Nog 2 uur en dan ben ik vrij, dacht Nick. Onder uit gezakt zat hij op zijn stoel, hij dagdroomde over van alles maar vooral over een meisje, het meisje dat nu voor hem zat. Lang krullend blond haar, blauwe ogen echt een meisje van het type populair. Zaterdag wilde avonden met vrienden en vriendinnen. Al weken was hij verliefd op haar, ze kunnen het goed met elkaar vinden maar niet meer dan dat. “Er is maar een meisje zoals haar” dacht hij, maar ze heeft al een ander, waarom hij wel en ik niet? De bel gaat, snel pakt hij zijn spullen in en word mee gesleurd door de enorme drukte in de gangen, op de gangen was het altijd druk. Maar erg veel tijd om te praten was er niet want hij moest naar zijn les, een les biologie wel te verstaan. “Ik wou dat ik dat vak nooit gekozen had”, met een somber gezicht gaat hij in de klas zitten. Hij kijkt naar het meisje, ze glimlacht even. Hij glimlacht terug. Hij praatte even met zijn vrienden, tot de leraar binnen kwam. Erg chagrijnig ging hij om zijn bureaustoel zitten, dat hij chagrijnig is, is niet nieuw maar dit keer is het erger. Met een luide stem zegt hij “Zo nu hebben jullie wel weer genoeg gepraat” het word stil niemand durft meer een woord te zeggen “Ik heb de resultaten van jullie toets, of nou ja resultaten.. bij de meeste van jullie is er niets zinnigs uit gekomen” Vervolgd hij zijn zin. Nick slikt.. Kut denk hij ik kan niet nog een onvoldoende gebruiken. Ik moet echt overgaan dit jaar.