Not a member of Pastebin yet?
Sign Up,
it unlocks many cool features!
- ერთხელ, როდესაც ბუნების ძალას
- გადაეწყვიტა ჩემი გამოცდა,
- დღე ჩამობნელდა , ზღვა კი აღელდა,
- ჩამოწოლილი ცა ბობოქრობდა.
- მთები დიდრონნი, უშველებელნი
- გადმომყურებდნენ თითქოს მრისხანედ,
- მე მათი ცქერით შეშინებული
- გულში მომაწვა რაღაცა მწარე.
- ცას რომ ავხედე, რა დავინახე?!
- შავი ღრუბელი ელავს მღელვარედ,
- უწვიმარ ქარში, დაბინდულ ცაში
- ღრუბლები უცებ ალაპარაკდნენ ..
- მეუბნებოდნენ წადი, შორს წადი
- რა გაბადია ამ ქვეყანაზე ?
- შენ ხომ არასდროს უყვარდი არვის,
- შენ ხომ სულ მარტო დაგტოვეს ბევრჯერ ..
- რატომ არ გინდა გადაიხვეწო,
- მოწყდე ყოველგვარს რაც შენ გადარდებს ?
- რაც ასე გტკივა, რაც ასე გტანჯავს,
- რაც კი გრძნობები ვენებში გიჩქეფს ..
- გამოგიცდია შენ ბევრი ტანჯვა,
- გული გტკიოდა, მას ვერ ხედავდნენ
- და როცა გრძნობდი შენ დიდ სიყვარულს
- შენს ყველა გრძნობას ფეხქვეშ თელავდნენ …………….
- .. მე მივდიოდი მარტო, სულ მარტო,
- თოვლის ფიფქები თმებზე მცვიოდა,
- ჩაფიქრებულსა და გაოგნებულს
- თავში პასუხი არ მომდიოდა .....
- დიდხანს ვიყავი ჩაფიქრებული
- და გატრუნული ველოდი რაღაცას,
- იდუმალებამ მოიცვა არე
- მივხვდი რომ დავრჩი ფიქრების ამარა ..
- .. მე აღარ მინდა ღვინომ დამათროს
- და აღარ მინდა რომ ვინმე ვნახო
- ცხრა მთას გადავალ, ფეხით გადავალ !
- მინდა რომ მოვწყდე ყოველგვარს „აქმყოფს“ ..
- ნელი ნაბიჯით გავყევი ბილიკს
- და მივაშურე იმ მთისკენ გეზი,
- თითქოს ეს ვიწრო ბილიკი იყო
- ჩემი ცხოვრების ერთ-ერთი ხვედრი ..
- შავი ღრუბელი ზემოდან მხედავდა,
- თითქოს ცრემლი სდიოდა თვალზე,
- აღარ იცოდა რა ემოქმედა,
- ალბათ გასკდომა უნდოდა შუაზე ..
- თავჩაღუნული მივაშურებდი
- არ მადარდება ქვეყნად არაფერი
- გზად კი ბნელოდა, ძლიერ ბნელოდა
- ირგვლივ არ ჩანდა აღარაფერი ..
- არ მოეწონა ღრუბელს მიზანი,
- არ მოეწონა მიზანი ჩემი,
- მაგრამ დამნებდა, მაინც დამნებდა !
- და გამინათა ბილიკი ელვით ..
- უცებ გავჩერდი, ზურგით შემოვბრუნდი
- და გადავხედე მთლიან სამყაროს,
- თვალი მოვავლე ირგვლივ ბუნებას
- თითქოს ამბობდა : „არ დამკარგო!“ ..
- თვალები დავხუჭე, ისევ შევტრიალდი,
- ზურგი ვაქციე ლამაზ ბუნებას,
- ცრემლები წამსკა დახუჭულ თვალიდან
- იქვე წამიხდა „მწარე“ გუნება ..
- თოვლის ფანტელი მადნება თავზე,
- მისი სიცივე შემოდის ჩემში,
- თბილმა გულმაც კი იგრძნო სიცივე და
- გავუჩინარდი მე იქვე, ბნელში ...................................
- დღეიდან არავის ეხსომება ჩემი სახელი, ვინ ვიყავი, რას წარმოვადგენდი, როგორი იყო ჩემი ცხოვრება, ჩემი საქმენი, ჩემი თვალები ..... მშვიდობით ცხოვრებავ ............. .
Add Comment
Please, Sign In to add comment