1. Imię: Albert Klaudiusz von Wirdhelm
2. Płeć: Samczyk
3. Wygląd: Albert był średniego wzrostu mężczyzną o jasnej, obsypanej miejscami piegami skórze, na której zmarszczki nie były już rzadkością. Włosy miał siwe, krótkie, starannie zaczesane do tyłu, chociaż łysiał już trochę przy zakolach. Oczy miał zielone, nosił okulary w bursztynowej oprawce, nos wąski i podłużny, usta zaś bez koloru i wysuszone. Nad nimi zawinięte fikuśnie wąsiska, poniżej zaś - powiększająca się z każdym dniem, biała, zapuszczana na stare lata broda, która sięgała już do podstawy długiej szyi. Zęby miał jeszcze mniej więcej całe, chociaż nieco pożółkłe od palenia fajki. W młodości nie stronił od wysiłku fizycznego, więc nie można o nim było powiedzieć, że był zmarniałym staruszkiem, który łamał się na wietrze, chociaż - oczywiście - lata świetności już miał dawno za sobą. Zwykle przywdziewał eleganckie, odpowiednie dla człowieka o jego statusie stroje, nad którymi niemalże zawsze królował czarny beret, których trzymał w szafie kilka na zmianę.
4. Wiek: 48
5. Rasa: Homo sapiens
6. Pozycja społeczna: Wysoka
7. Dobytek: Właściciel winnicy, rezydencji w Aivereaux, domku letniskowego na południe od miasta, znaczny majątek rodzinny, kolekcja różnych dziwacznych znalezisk z całego świata
8. Umiejętności i zdolności: Obszerna wiedza historyczna, matematyczna i astronomiczna. Wpływanie na psychikę istot żywych, sugestia, drobne iluzje, podstawowe zaklęcia ochronne, magiczne pieczęci i ich złamywanie, obsługa magicznych urządzeń, wyczuwanie magii i pozostawianych przez nią śladów, krótkotrwałe podróżowanie przez eter w stanie medytacji, arkaniczne bariery, wypędzanie istot z innych planów, wróżenie, wykorzystywanie ciał niebieskich do transferu energii, maskowanie swojego pobytu w eterze przed Zewnętrznymi istotami, pobieranie energii z Zewnętrznego wymiaru, drobna telekineza, bazowe kontr-zaklęcia, drobne ataki magiczną energią
9. Historia: Syn zmarłego już Naniruka von Wirdhelma i Marceliny Tasirdem, starszy brat Henryka. Urodził się w Aivreaux, gdzie też dorastał i prowadził edukację, ostatecznie kończąc uniwersytet im. Zygfryda, na którym obecnie wykłada Astronomię. Jest autorem wielu prac naukowych, z których lwia część skupiała się na odkryciach w nowym świecie i postrzeganiu sfer niebieskich przez tamtejsze prymitywne ludy, chociaż pisał także między innymi o postępującym zlodowaceniu i jego korelacji z układem planet. Za młodu odbył wiele podróży na nowy kontynent, przywożąc do domu wiele rozmaitych, enigmatycznych znalezisk, które z pasją kolekcjonował.
Jest wdowcem po Nifreji Moreo, a także ojcem dwudziesto-pięcio letniego Walibora, piastującego wysoką funkcję w Inkwizycji, oraz szesnastoletniej Meladris, która zaraziła się od ojca pasją do gwiazd i aktualnie wciąż studiuje.
Odziedziczył po zmarłym dziadku i ojcu pokaźny majątek, a także winnicę przy południowej granicy starego Welgartu, którą jednak za bardzo się nie interesował, zdając się na pośredników. Aktualnie mieszkał w dosyć sporej rezydencji przy zachodnim murze miasta wraz z chorującą matką i córką.
Mając dostęp do największego księgozbioru w królestwie, zaczął interesować i parać się magią, stając się później częścią z jednej sekt wyznającej wiarę w Nethysa -  patrona czarów, w co wtajemniczył również Meladris.
Prowadzenie kolejnych badań i pogłębianie swoich arkanicznych umiejętności pozwoliły mu na odkrywanie coraz to nowych właściwości pośród zgromadzonych przez siebie rupieci, z czego najbardziej spektakularny musiał być komplet kart, który, jak mu się wydawało, potrafił przewidzieć to, co miało się wydarzyć, aczkolwiek w nadzwyczaj enigmatyczny i niemalże niemożliwy do odczytania sposób.