@KazuDev

										Sprawozdanie z wycieczki klasowej do stolicy Młodej Polski.

W związku ze zbliżającym się końcem roku szkolnego nasze gimnazjum zorganizowało wycieczkę do Zakopanego. Odbyła się ona w dniach 17.05.2018 - 18.05.2018. Nocowaliśmy w pensjonacie "U Tośki" położonym w malowniczej miejscowości "Murzasichle"
	Wyjechaliśmy w drogę o godzinie 5:00, przez co dużo osób odsypiało w autokarze. Droga minęła nam dość szybko. Częste postoje i ciekawe historie na temat Zakopanego opowiadane przez panią przewodnik sprawiły, że około dziesięciogodzinna jazda minęła niemal natychmiastowo. Gdy dotarliśmy wreszcie na miejsce, zameldowaliśmy się w pensjonacie. Przez to, że byliśmy z kolegami pierwsi w kolejce do recepcji, mieliśmy duży wybór pokojów. Po rozpakowaniu się poszliśmy na pyszny obiad, po czym wyjechaliśmy w drogę do Tatr.
	Pani przewodnik mówiła nam, że w trakcie jazdy ów góry były dla twórców przyjeżdżających do Zakopanego w czasach epoki Młodej Polski natchnieniem, ucieczką od zatęchłego miasta oraz tematem sztuki. Bywali w nich tacy wybitni artyści jak Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz i Stanisław Ignacy Witkiewicz. Przybyliśmy na miejsce i ruszyliśmy w stronę pięknie wyglądających gór. Widoki zapierały dech w piersiach. Mieliśmy nawet okazje spotkać niedźwiedzia! Po męczącym powrocie do autokaru stwierdziłem, że nie dziwie się przyjazdom polskich artystów do Zakopanego. Nawet dzisiaj jest to jedno z najchętniej odwiedzanych polskich miast.
	Następnie zwiedzaliśmy miasto w tym m.in. Muzeum Tatrzańskie, którego ogólnym reprezentantem w czasach Młodej Polski był Stanisław Witkiewicz. Uważał on, że budownictwo w tym uroczym miasteczku obrazuje styl, jaki dawniej istniał na terenie całego kraju. Na tej podstawie artysta stworzył nowy kierunek w architekturze tzw. styl zakopiański. Jego pragnieniem było wprowadzenie tego stylu w całej Polsce. Nie miałbym nic przeciwko temu. Pięknie zdobione, drewniane domy wyglądały zachwycająco.
	Wróciliśmy do pensjonatu i od razu po kolacji, zmęczeni poszliśmy spać. Rano spakowani weszliśmy do autokaru. Wyjechaliśmy o godzinie 9:00. Droga znowu minęła bardzo szybko. W jej trakcie rozmawialiśmy o przeszłości Zakopanego. Dojechaliśmy do naszej szkoły o 19:00. Smutny wróciłem do domu. Zacząłem tęsknić za tym pięknym miastem i mam nadzieję, że kiedyś znowu uda mi się je zwiedzić. W pełni rozumiem artystów z czasów Młodej Polski, którzy tak chętnie odwiedzali Zakopane.