia, prócz tego jednego - być żołnierzami?

„Wszystko się skończyło, koleżeństwo padło pod kulami karabinu maszynowego, żołnierze strzelają do żołnierzy, towarzysze do towarzyszy – to koniec.”

„Nie skazujcie go! On także nie chciał bagatelizować życia i śmierci. Nikt z nas tego nie chciał, abyśmy tam w polu stracili wszelką miarę, a nikt nie podał nam pomocnej dłoni.”

„Wy wszyscy powinniście stanąć przed naszym sądem. To wyście doprowadzili nas do tego waszą wojną! Cożeście uczynili dla nas, gdy powróciliśmy do domu? Nic! Obowiązkiem waszym było nam pomóc! A coście uczynili? Zostawiliście nas samych w tych najcięższych chwilach.”

Proszę państwa do gazu
„— Słuchaj, Henri, czy my jesteśmy ludzie dobrzy?
— Czemu się głupio pytasz?
— Widzisz, przyjacielu, wzbiera we mnie zupełnie niezrozumiała złość na tych ludzi, że przez nich muszę tu być. Nie współczuję im wcale, że idą do gazu. Żeby się ziemia pod nimi wszystkimi rozstąpiła. Rzuciłbym się na nich z pięściami. Przecież to jest patologiczne chyba, nie mogę zrozumieć.”

„Jest prawo obozu, że ludzi idących na śmierć oszukuje się do ostatniej chwili. Jest to jedyna dopuszczalna forma litości.”