Pieśń "Nie porzucaj nadzieję..." - W pieśni tej podmiot liryczny opisuje życie ludzkie. Mówi o tym, że zawsze trzeba mieć nadzieję, ponieważ po złych chwilach przychodzą dobre. Życie ludzkie zostało porównane do pór roku. Zimą jest szaro, zimno, natomiast wiosną świat staje się kolorowy, podobnie dzieje się w życiu. Osoba mówiąca podkreśla również fakt, że nie ma niczego wiecznego na świecie, a los człowieka uzależniony jest od fortuny - Bogini bogactwa i losu. W utworze przedstawiona  została filozofia stoicka, ponieważ podmiot lityczny podkreśla, że człowiek powinien ze spokojem przyjąć wszystko, co przyniesie mu los.