W głowie wiele znaków, prowadzą mnie przez życie,
marzę ciągle skrycie aby przekazać me życie.
Przekazać tym, co ciągle są przy moim boku,
oddam wam wszystko, nie zostanę nigdy z boku.

Każda sekunda jak w rozgrywce leci runda,
a urna dla każdego indywidualna jest.
To ciebie czeka też, bo to nie jest głupi wers,
po prostu pokaż chęć i zapodaj innym cześć.

Bo każdy z nas, będzie kiedyś wielkim graczem,
graczem na scenie, później graczem na pogrzebie.
Co tu się dzieje? Nie wiem, nie powiem.
Bo każdy chęci ma i sobie coś dopowie.

Czasami jednak nie, czasami zawodzi chęć,
ludzie chcą iść ciągle wstecz, nie podają nigdy pięć.
Leci  tylko pięść, czynność wroga mówi cześć,
uczucia łapią stan i już tracisz film od tak.

I nie wiem ciągle, co tu wokół dzieje się,
bo ludzie to istoty oni łapią wciąż tę pięść.
I znów zawodzi coś, zawodzi coś od tak,
no bo wszystko zawsze musi nie pójść dziś od tak.

Zawodzi umysł, zawodzi siła ta,
nie masz już siły na naukę idziesz znowu spać.
Lądujesz w łóżku tam, gdzie czeka znów twój pan,
i leżysz, myślisz co tu będzie - błogi stan.

I leżysz ciągle tak, przemawia sen od tak,
bo sen jest już głębokim czynem po tych dniach.
Potem już budzisz się, ciebie nie wita dzień,
ciemność za oknem mówi że - jesteś leń.

Łapiesz za głowę się, podnosisz z łózka się,
i robisz to co miałeś zostawić na jasny dzień.
I nie wiesz co nie tak, co poszło znów nie tak,
przez ludzi którzy otaczają cię każdego dnia.

To twoja jest wina, nie odczuwasz tego,
zawsze ty myślisz że to wina znowu innego.
Nie przyznasz racji - nie, znowu ty jesteś leń,
i nie uwierzysz już nikomu że to sen.

I nie wiem ciągle, co tu wokół dzieje się,
bo ludzie to istoty oni łapią wciąż tę pięść.
I znów zawodzi coś, zawodzi coś od tak,
no bo wszystko zawsze musi nie pójść dziś od tak.