Petrus gubenator navem praedonis est. Ille stat in stego eius navis et suum consilium aestatis excogitantur. Usitate Petrus et suus praefectus primus Davus consulunt simul sed Davus est in Tusculo quia suum matrem aegrotus est. Invicem Davo Petrus habet Severus––suus praefectus secundus. Igitur Petrus et Severus stant in stego pariter. “Severus,” inquit Petrus, “Quomodo redimus Romam?” Post mora parva Severus respondet, “Nescio.” Severus non respondet et portum viderunt. Illi in Corsica sunt. “Necesse est mihi tabula emere,” inquit Petrus.

Nunc Petrus et Severus in insula Corsicae sunt. llli ambulant in turba turgida cum sacculi eorum. Hic est Severi primum tempus in civitate et hactenus ea odit. “Cur hunc sum? Cur in loco malo sum?” ille dicit et Petrus videt Severum habet lacrimae in oculis suis. Petrus amat Corsicam sed noscit Severum virum timidum etsi illum praedo erat. Subito, Severus clamat, “Fur! Fur! Illum furabatur sacculus meus!” Sed non furem videbant. Etiam Severus habet multaes lacrimaes in oculis suis.