WAAR IS JAN?
Jan en Marie zijn in de tuin. Het weer is mooi vandaag, het is erg warm. Maar gisteren was het erg koud! Ze konden toen niet buiten spelen. Jan en Marie vinden het leuk om te spelen, ze spelen altijd samen in de voortuin van het grote huis.
Jan is een kleine jongen en is zes jaar oud. Het kleine meisje is zijn zus, zij is vijf jaar oud. Jan heeft een klein hondje. De hond is nu ook in de tuin. De hond vindt het leuk om met de twee kinderen te spelen. De hond is nu erg blij.
Heeft Marie ook een hond? Nee, Marie heeft geen hond, zij heeft een kat. Maar de kat is in het huis, de kat slaapt.
Hun moeder is binnen in het huis met de kat, ze kijkt door het raam en ziet Jan en Marie spelen. Jan rent snel naar een grote oude boom, hij verstopt zich voor Marie. Weet je waarom? Marie zit en heeft haar handen voor haar ogen. Ze ziet niks en ze telt. Waarom doet ze dat? En wat doet Jan bij de boom?
Het is een spel! Als Marie klaar is met tellen, kijkt ze rond. Ze zoekt Jan: waar is hij naartoe? Heb je heb hem gezien?
Marie weet niet waar Jan is. Ze vraagt de hond: "Heb je Jan gezien?". Maar de hond kan natuurlijk niet praten! Dus Marie krijgt geen antwoord op haar vraag. Mensen krijgen nooit een antwoord als ze tegen honden praten!
Marie kijkt naar haar moeder achter het raam, moeder lacht. Marie denkt dat ze heeft gezien waar Jan naartoe ging: "Zeg me waar hij is!", zegt ze tegen haar moeder. "Nee Marie, ik kan het niet zeggen!", antwoordt ze. Hoewel ze waarschijnlijk wel weet waar hij is, wil ze het niet vertellen.
Marie loopt langzaam door de tuin. Ze probeert Jan nog steeds te vinden. Ze kijkt onder de tafel en onder de stoelen, maar Jan is daar niet. Ze zoekt overal maar kan Jan niet vinden.
Dan hoort ze een geluid, het komt van achter de grote oude boom. Zou dat Jan kunnen zijn? Daar is het geluid weer! Ze luistert aandachtig. Het is geen vogel of een ander dier. Ze hoort het nu goed. Het moet Jan wel zijn!
Dan ziet ze ook een kleine hand en als ze dichterbij loopt ziet ze ook zijn hoofd! Ze lacht en zegt: "Ik heb je gevonden!" Ze zijn allebei blij en gaan naar het huis, het is tijd om te eten en wat water te drinken.

=====================================================================================================

WÊR IS JAN?
Jan en Marie binne yn de tún. It weer is #moai hjoed, it is tige waarm. Mar juster wie it tige kâld! Hja koenen dan net bûten *spelen. Jan en Marie fine it aardich om te *spelen, hja *spelen altyd meiïnoar yn de foartún fan it grutte hûs.
Jan is in lytse jonge en is seis jier âld. It lytse famke is syn sus, sy is fiif jier âld. Jan hat in lyts *hondje. De hûn is no ek yn de tún. De hûn fynt it aardich om mei de twa bern te *spelen. De hûn is no tige bliid.
Hat Marie ek in hûn? Nee, Marie hat gjin hûn, sy hat in kat. Mar de kat is yn it hûs, de kat sliept.
Har mem is *binnen yn it hûs mei de kat, hja *kijkt troch it *raam en sjocht Jan en Marie *spelen. Jan *rent gau ta in grutte âlde beam, hy *verstopt *zich foar Marie. Wit dy wolno? Marie sitst en hat har hannen foar har eagen. Sy sjocht neat en sy tellt. Wolno docht hja dat? En wat docht Jan by de beam?
It is in *spel! As Marie #dien is mei telle, *kijkt hja *rond. Sy siket Jan: wêr is hy *naartoe? Ha dy ha him sjoen?
Marie witst net wêr Jan is. Hja *vraagt de hûn: "Ha dy Jan sjoen?". Mar de hûn kin fansels net prate! Dus Marie kriget gjin antwurd *op har fraach. *Mensen krije noait in antwurd as hja tsjin hûnen prate!
Marie *kijkt ta har mem efter it *raam, mem laket. Marie mient dat sy hat sjoen wêr Jan *naartoe gyng: "Sis my wêr hy is!", sis hja tsjin har mem. "Nee Marie, ik kin it net sizze!", *antwoordt hja. Alhoewol't sy grif wel wit wêr hy is, wol sy it net *vertellen.
Marie rinnet stadich troch de tún. Sy besiket Jan noch te fine. Hja *kijkt ûnder de tafel en ûnder de stuollen, mar Jan is dêr net. Sy siket oeral mar kin Jan net fine.
Dan *hoort hja in lûd, it komt fan efter de grutte âlde beam. Soe dat Jan kinne wêze? Dêr is it lûd wer! Sy harket *aandachtig. It is gjin fûgel of in oar dier. Hja *hoort it no goed. It moat Jan wel wêze!
Dan sjocht hja ek in lytse hân en as har *dichterbij rinne sjocht hja ek syn holle! Sy laket en sis: "Ik ha dy fûn!" Hja binne *allebei bliid en gean ta it hûs, it is tiid om te ite en wat wetter te drinke.